Kostiantyn Hryszczenko
Kostiantyn Hryszczenko, ukr. Костянтин Іванович Грищенко (ur. 28 października 1953 w Kijowie) – ukraiński dyplomata i polityk, były ambasador, minister spraw zagranicznych w latach 2003–2005 oraz 2010–2012, wicepremier od 2012 do 2014.
Życiorys
W 1975 ukończył z wyróżnieniem Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych (międzynarodowy wydział prawny)[1].
Po studiach rozpoczął pracę dyplomaty. Uzyskał status dyplomatyczny ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Ukrainy. Od 1976 do 1980 był członkiem sekretariatu ONZ w Nowym Jorku. W latach 1981–1991 kontynuował karierę dyplomatyczną jako attaché i I sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych ZSRR. Po upadku Związku Radzieckiego w latach 1992–1995 był doradcą ds. ograniczenia zbrojeń i rozbrojenia w ukraińskim MSZ oraz szefem kontroli zbrojeń i rozbrojenia Ukrainy. Od 1995 do 1998 zajmował stanowisko wiceministra spraw zagranicznych. W tym czasie (1993–1998) reprezentował Ukrainę na konferencjach międzynarodowych dotyczących zagadnień bezpieczeństwa narodowego, m.in. w 1996 na szczycie G8 w sprawie bezpieczeństwa jądrowego w Moskwie. Był również przedstawicielem Ukrainy we Wspólnej Komisji w sprawie realizacji i kontroli Traktatu START I[1].
Od 1998 do 2000 pełnił funkcję szefa misji Ukrainy przy NATO oraz ambasadora w Belgii, Holandii i Luksemburgu. Od 2000 do 2003 był ambasadorem Ukrainy w Stanach Zjednoczonych. W latach 2003–2005 zajmował stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie premiera Wiktora Janukowycza. Od 2006 do 2007 był doradcą premiera Ukrainy, a w latach 1999–2003 członkiem Rady Doradczej ds. Rozbrojenia sekretarza generalnego ONZ[1]. W 2005 wraz z Jurijem Bojko zakładał Republikańską Partię Ukrainy[2].
W kwietniu 2008 został mianowany na zastępcę przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy. W czerwcu 2008 prezydent Wiktor Juszczenko powołał go na ambasadora Ukrainy w Rosji[3]. 11 marca 2010 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie premiera Mykoły Azarowa[4]. 24 grudnia 2012 został powołany na stanowisko wicepremiera, pełniąc tę funkcję do końca istnienia rządu.
Odznaczony Orderem „Za zasługi” stopnia III, II i I[5].
Życie prywatne
Jest żonaty, ma córkę[1].
Przypisy
- ↑ a b c d ГРИЩЕНКО Костянтин Іванович. rainbow.gov.ua. [dostęp 2010-03-17]. (ukr.).
- ↑ Костянтин Грищенко: Ми будемо докладати максимальних зусиль для самостійного «проходження» Республіканської партії України в парламент. zik.com.ua, 27 maja 2005. [dostęp 2010-03-17]. (ukr.).
- ↑ Ukrainian president appoints new ambassador to Russia. RIA Novosti, 10 czerwca 2008. [dostęp 2010-03-17]. (ang.).
- ↑ Ukraina: koalicja "Stabilność i Reformy" przejmuje władzę. Azarow nowym premierem. gazeta.pl, 11 marca 2010. [dostęp 2010-03-17].
- ↑ Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2021-08-24]. (ukr.).
| Ukraińska Republika Ludowa | |
|---|---|
| Państwo Ukraińskie | |
| Dyrektoriat Ukraińskiej Republiki Ludowej | |
| Zachodnioukraińska Republika Ludowa | |
| Centrum Państwowe URL za Granicą | |
| Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka |
|
| Ukraina od 1991 |
|
Media użyte na tej stronie
Планка украинского ордена "За заслуги" 1 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 2 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Роспись вице-премьер-министра Украины Константина Грищенко
Lesser Coat of Arms of Ukraine, the so called Tryzub. A stylised trident symbol in gold on a background shield of blue.
Autor: Agência Brasil, Licencja: CC BY 3.0 br
Костянтин Грищенко