Kostrzewa leśna

	Kostrzewa leśna
	Kostrzewa leśna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	kostrzewa
Gatunek	kostrzewa leśna
	Nazwa systematyczna
	Festuca altissima All.
Synonimy
	Festuca calamaria (Syme); Festuca decidua (Bell. ex Syme); Festuca silvatica (Poll. Vill.); Festuca sylvatica (Vill.); Poa sylvatica (Pollich);
	Festuca calamaria (Syme); Festuca decidua (Bell. ex Syme); Festuca silvatica (Poll. Vill.); Festuca sylvatica (Vill.); Poa sylvatica (Pollich);

Kostrzewa leśna (Festuca altissima All.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych.

Zasięg występowania

Występuje w całej niemal Europie i na obszarach Azji o klimacie umiarkowanym i zimnym^[3]. W Polsce jest gatunkiem pospolitym, rośnie na stanowiskach naturalnych, dość częsty w Karpatach, na Dolnym Śląsku oraz na Pomorzu Zachodnim, a rzadki na północnym wschodzie, nie występuje w centralnej Polsce. Jest rośliną ozdobną.

Kwiatostan

Morfologia

Pokrój: Wieloletnia, bez kłącza, wysoka luźnokępkowa żywo zielona trawa. W słońcu przybiera barwę żółtawo-zieloną, zimozieloną i często mylona jest z trzcinnikiem leśnym (Calamagrostis arundinacea L. Roth).
Łodyga: Wysoka, słabo ulistniona, o źdźbłach łukowato podnoszących.
Liście: Zwisające, płaskie z wyraźnie zaznaczonym kilem o długości od 20 do 60 cm, szerokie od 0,5 do 1,5 cm czasami do 3 cm, górą niebieskawo-zielone, dołem żywozielone.
Kwiaty: duża, luźna wiecha, zwieszona na szczycie, o długich szorstkich, falisto powyginanych cienkich gałązkach, o długości od 10 do 20 cm, kłoski o długości od 5 do 8 mm, na każdym piętrze najwyżej 2 gałązki, gałązki często wężykowate, w okresie kwitnienia początkowo skierowana na wszystkie strony. Kwitnie czerwiec–lipiec.

Biologia i ekologia

Rozwój: Bylina, hemikryptofit (pączki zimujące znajdują się na poziomie ziemi). Kwitnie w okresie od czerwca do lipca. Dobrze znosi mrozy i suszę.
Siedlisko: Rośnie w lasach liściastych i zaroślach, na glebach kwaśnych, umiarkowanie ubogich do zasobnych, umiarkowanie wilgotnych. Preferuje stanowiska umiarkowanie zacienione, umiarkowanie chłodne warunki klimatyczne.
Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny (Ch.) dla związku (All.) Fagion sylvaticae, zespołu (Ass.) podgórskiego łęgu jesionowego (Dentario enneaphylli-Fagetum), podzwiązku (SubAll.) żyzne buczyny niżowe (Galio odorati-Fagenion) i zespołu (Ass.) żyzna buczyna niżowa typu pomorskiego (Galio odorati-Fagetum). Gatunek wyróżniający (D.) dla zbiorowiska (Zb.) ciepłolubna buczyna storczykowa regionu sudeckiego (Fagus sylvatica-Hypericum maculatum). Gatunek istotny diagnostycznie wspólny dla zbiorowiska (Zb.) ( Fagus sylvatica-Mercurialis perennis)^[4]. Gatunek neutralny wobec kontynentalizmu.

Zmienność

Kostrzewa leśna jest nieco podobna do kostrzewy olbrzymiej, od której różni się przede wszystkim brakiem uszek u wylotu pochew i występowaniem porozcinanych języczków^[5].

Zastosowanie

Kostrzewa leśna jest jedną z lepszych traw ozdobnych. Ceniona jest ze względu na okazałe kwiatostany i soczystą zieleń. Wykorzystywana jest na rabaty w ogrodzie, do skrzynek i pojemników na balkon. Stosowana jest do suchych bukietów. Rozmnaża się przez nasiona wysiewane jesienią lub wiosną albo przez podział kęp^[6].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-26] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
↑ Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

Bibliografia

D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
Mała Encyklopedia Rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1964.
Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-26] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].

[4] Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[5] Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[E-6] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne