Kosmologia religijna
Kosmologia religijna – jedna z podstawowych składowych doktryny religijnej (na równi z teologią i antropologią religijną w religiach, zbudowanych na pojęciu bóstwa, oraz na równi z antropologią religijną w religiach ateistycznych), opisująca teorię świata. W zakres kosmologii religijnej wchodzą takie zagadnienia, jak powstanie świata, etapy jego rozwoju, cel i koniec jego istnienia.
W religiach o charakterze optymistycznym (np. religia starożytnej Grecji) kosmologia przesiąknięta jest radością i dążeniem do ulepszania świata. Kosmologia religii refleksyjnych (np. buddyzm) jest pesymistyczna, bowiem świat uznawany jest za źródło zła. Niektóre religie (np. w chrześcijaństwie), mimo negatywnego spojrzenia na świat, głoszą jego uświęcenie. Poza tym podziałem istnieje dualistyczne podejście do świata (religia perska) na płaszczyznach kosmologicznej, filozoficznej i etycznej, które stają się polem walki pomiędzy dobrem i złem[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ J. Keller, Religia, w: Zarys dziejów religii, red. J. Keller, s. 19.