Kostrzewa pstra
| |||
![]() | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
Nadgromada | rośliny telomowe | ||
Gromada | rośliny naczyniowe | ||
Podgromada | rośliny nasienne | ||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
Rząd | wiechlinowce | ||
Rodzina | wiechlinowate | ||
Rodzaj | kostrzewa | ||
Gatunek | kostrzewa pstra | ||
Nazwa systematyczna | |||
Festuca varia Haenke Collectanea 2: 94 1788[3] | |||
Synonimy | |||
---|---|---|---|
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
![]() |
Kostrzewa pstra (Festuca varia Haenke) – gatunek trawy z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). W Polsce występuje tylko w wyższych partiach Karpat i Sudetów. W Tatrach jest pospolity[5].
Morfologia
- Pokrój
- Gęstokępkowa trawa o wysokości 15–40 cm[5].
- Liście
- Wąskie, łukowato przegięte, nie kłujące o blaszkach szydlasto zwiniętych, grubości 0,5–1,3 mm. Języczek jest tej szerokości co blaszka, lub węższy i nie posiada uszek. Na pędach płonnych ma on długość 0,2–1,8 mm, na pędach kwiatowych 0,7–3,2 mm. Na granicy blaszki liścia i pochwy występuje zgrubiały, lśniący pierścień[5].
- Kwiaty
- Zebrane w wąską i nieco zwisającą wiechę o długości 3–11 cm i brunatno-fioletowym kolorze. Złożona jest z podługowatych (2)3–5(8)–kwiatowych kłosków o długości 7–11 mm każdy. Plewka dolna o długości 4–7 mm jest zaostrzona i nie posiada ości, lub co najwyżej krótką ostkę o długości do 1 mm. Słupek jest w górnej części owłosiony[5].
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Występuje w wyższych partiach gór. W Tatrach rośnie od piętra reglowego aż po piętro alpejskie[5]. Występuje głównie na podłożu wapiennym, ale spotykana jest również na granitach, jeśli podłoże zawiera nieco wapienia lub warstwę próchnicy[6]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Seslerion tatrae i Ass. Saxifrago-Festucetum versicoloris[7].
Zastosowanie
Bywa uprawiana jako roślina ozdobna. Nadaje się do ogrodów skalnych i do suchych bukietów[8] Tworzy ciekawe kompozycje z innymi gatunkami roślin o barwnych kwiatach.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-02] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2017-078-31].
- ↑ Festuca varia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ a b c d e Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Z pozoru niepozorne rośliny ozdobne zimą. [dostęp 2009-02-25].
Media użyte na tej stronie
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Festuca versicolor (habitat:Tatra Mountains)
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Festuca versicolor (habitat:Tatra Mountains)