Kowaliki (ptaki)

Kowaliki
Sittidae[1]
Lesson, 1828
Ilustracja
przedstawiciel podrodziny – kowalik karoliński (S. carolinensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

kowaliki

Typ nomenklatoryczny

Sitta europaea Linnaeus, 1758

Synonimy

Rodzaju:

Rodzaje
Kowalik czarnogłowy (Sitta canadensis)
Porównanie niektórych przedstawicieli rodziny

Kowaliki[9] (Sittidae) – monotypowa rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w rzędzie wróblowych (Passeriformes), obejmująca ponad dwadzieścia gatunków małych ptaków.

Zasięg występowania

Rodzina obejmuje gatunki występujące niemal wyłącznie na półkuli północnej[10][11], przede wszystkim w lasach, kilka gatunków przystosowało się do życia w środowiskach skalistych.

Cechy charakterystyczne

Długość ciała 10,5–19,5 cm; masa ciała 7,5–55 g[10]. Unikalną cechą kowalików jest ich zdolność do utrzymywania się na pniach drzew głową w dół, większość potrafi się w tej pozycji sprawnie poruszać. Inne ptaki, często poruszające się po pniach drzew, takie jak dzięcioły i pełzacze, ustawione są zawsze głową do góry. Kowaliki są do siebie bardzo podobne pod względem wielkości, wyglądu i zwyczajów. Są ptakami wszystkożernymi, zjadają chętnie owady, ich larwy, orzechy i nasiona, które chowają w szczelinach kory[12].

Systematyka

Etymologia

  • Sitta (Sida, Sitla): średniowiecznołac. sitta (Turner 1544) „kowalik”, od gr. σιττη sittē „ptak podobny do dzięcioła” wspomniany przez Arystotelesa, Kallimacha i Hezychiusza[13].
  • Dendrophila: gr. δενδρον dendron „drzewo”; φιλος philos „miłośnik”[14]. Gatunek typowy: Dendrophila frontalis Swainson, 1837 (= Sitta azurea Lesson, 1830).
  • Callisitta: gr. καλλος kallos „piękno”, od καλος kalos „piękny”; rodzaj Sitta Linnaeus, 1758 (kowalik)[15]. Gatunek typowy: Sitta formosa Blyth, 1843.
  • Rupisitta: łac. rupes, rupis „skała”, od rumpere „rozbić”; rodzaj Sitta Linnaeus, 1758 (kowalik)[16]. Gatunek typowy: Sitta dresseri Zarudny & Buturlin, 1906[a].

Podział systematyczny

Do rodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[9]:

  • Sitta leucopsis Gould, 1850kowalik białolicy
  • Sitta magna Wardlaw Ramsay, 1876kowalik wielki
  • Sitta carolinensis Latham, 1790kowalik karoliński
  • Sitta pygmaea Vigors, 1839kowalik mały
  • Sitta pusilla Latham, 1790kowalik malutki
  • Sitta insularis J. Bond, 1931kowalik bahamski
  • Sitta yunnanensis Ogilvie-Grant, 1900kowalik skromny
  • Sitta ledanti Vielliard, 1976kowalik algierski
  • Sitta krueperi von Pelzeln, 1863kowalik turecki
  • Sitta canadensis Linnaeus, 1766kowalik czarnogłowy
  • Sitta whiteheadi Sharpe, 1884kowalik korsykański
  • Sitta villosa J. Verreaux, 1865kowalik płowy
  • Sitta azurea Lesson, 1830kowalik okularowy
  • Sitta frontalis Swainson, 1820kowalik krasnodzioby
  • Sitta solangiae (Delacour & Jabouille, 1930)kowalik żółtodzioby
  • Sitta oenochlamys (Sharpe, 1877)kowalik liliowy
  • Sitta formosa Blyth, 1843kowalik wspaniały
  • Sitta neumayer Michahelles, 1830kowalik skalny
  • Sitta tephronota Sharpe, 1872kowalik duży
  • Sitta arctica Buturlin, 1907kowalik białoczelny – takson wyodrębniony ostatnio z S. europaea[17][18]
  • Sitta himalayensis Jardine & Selby, 1835kowalik himalajski
  • Sitta victoriae Rippon, 1904kowalik białobrewy
  • Sitta nagaensis Godwin-Austen, 1874kowalik tybetański
  • Sitta cashmirensis W.E. Brooks, 1871kowalik kaszmirski
  • Sitta castanea Lesson, 1830kowalik kasztanowaty
  • Sitta europaea Linnaeus, 1758kowalik zwyczajny

Uwagi

  1. Podgatunek S. tephronota.

Przypisy

  1. Sittidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. R.C. Taylor. On the Geology and Natural History of the North-Eastern Extremity of the Alleghany Mountain Range, in Pennsylvania, United Sta. „Magazine of Natural History”. 8, s. 539, 1835. (ang.). 
  3. W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 318. (ang.).
  4. C.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 226. (łac.).
  5. W.T. Blanford: Eastern Persia an account of the journeys of the Persian boundary comission 1870-71-72. Cz. 2. London: Macmillian and Co, 1876, s. 225. (ang.).
  6. S.A. Buturlin. „Mitteilungen des Kaukasischen Museums”. 3, s. 49 (ros.), 64 (ang.), 1907. (ros. • ang.). 
  7. Sitta, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2012-11-03] (ang.).
  8. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758. (łac.).
  9. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Sittidae Lesson, 1828 - kowaliki - Nuthatches (wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-21].
  10. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Nuthatches (Sittidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.sittid1.01. [dostęp 2020-08-10]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  11. Nuthatches (Sittidae). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).
  12. Kruszewicz 2006 ↓.
  13. The Key to Scientific Names, Sitta [dostęp 2022-02-04].
  14. The Key to Scientific Names, Dendrophila [dostęp 2022-02-04].
  15. The Key to Scientific Names, Callisitta [dostęp 2022-02-04].
  16. The Key to Scientific Names, Rupisitta [dostęp 2022-02-04].
  17. Y. Red’kin, M. Konovalova. Systematic notes on Asian birds. 63. The eastern Asiatic races of Sitta europaea Linnaeus, 1758. „Zoologische Verhandelingen”. 80 (5), s. 241–261, 2006. (ang.). 
  18. R.M. Zink, S.V. Drovetski, S. Rohwer. Selective neutrality of mitochondrial ND2 sequences, phylogeography and species limits in Sitta europaea. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 40 (3), s. 679–686, 2006. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.11.002. (ang.). 

Bibliografia

  • A. Kruszewicz: Ptaki Polski. 2, Wróblowe - ptaki śpiewające. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2006. ISBN 83-7073-455-3.
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  • Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.

Media użyte na tej stronie

Closed Access logo alternative.svg
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Sitta canadensis.jpg
Red-breasted Nuthatch (Sitta canadensis), Deschutes National Forest
28 nuthatches png.png
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Illustration of Nuthatches, Sittidae of the world
White-Breasted Nuthatch.jpg
Autor: http://www.naturespicsonline.com/, Licencja: CC BY-SA 2.5
White-breasted Nuthatch Sitta carolinensis tenuissima, Cabin Lake Viewing Blinds, near Fort Rock, Oregon