Kotowice (województwo śląskie)

Kotowice

wieś
Kościół
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	myszkowski
Gmina	Żarki
Liczba ludności (2008)	452
Strefa numeracyjna	34
Tablice rejestracyjne	SMY
SIMC	0147520
Położenie na mapie gminy Żarki Kotowice
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kotowice
Położenie na mapie województwa śląskiego Kotowice
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego Kotowice
50°35′44″N 19°27′11″E/50,595556 19,453056

Kotowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Żarki.

We wsi znajduje się kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa; jest to dawna kaplica, przebudowana w latach 1939-1940 z remizy strażackiej^[1]. Parafią Matki Bożej Różańcowej zarządza od 1999 ks. kanonik Mirosław Wójcik.

Nazwa

Miejscowość ma metrykę średniowieczną i założona została w drugiej połowie XIV wieku na prawie polskim. Zanotowana w 1393 de Kothouicz, 1399 Cotouice, 1401 Cottowicze, 1402 Kotowice, 1424 Kothowice, 1440 Cothouicze, 1489 Cothowycze, 1493 Cotowycze, 1500 Cotovicze, 1512 Cothovijcze, 1518 Botowicze (błędnie), 1530 Cotovyce, Cotovice^[2].

Historia

Miejscowość była wsią szlachecką należącą w latach 1393–1399 do Wawrzyńca z Kotowic sołtysa Lgoty odnotowanego po raz pierwszy w 1392. W 1399 Wawrzyniec wraz ze swoją żoną Wichną sprzedali Kotowice kasztelanowi sądeckiemu Krystynowi z Kozichgłów za 160 grzywien groszy praskich oraz za łan w Mirowie^[2].

W 1424 wieś zanotowana w historycznym dokumencie mówiącym, że król polski Władysław Jagiełło na prośby Krystyna przenosi z prawa polskiego na prawo średzkie należące do niego wsie leżące w ziemi krakowskiej: Choroń, Oltowiec, Mirów, Kotowice, Postawczowice, Jaworznik, Dupice, Żerkowice, Siamoszyce, Giebołtów, Kowalów i Kowalików^[3].

W 1595 roku wieś położona była w powiecie lelowskim województwa krakowskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów pozostając własnością Aleksandra Myszkowskiego^[4].

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego wymieniona jest jako wieś leżąca w powiecie będzińskim w gminie i parafii Włodowice. W 1827 w miejscowości znajdowało się 29 domów zamieszkiwanych przez 183 mieszkańców. W 1882 liczba domów się zwiększyła do 38, a mieszkańców wzrosła do 216^[5].

Dobra kotowickie były własnością Eugeniusza Rychłowskiego i składały się oprócz Kotowic także z Mirowa, folwarku oraz nomenklatury Pohulanka. Jego majątek liczył w sumie 1831 morgi powierzchni w tym 658 gruntów ornych i ogrodów, 9 morg łak, 99 morg pastwisk, 776 morg lasu, 118 morg zarośli oraz 165 morgów nieużytków i placów. W jej skład wchodziła także osada karczmarska licząca 6. morg, na której stało 12 budynków murowanych oraz 4 drewniane. Wieś Kotowice liczyła w tej majętności 318 morg oraz 36 osadników. W okolicach wsi eksploatowano pokłady kamienia wapiennego oraz gliny ogniotrwałej^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Zobacz też

• Cmentarz wojenny w Kotowicach

Przypisy

Bibliografia

• Waldemar Bukowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, Cz. III, zesz. 1, hasło: „Kotowice”. Kraków: Wydawnictwo i Drukarnia Secesja, 1994, s. 62–63. ISBN 83-86077-76-X.
• Waldemar Bukowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, Cz. IV, zesz. 3 (Mieszczyński Staw – Mogilany), hasło: „Mirów”. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Societas Vistulana, 2011, s. 536–545. ISBN 978-83-61033-50-9.

Linki zewnętrzne

• Jaworznik w Słowniku historyczno-geograficznym województwa krakowskiego w średniowieczu (online)
• Kotowice (województwo śląskie), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 497 .