Kostrzewa owcza

Kostrzewa owcza
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	kostrzewa
Gatunek	kostrzewa owcza
Nazwa systematyczna
Festuca ovina L.

Kostrzewa owcza (Festuca ovina) – gatunek niskiej trawy z rodziny wiechlinowatych. Tworzy koliste, szarozielone kępy. Występuje na suchych i piaszczystych glebach. Ma niewielką wartość pastewną. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju.

Morfologia

Tworzy zbitą, zwartą darń. Kępy szarozielone.

Ekologia

Najlepiej rozwija się na glebach ubogich, zwłaszcza w fosfor, kwaśnych i suchych. Odpowiadają jej przede wszystkim wszelkiego rodzaju piaski. Preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione. Bardzo odporna na ostre zimy. W korzystnych warunkach może być nawet zimozielona. Wrażliwa na udeptywanie. Występuje w różnych zbiorowiskach trawiastych oraz leśnych - o zróżnicowanych warunkach siedliskowych.

Zastosowanie

Gatunek ciężkostrawny, o niewielkiej wartości pastewnej i niskiej smakowitości nawet dla owiec. Z racji licznego występowania może być niekiedy wykorzystywany w celach paszowych. Trawa wysoko ceniona ze względu na rolę przeciwerozyjną. Dla wielu stanowisk jest rośliną pionierską, pojawiającą się samorzutnie, dla innych wprowadzaną poprzez zasiew. Wzrasta wykorzystanie tej kostrzewy do zakładania różnego rodzaju trawników oraz zadarniania terenów sportowych, rekreacyjnych, lotnisk, poboczy dróg i innych stanowisk trudnych.

Przypisy

Bibliografia

• Mała Encyklopedia Rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1964.