Kosowo (powiat gostyński)
wieś | |
Pałac w Kosowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Kosowo |
Liczba ludności (2010) | 463 |
Strefa numeracyjna | 65 |
Kod pocztowy | 63-800[1] |
Tablice rejestracyjne | PGS |
SIMC | 0369828 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°53′45″N 16°54′25″E/51,895833 16,906944 | |
Strona internetowa |
Kosowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Gostyń.
Według danych z 2010 roku wieś zamieszkiwały 463 osoby. W skład sołectwa Kosowo wchodzi folwark Płaczkowo i osada Klony.
Zabytki i atrakcje
W Kosowie znajduje się kompleks parkowy, w którym mieści się pałac, w którym to znajdowała się filia Szkoły Rolniczej w Grabonogu. Park w Kosowie o powierzchni 7,85 ha, krajobrazowy, o charakterze dworskim, założony w 1 połowie XIX wieku, z różnorodnym półtorawiecznym drzewostanem. W parku rosną okazałe egzemplarze o wymiarach pomnikowych lipy drobnolistnej i dębu szypułkowego o obwodach do 430 cm, dwa okazałe egzemplarze platanu klonolistnego o obwodach do 400 cm, klony do 340 cm oraz sosny czarne o obwodach do 290 cm, a także sosny wejmutki i żywotniki zachodnie oraz egzemplarz wiśni japońskiej. Ponadto znajdują się tam dwa egzemplarze katalpy zwyczajnej, dąb kolumnowy i daglezje. Na wprost głównej bramy parku jest aleja grabowa prowadząca do lasu i głębokiego na 30 m wąwozu.
Historia wsi
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w źródłach w roku 1258. W tym czasie była własnością benedyktynów lubińskich. Stan ten potwierdza dokument z 1294 roku. Wsią klasztorną Kosowo było przez następne kilka stuleci, choć jej część mogła znajdować się w rękach osób prywatnych, gdyż w źródłach mowa o dwóch sołectwach. Wieś duchowna, własność opata benedyktynów w Lubiniu pod koniec XVI wieku leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[2].
W 1711 roku mieszkało tutaj 11 poddanych. Po konfiskacie dóbr przez Prusaków w 1797 roku, pewien czas wieś znajdowała się w rękach Karola Fryderyka Krackwitza. W następnym roku została zakupiona, wraz z Siemowem, przez Andrzeja Potworowskiego.
W 1819 roku było tu 21 domów i 210 osób. Uwłaszczenie chłopów nastąpiło w 1837 roku.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[3]. Kosowo należało do okręgu gostyńskiego tego powiatu i stanowiło część majątku Gola, którego właścicielem był wówczas (1846) Gustaw Potworowski[3]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 247 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 28 dymów (domostw)[3].
W połowie XIX stulecia właścicielem był tu Ksawery Potworowski. Następnie, w latach 1847–1862, pozostawała w rękach Gustawa Potworowskiego i jego żony Klementyny z Chłapowskich.
W latach 1862–1892 Kosowo należało do Bronisława Potworowskiego i żony Heleny z Kościelskich. Dla nich w roku 1866 wzniesiony został okazały pałac. Zaprojektował go architekt Stanisław Hebanowski. Pałac gruntownie przebudowano w 1938 roku. Od 1892 roku majątek był w rękach najstarszego syna Potworowskich, Gustawa. W 1931 roku, po jego śmierci, Kosowo przeszło we władanie jego siostrzenicy Heleny Kazimiery Marii Bnińskiej, po zamążpójściu Twardowskiej. Z kolei po jej śmierci gospodarzył tu jej syn, Karol.
W 1881 roku powierzchnia dóbr rycerskich Kosowa wynosiła 510,5 ha, w tym 288 ha pól, 41,6 ha łąk, 0,9 ha pastwisk i 161 ha lasów. Na terenie majątku działała cegielnia. W roku 1883 na obszarze dominium wraz z folwarkiem Płaczkowo odnotowano 11 domów i 183 mieszkańców. Na początku XX stulecia gospodarstwo specjalizowało się w hodowli bydła rasy oldenburskiej i trzody chlewnej. Działała tu też mleczarnia, a od 1939 roku także gorzelnia. W 1913 roku odnotowano tu 51 koni, 228 krów i 162 świnie.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.
Znane osoby urodzone w Kosowie
- Stanisław Helsztyński (1891-1986) – anglista, historyk literatury, pisarz, syn Tomasza Skorupki
- Tomasz Skorupka (1862–1935) – autor pamiętników pt. Kto przy Obrze temu dobrze.
- Adolf Rafał Bniński herbu Łodzia, urodzony 21 sierpnia 1884 roku w Kosowie, zamordowany przez Niemców w lipcu 1942 roku. Wojewoda Poznański w latach 1923 do 1928 roku. Senator IV Kadencji w latach 1935-1938. Decyzją prezydenta Lecha Wałęsy, w dniu 29 listopada 1995 roku został udekorowany pośmiertnie Orderem Orła Białego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 518 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 246.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 232.
Bibliografia
- Kronika Wsi Kosowo. kosowo.gostyn24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-26)].
- Kto przy Obrze, temu dobrze /1967 r. – Tomasz Skorupka (1862-1935)
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Autor:
Mapa powiatu gostyńskiego, Polska
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to WarX (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Author
Autor: Jan Jerszyński, Licencja: CC BY-SA 2.5
Pałac w Kosowie, gmina Gostyń, powiat gostyński, woj. wielkopolskie
Autor:
Mapa gminy Gostyń, Polska