Kozice Dolne

Artykuł

51°7′9″N 22°46′55″E

- błąd

39 m

WD

51°5'N, 22°45'E

- błąd

19858 m

Odległość

1363 m

Kozice Dolne
wieś
Ilustracja
Zabytkowy zespół dworski
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

świdnicki

Gmina

Piaski

Liczba ludności (2020)

204[1]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

21-050[2]

Tablice rejestracyjne

LSW

SIMC

0389274

Położenie na mapie gminy Piaski
Mapa konturowa gminy Piaski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kozice Dolne”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kozice Dolne”
Położenie na mapie powiatu świdnickiego
Mapa konturowa powiatu świdnickiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kozice Dolne”
Ziemia51°07′09″N 22°46′55″E/51,119167 22,781944

Kozice Dolnewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Piaski[3][4].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kozice Dolne. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Miejscowość leży przy drodze nr 836, stanowi sołectwo gminy Piaski[5].

Historia

Kozice – dziś Kozice Górne i Kozice Dolne, wieś notowana od XIV wieku. W roku 1394 zapisana jako Kozycze. Położona historycznie w powiecie lubelskim, parafii Giełczew-Piaski. Wieś była własnością szlachecką. W roku 1394 Władysław Jagiełło nadaje znanemu z Kozic – Stanisławowi, wójtostwo w mieście Krasnymstawie. W latach 1416–1417 Stanisław z Kozic jest dalej dziedzicem, umiera w 1418 roku. Jego spuścizna przechodzi w części na córkę Małgorzatę żonę Macieja z Suchodołów sędziego ziemskiego lubelskiego. Na majątku wsi zabezpieczano oprawę wiana i posagu w roku 1466 Jakub z Kozic, burgrabia lubelski, zapisuje żonie Barbarze 80 grzywien posagu i tyleż wiana. W roku 1469 w aktach ziemskich lubelskich pojawia się Barbara żona Zbyszka z Ziółkowa, tenutariusza w Kozicach (co oznacza że wieś w części była własnością królewską?). W roku 1470-80 dziedzicami byli Jan, Jakub, Mikołaj (Długosz L.B. t.II s.548). Rejestry poborowe z lat 1531–1533 odnotowały pobór z części Marcina Kaniskiego i Mikołaja Bieleckiego 3 łany, części Jana Rudnickiego 1½ łana i części Stanisława Kozickiego od 1 młyna[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. Raport o stanie gminy Piaski za 2020. 2021-06-01. [dostęp 2021-08-01].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 525 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-07-04].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
  5. Jednostki pomocnicze gminy Piaski. Urząd Gminy Piaski. [dostęp 2020-02-27].
  6. Kozice, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu [online], Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie