Koziebrodzcy herbu Jastrzębiec

Herb Jastrzębiec

Koziebrodzcy herbu Jastrzębiec – polska rodzina szlachecka.

Koziebrodzcy, pieczętujący się herbem Jastrzębiec, byli rodziną pochodzenia mazowieckiego, która nazwisko wzięła od Koziebród w pow. raciążskim na przełomie XIV/XV wieku. Była licznie rozrodzona, poza Mazowszem od XVIII w. obecna również na Ziemi Dobrzyńskiej i Rusi Czerwonej.

W 1783 r. jedna gałąź rodziny uzyskała od cesarza tytuł hrabiego Galicji (graf von Bolesta Koziebrodzki).

Przedstawiciele rodu

• Jan Koziebrodzki (ok. 1424-po 1468) – kasztelan sierpecki i raciążski
• Józef Franciszek Koziebrodzki (1779-po 1800) – pisarz ziemski dobrzyński, konsyliarz ziemi dobrzyńskiej konfederacji targowickiej
• Marcin hr. Koziebrodzki (1720-1787) – podsędek lwowski i halicki, porucznik chorągwi pancernej, starosta chreptyjowski i olchowiecki, członek Stanów Galicyjskich
• Tadeusz hr. Koziebrodzki (1860-1916) – dyplomata Austro-Węgier, szambelan dworu cesarskiego
• Tomasz Koziebrodzki (1757-1818) – skarbnik rypiński i dobrzyński, podsędek dobrzyński
• N. Koziebrodzki – hrabia, rotmistrz^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Adam Boniecki, Herbarz polski, t. XII, Warszawa 1908, s. 62-68.
• Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski i Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego. Kórnik 1990
• Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 351.
• Seweryn Uruski, Rodzina, Herbarz szlachty polskiej, t. VII, Warszawa 1910, s. 366-368.
• Sławomir Górzyński, Arystokracja polska w Galicki, Warszawa, 2009, s. 202-203.