Korzennik lekarski

	Korzennik lekarski
	Korzennik lekarski
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mirtowce
Rodzina	mirtowate
Rodzaj	korzennik
Gatunek	korzennik lekarski
	Nazwa systematyczna
	Pimenta dioica (L.) Merr.; Contr. Gray Herb. 165:37. 1947
Synonimy
	Myrtus dioica L.; Myrtus pimenta L.; Pimenta officinalis Lindl.; Pimenta pimenta (L.) H. Karst.; Pimenta vulgaris Lindl.;
	Myrtus dioica L.; Myrtus pimenta L.; Pimenta officinalis Lindl.; Pimenta pimenta (L.) H. Karst.; Pimenta vulgaris Lindl.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Korzennik lekarski (Pimenta dioica (L.) Merr.) – gatunek drzewa z rodziny mirtowatych. Występuje w tropikalnych rejonach Ameryki Środkowej oraz północnych rejonach Ameryki Południowej. Jego owoce to przyprawa znana pod nazwą ziela angielskiego.

Nazewnictwo

Linneusz w drugim wydaniu Species Plantarum opisał tę roślinę jako Myrtus Pimenta. Współczesna nazwa rodzajowa - pimenta pochodzi z hiszpańskiego słowa pimientia oznaczającego pieprz (Krzysztof Kolumb uważał, iż owoce tej rośliny to pieprz)^[5].

Morfologia

Wiecznie zielone drzewo dorasta 10 m wysokości. Posiada rozłożystą koronę, pień pokryty jest szarą, matowobrązową i przyjemnie pachnącą korowiną. Liście lśniące, skórzaste, jajowatolancetowate z podwiniętymi brzegami, z wierzchu ciemnozielonego koloru. Kwiaty obupłciowe, białe, zebrane w baldachokształtne kwiatostany wyrastające z kątów liści. Owocem drzewa jest kulista, wielkości grochu jagoda. Niedojrzałe owoce są w kolorze zielonym, po jego dojrzeniu nabierają barwy szkarłatnej. Suszone jagody przybierają kolor żółtobrązowy. Suszone owoce zawierają m.in. olejek eteryczny nadający nasionom palący, korzenny smak.

Zastosowanie

Roślina przyprawowa. Jest jedną z podstawowych przypraw na Karaibach i ważnym towarem eksportowym tego rejonu^[6]. Owoce korzennika lekarskiego występują w handlu pod nazwą ziela angielskiego, pimentu, pieprzu karaibskiego, pieprzu angielskiego.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-21] (ang.).
↑ Pimenta dioica (ang.). Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-18].
↑ Pimenta dioica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ Friedrich A.F.A. Flückiger Friedrich A.F.A., DanielD. Handbury DanielD., Pharmacographia : a history of the principal drugs of vegetable origin, met with in Great Britain and British India, Macimillan, 1874, s. 256 .
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

Bibliografia

Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin użytkowych, PWRiL, Warszawa 1985, ISBN 83-09-00256-4.

Linki zewnętrzne

Aleksander K. Smakosz, Ziele niby angielskie a tak naprawdę owoc z Jamajki

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-21] (ang.).

[grin-3] Pimenta dioica (ang.). Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-18].

[iucn-4] Pimenta dioica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).

[5] Friedrich A.F.A. Flückiger Friedrich A.F.A., DanielD. Handbury DanielD., Pharmacographia : a history of the principal drugs of vegetable origin, met with in Great Britain and British India, Macimillan, 1874, s. 256 .

[E-6] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne