Kosmos 419
| ||
Inne nazwy | M-71S No.170 | |
---|---|---|
Zaangażowani | ZSRR | |
Indeks COSPAR | 1971-042A | |
Indeks NORAD | 05221 | |
Rakieta nośna | Proton K z dodatkowym członem Blok D | |
Miejsce startu | Bajkonur, Kazachska SRR | |
Cel misji | Mars | |
Orbita (docelowa, początkowa) | ||
Okrążane ciało niebieskie | Ziemia | |
Perycentrum | 158,5 km[1] | |
Apocentrum | 174 km[1] | |
Okres obiegu | 87,7 min[1] | |
Nachylenie | 51,4[1]° | |
Mimośród | 0,00118[1] | |
Czas trwania | ||
Początek misji | 10 maja 1971 (16:58:42 UTC) | |
Koniec misji | 12 maja 1971 | |
Wymiary | ||
Masa całkowita | 4650[1] kg |
Kosmos 419 (ros. Космос-419) – radziecka sonda kosmiczna, która miała dotrzeć do Marsa w ramach programu Mars. Miała być pierwszą sondą, która wejdzie na orbitę wokół tej planety, ale nie zdołała opuścić orbity okołoziemskiej.
Przebieg misji
Sonda została wystrzelona 10 maja 1971 roku z kosmodromu Bajkonur. Data startu była nieprzypadkowa: dwa dni wcześniej Stany Zjednoczone wystrzeliły w stronę Marsa próbnik Mariner 8, a radziecka sonda miała dotrzeć tam pierwsza, jako że między tymi mocarstwami trwał wyścig kosmiczny. Rakieta Proton K wyniosła sondę na niską orbitę okołoziemską, jednak nie włączył się silnik Bloku D, który miał umieścić sondę na trajektorii prowadzącej do Marsa. Przyczyną był błąd obsługi: silnik miał włączyć się 1,5 godziny po wejściu na orbitę, ale został ustawiony na 1,5 roku. Orbita sondy stopniowo obniżała się i dwa dni później sonda spłonęła w atmosferze[1][2].
Radzieckim sondom, które pozostały na orbicie okołoziemskiej, nadawano oznaczenie Kosmos – niezależnie od tego, jaki miał być cel misji. Zgodnie z tą praktyką sonda została nazwana Kosmos 419[1].
Mariner 8 także nie zdołał opuścić orbity okołoziemskiej. Ostatecznie na orbitę Marsa jako pierwszy dotarł amerykański Mariner 9, a w ciągu miesiąca po niej radzieckie sondy Mars 2 i Mars 3, tego samego typu, co stracony Kosmos 419[2].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Original Caption Released with NASA Image: