Kost Macijewycz

Kost Macijewycz

Data i miejsce urodzenia	18 maja 1873 Deremezna, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	2 kwietnia 1942 Praga, Protektorat Czech i Moraw
minister spraw zagranicznych Ukraińskiej Republiki Ludowej
Okres	od 13 lutego 1919 do 9 kwietnia 1919
Przynależność polityczna	Ukraińska Partia Socjalistów-Federalistów
Poprzednik	Wołodymyr Czechiwski
Następca	Wołodymyr Temnyckyj

Kost Macijewycz ukr. Костянтин (Кость) Мацієвич, Kostiantyn Macijewycz (ur. 18 maja 1873 we wsi Deremezna w guberni kijowskiej – zm. 2 kwietnia 1942 w Pradze) – ukraiński inżynier agronom, działacz społeczny, polityk, dyplomata. Minister spraw zagranicznych Ukraińskiej Republiki Ludowej (1919), profesor Ukraińskiej Akademii Gospodarczej w Poděbradach.

Ukończył Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach (1899). Pracował następnie w towarzystwach gospodarstwa wiejskiego guberni połtawskiej i charkowskiej, był agronomem gubernialnym ziemstwa guberni saratowskiej. W Charkowie redagował pisma Хлібороб, Агрономічний журнал, Сільськогосподарську газету (1907-1915). Był członkiem Ukraińskiej Partii Demokratyczno-Radykalnej i Towarzystwa Ukraińskich Postępowców.

Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu 7 kwietnia 1917 wybrany do składu Komitetu Centralnego Ukraińskiej Partii Demokratyczno-Radykalnej, przekształconej we wrześniu 1917 w Ukraińską Partię Socjalistów-Federalistów. Reprezentował partię w Ukraińskiej Centralnej Radzie i Małej Radzie. Od 8 sierpnia 1917 zastępca generalnego sekretarza spraw ziemskich (wiceminister), był jednym z autorów projektu reformy rolnej Ukraińskiej Centralnej Rady. Nie zgadzając się z koncepcją uspołecznienia ziemi, 19 grudnia 1917 podał się do dymisji.

W okresie Hetmanatu pracował w ziemstwie guberni kijowskiej. Był członkiem delegacji ukraińskiej na konferencję pokojową Ukrainy z Rosją sowiecką (maj-październik 1918) i komisji do negocjacji umów handlowych z Państwami Centralnymi. W styczniu-lutym 1919 członek delegacji Ukraińskiej Republiki Ludowej negocjującej z mocarstwami Ententy. Od 13 lutego do 9 kwietnia 1919 minister spraw zagranicznych URL, w gabinecie Serhija Ostapenki. W latach 1919-1923 poseł URL w Rumunii. W październiku 1920 otrzymał wraz z gen. Serhijem Delwigiem pełnomocnictwo Symona Petlury do rozmów w Piotrem Wranglem w sprawie uznania URL i zawarcia ukraińsko-rosyjskiej konwencji wojskowej, misja stała się bezprzedmiotowa wobec upadku rządu Wrangla.

W 1923 wyemigrował do Czechosłowacji, został profesorem Ukraińskiej Akademii Gospodarczej w Poděbradach. Od 1936 przewodniczący Ukraińskiego Towarzystwa Naukowego i Ukraińskiego Klubu Dyplomatycznego w Pradze.

Najważniejsze prace: Крестьянские общества сельского хозяйства (1904), Общественно-агрономические очерки (1913), Головні принципи земельної реформи на Україні (1917), Сільськогосподарська політика СССР в світлі сучасної кризи (1931).

Autor wspomnień Життя мого сучасника.

Bibliografia, literatura

• Мацієвич Костянтин (Кость) w: Енциклопедія історії України: Т. 6. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2009, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2