Królestwo Polskie (1830–1831)

Królestwo Polskie
	1830–1831
Flaga	Godło
Konstytucja	Konstytucja Królestwa Polskiego
Język urzędowy	polski
Stolica	Warszawa
Ustrój polityczny	monarchia konstytucyjna
Głowa państwa	wakat
Szef rządu	Bonawentura Niemojowski
Powierzchnia ; • całkowita	; 127 321 km²
Liczba ludności (1829); • całkowita ; • gęstość zaludnienia	; 4 137 634; 32,49 osób/km²
Waluta	złoty
Wybuch powstania; detronizacja Mikołaja I	29 listopada 1830; 25 stycznia 1831
Podbój przez wojska rosyjskie	21 października 1831
Religia dominująca	katolicyzm
Strefa czasowa	UTC +1

Królestwo Polskie (1830-1831) – okres w historii Królestwa Polskiego, od detronizacji cesarza Rosji Mikołaja I Romanowa z tronu Królestwa Polskiego i zerwania tym samym unii personalnej z Imperium Rosyjskim, do zakończenia powstania listopadowego. Nie był to nowy twór polityczny, a jedynie nowa koncepcja istnienia państwa głosząca m.in. zerwanie z jakąkolwiek zależnością od Imperium Rosyjskiego i jego cesarza.

Tymczasowy ustrój

Królestwo Polskie zachowało Konstytucję Królestwa Polskiego (1815) z wyłączeniem artykułów wiążących Królestwo z Imperium Rosyjskim przez osobę cesarza-króla. Ustrój Królestwa Polskiego zmienił się w wyniku uchwał Sejmu powstańczego, obradującego w warunkach otwartej wojny polsko-rosyjskiej.

Aktami prawnymi, które legły u podstaw funkcjonowania nowych władz polskich, były: uchwała sejmowa z 18 grudnia 1830, uznająca powstanie za narodowe, uchwała Sejmu o detronizacji Mikołaja I z 25 stycznia 1831, uchwała powołująca Rząd Narodowy z 29 stycznia 1831, uchwała o przysiędze homagialnej narodu polskiego z 8 lutego 1831^[1].

Symbole państwa

7 lutego 1831 Izba Poselska sejmu powstańczego większością głosów przyjęła kokardę biało-czerwoną jako barwę narodową, przyjmując argumentację posła Walentego Zwierkowskiego, że herb Polski przedstawia Orła Białego w czerwonym polu. Projekt ten jednomyślnie poparł Senat i tego samego dnia wprowadził go w życie^[2].

Zobacz też

Powstanie listopadowe

Uwagi

↑ Bez artykułów wiążących Królestwo Polskie z Imperium Rosyjskim przez osobę cesarza-króla.
↑ Po ustąpieniu z urzędu ostatniego prezesa Rządu Narodowego Bonawentury Niemojowskiego władzę cywilną w Królestwie Polskim przejął wódz naczelny powstania gen. Maciej Rybiński.

Przypisy

↑ Franciszka Ramotowska, Władze centralne Powstania Listopadowego 1830/1831 r., w: Archiwum Główne Akt Dawnych, przewodnik po zasobie, t. II Epoka porozbiorowa, Warszawa 1998, s. 337.
↑ Sebastian Ziółek: Sejm Królestwa Polskiego w okresie powstania listopadowego 1830–1831. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2007, s. 144. ISBN 978-83-7059-825-9.

Bibliografia

Historia Polski w liczbach. Ludność. Terytorium, Warszawa 1993, s. 68.
Niepodległe Królestwo Polskie okresu Powstania Listopadowego 1830-1831, w: Archiwum Główne Akt Dawnych, przewodnik po zasobie, t. II Epoka porozbiorowa, Warszawa 1998, s. 335-368.
Wacław Tokarz, Wojna polsko-rosyjska 1830 i 1831, Warszawa 1993, w treści.

[1] Bez artykułów wiążących Królestwo Polskie z Imperium Rosyjskim przez osobę cesarza-króla.

[2] Po ustąpieniu z urzędu ostatniego prezesa Rządu Narodowego Bonawentury Niemojowskiego władzę cywilną w Królestwie Polskim przejął wódz naczelny powstania gen. Maciej Rybiński.

[3] Franciszka Ramotowska, Władze centralne Powstania Listopadowego 1830/1831 r., w: Archiwum Główne Akt Dawnych, przewodnik po zasobie, t. II Epoka porozbiorowa, Warszawa 1998, s. 337.

[4] Sebastian Ziółek: Sejm Królestwa Polskiego w okresie powstania listopadowego 1830–1831. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2007, s. 144. ISBN 978-83-7059-825-9.

[a]

[b]

[1]

[2]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne