Królewskie Saudyjskie Siły Powietrzne
| ||
Godło RASF | ||
Państwo | Arabia Saudyjska | |
Siły zbrojne | Saudyjskie Siły Zbrojne | |
Nazwa skrócona | RSAF | |
Data utworzenia | ~1925 | |
Znak rozpoznawczy | ||
Bandera | ||
Proporzec |
Królewskie Saudyjskie Siły Powietrzne (arab. القوات الجوية الملكية السعودية; trb. al-quwwāt al-ğawwiyyah al-malakiyyah as-suʿūdiyyah) – wojska lotnicze Królestwa Arabii Saudyjskiej, najliczniejsze na Bliskim Wschodzie na równi z Siłami Powietrznymi Izraela, posiadają ponad 500 statków powietrznych. Głównym konfliktem, w którym brały udział, była Wojna domowa w Jemenie.
Historia
W 1971 roku w ramach programu Peace Hawk obok 30 posiadanych F-5E, zamówiono 20 sztuk dwumiejscowych F-5B. Dostawy samoloty rozpoczęto w 1974 roku i po kilku latach 4 z nich przekazano Jemenowi[1].
Do lat 80. podstawowymi saudyjskimi myśliwcami były brytyjskie English Electric Lightning (5 F.52 i 2 T.54 dostarczone w 1967, 35 F.53 i 6 T.55 dostarczone w latach 1968-1969) oraz amerykańskie Northrop F-5 Tiger II (20 F-5B, 74 F-5E, 25 F-5F, 10 RF-5E z lat 1972-1979). Arabia Saudyjska otoczona przez posiadających zdecydowaną przewagę w uzbrojeniu oraz potencjale ludzkim Egipt, Izrael, Irak i Iran nie była w stanie obronić swojego rozległego terytorium i największych na świecie rezerw ropy nafowej przed ewentualną agresją. Nowa koncepcja strategicznej współpracy z USA, uzgodniona przez późniejszego króla – księcia Fahda: bezpieczeństwo za ropę, zakładała ciągłość dostaw i stabilność cen surowca w zamian za zaopatrywanie Arabii Saudyjskiej w nowoczesne uzbrojenie i wszelką pomoc, gdyby monarchia była zagrożona. Efektem tej współpracy był program Peace Sun w ramach którego Królestwo kupiło za 2,85 mld USD 62 myśliwce McDonnell Douglas F-15 Eagle (47 C i 15 D), które dostarczono w latach 1981-1983, a wraz z nimi 1000 pocisków AIM-7F Sparrow. Umowę usiłował zablokować Izrael, który od 1977 wykorzystywał już F-15A/B, w ramach kompromisu 2 samoloty zatrzymano w USA, a na terenie kraju mogło bazować do 60 F-15 (limit zniesiono w 1990), samoloty miały służyć wyłącznie do obrony przestrzeni powietrznej (broń defensywna)[2].
F-15, które zastąpiły w roli myśliwców przechwytujących przestarzałe Lightningi, miały równoważyć dysproporcje sił przeciwko uzbrojonym w setki amerykańskich samolotów lotnictwu Iranu IIAF (IRIAF po obaleniu proamerykańskiego szacha w 1979) oraz wyposażane z pomocą Francji i ZSRR irackim IQAF. W 1980 roku iracka inwazja na Iran rozpoczęła gigantyczne zbrojenia kraju rządzonego przez Husseina, a Arabię Saudyjską zmusiła do poszukiwania broni ofensywnej, która mogłaby ją zabezpieczyć przed podobnym scenariuszem. Na zaopatrzenie w nowoczesne samoloty szturmowe w 1985 roku zgodziła się Wielka Brytania, która w latach 1986-1991 dostarczyła 48 szturmowych Panavia Tornado IDS (28 GR1, 6 rozpoznawczych GR1A, 14 treningowych z podwójnym sterem), a w latach 1989–1990 24 przechwytujące Tornado ADV. Umowa ich zakupu o wartości 7 mld GBP nazwano Al Yamamah, zawierała także uzbrojenie: bomby JP233, pociski Sea Eagle, ALARM i Skyflash (dla wersji ADV) oraz po 30 BAe Hawk i Pilatus PC-9.
W 1984 roku saudyjskie F-15C zestrzeliły parę irańskich F-4E Phantom (oba typy produkcji McDonnell Douglas), możliwe że byli to uciekinierzy, a jeden z samolotów schronił się w Iraku[3]. W odpowiedzi na zajęcie przez Irak Kuwejtu w 1990 roku USA przekazały Arabii Saudyjskiej 20 F-15C i 4 F-15D z zapasów USAF, w czasie I wojny w Zatoce Perskiej piętnastki z obu krajów wykonywały wspólne patrole, w czasie jednej potyczki saudyjski F-15C zestrzelił dwa irackie Dassault Mirage F1. Arabia Saudyjska poniosła większość kosztów Operacji Desert Storm, która doprowadziła do odbicia Kuwejtu. Do 1992 Stany Zjednoczone dostarczyły jeszcze 9 F-15C i 3 F-15D (zamówione w 1987 za 500 mln USD). W 1992 USA zgodziły się na sprzedaż w ramach programu Peace Sun IX za 9 mld USD 72 wielozadaniowych samolotów szturmowych F-15E Strike Eagle (częściowo zubożałych, oznaczonych F-15S). Maszyny dostarczono między 1995 i 1999. McDonnell Douglas uzyskał zgodę na eksport szturmowych F-15 dla Saudów przy trzecim podejściu, w 1992 fiaskiem zakończył się wniosek do Kongresu dotyczący zgody na 24 jednomiejscowe F-15F.[4] W ramach kontraktu Al Yamamah II między 1996 i 1998 dokupiono też 48 Tornado IDS oraz 20 Hawków i 20 PC-9, wartość umowy wyniosła 17 mld GBP.
Obecnie
W 2006 roku podpisano długoletni kontrakt utrzymania saudyjskiej floty powietrznej pod nazwą Tornado Sustainment Programme. Samoloty Tornado IDS otrzymały w 2015 roku możliwość przenoszenia pocisków kierowanych Brimstone. Zamontowano nowe elementy awioniki, a także rozszerzono możliwości przenoszenia uzbrojenia precyzyjnego[5].
W 2006 Królestwo podpisało z Wielką Brytanią kontrakt Al Salam na dostawę 72 samolotów Eurofighter Typhoon, wartość samych samolotów wyniesie 4,4 mld GBP, a razem z uzbrojeniem i serwisem nawet 10 mld GBP. Na kontraktach z Arabią Saudyjską British Aerospace i BAE Systems zarobiło do 2006 43 mld GBP. Pod koniec 2011 roku podpisano z USA największy w historii kontrakt na dostawę 84 nowych F-15SA (ulepszone F-15E) oraz modernizację 70 F-15S do tegoż standardu, jego wartość dochodzi do 29,4 mld USD, a pierwsze samoloty maja być dostarczone w 2015.[6][7]
W 2012 podpisano z BAE Systems umowę o sprzedaży 22 odrzutowców szkolenia zaawansowanego BAE Hawk AJT wraz z 55 turbośmigłowymi Pilatus PC-21 (BAE występowało jako pośrednik Pilatusa także podczas poprzednich transakcji) i pakietem logistycznym o wartości 1,6 mld GBP. PC-21 mają być dostarczane od 2014, a nowe Hawki od 2016 roku[8].
Większość saudyjskiego uzbrojenia jest kupowana w USA i Europie za rekordową na rynku zbrojeń wartość[9]. Przy okazji kolejnych kontraktów wojskowych z Arabią Saudyjską politycy podnoszą kwestie łamania praw człowieka przez ten kraj[10].
Organizacja
Bazy
- 1 Skrzydło RSAF w Hafar al-Batin
- 2 Skrzydło RSAF w Taif
- 3 Skrzydło RSAF w Dhahran
- 4 Skrzydło RSAF w Rijad
- 5 Skrzydło RSAF w Chamis Muszajt
- 6 Skrzydło RSAF w Al-Chardż
- 7 Skrzydło RSAF w Tabuk
- 8 Skrzydło RSAF w Dżudda
- 11 Skrzydło RSAF w Dhahran
Wojska obrony powietrznej
Od 1970 w ramach sił zbrojnych działają niezależnie od wojsk lądowych, jako czwarty rodzaj sił zbrojny wojska obrony powietrznej (ang. Royal Saudi Air Defens, RSAD), wykorzystują one amerykańskie systemy zakupione w latach 80. i 90.
Systemy radarowe:
- 17 Lockheed Martin AN/FPS-117
- 6 Northrop Grumman AN/TPS-43
Systemy przeciwlotnicze:
- Raytheon MIM-23B Improved HAWK (16 baterii, około 1000 pocisków)
- Raytheon MIM-104 Patriot PAC-2 (21 baterii, około 1000 pocisków)
Wyposażenie
Obecne
Samolot | Producent | Typ | Wersja | Liczba sztuk | Uwagi | |
---|---|---|---|---|---|---|
Samoloty myśliwskie | ||||||
Eurofighter Typhoon | Wielka Brytania | Myśliwiec wielozadaniowy | FGR4 T3 | 47 24 | Łącznie zamówiono 72 sztuki, ich dostawcą jest BAE Systems Warton i pierwotnie miały być przeznaczone dla RAF. Dostarczono 48 samoloty w wersji Block 8, pozostałe 24 z serii Tranche 3.[11] 1 utracono w 2017 w Jemenie[12]. | |
Panavia Tornado | Wielka Brytania | Samolot myśliwsko-bombowy | IDS | 81 | Jeden utracono w 2018 w Jemenie[13]. | |
McDonnell Douglas F-15 Eagle | Stany Zjednoczone | Myśliwiec przechwytujący | F-15C F-15D | 65 18 | ||
McDonnell Douglas F-15E Strike Eagle | Stany Zjednoczone | Myśliwiec szturmowy | F-15S F-15SA | 67 28 | F-15S to wersja F-15E Strike Eagle. Zamówiono 84 F-15SA, F-15S zostaną zmodernizowane. Po jednym F-15S utracono w 2015 i 2018 roku w Jemenie[14][15]. | |
Northrop F-5 Tiger II | Stany Zjednoczone | Lekki myśliwiec | F-5F | 37 | Do celów treningowych. | |
367 | ||||||
Specjalnego przeznaczenia i Powietrzne tankowce | ||||||
Boeing E-3 Sentry | Stany Zjednoczone | AWACS SIGINT/ELINT | E-3A RE-3A | 5 3 | Program Peace Sentinel, za 2,4 mld USD zakupiono 5 E-3A i 8 KE-3A[16]. W 2004 3 KE-3A przebudowano na samoloty rozpoznania elektronicznego RE-3A/B[17]. | |
Airbus A330 MRTT | Francja | transportowy/tankowiec | 6 | |||
Beechcraft King Air | Stany Zjednoczone | rozpoznawczy | 350 | 2 | ||
16 | ||||||
Samoloty transportowe | ||||||
Boeing 757 | Stany Zjednoczone | MEDEVAC | 1 | |||
Learjet 35 | Stany Zjednoczone | MEDEVAC | 2 | |||
Gulfstream III | Stany Zjednoczone | transportowy | 2 | |||
Gulfstream V | Stany Zjednoczone | MEDEVAC | 2 | |||
CASA CN-235 | Hiszpania | transportowy | 4 | 2 dla VIP. | ||
Lockheed C-130 Hercules | Stany Zjednoczone | transportowy transportowy/tankowiec transport VIP | C-130H L-100- 30 KC- 130H VC-130H | 30 6 7 5 | ||
59 | ||||||
Samoloty szkolno-treningowe | ||||||
Reims Cessna F172 | Francja | szkolenie wstępne | G/H/M | 16 | ||
Super Mushshak | Pakistan | szkolenie podstawowe | MFI-395 | 20 | ||
Pilatus PC-9 | Szwajcaria | szkolenie podstawowe | 47 | Zastępowane. | ||
Pilatus PC-21 | Szwajcaria | szkolenie podstawowe | 18 | Zamówiono 55 PC-21. Dostawy do 2014[18]. | ||
BAE Hawk | Wielka Brytania | szkolenie zaawansowane | Mk.65 Mk.65A | 29 | 6 sztuk w zespole akrobacyjnym Saudi Hawks. Zamówiono 22 Hawk 165. | |
British Aerospace Jetstream 31 | Wielka Brytania | szkolno-treningowy | 2 | Szkolenie nawigatorów Tornado IDS. | ||
114 | ||||||
Śmigłowce | ||||||
Agusta-Bell AB212 | Włochy | Śmigłowiec użytkowy | 27 | |||
Bell 205 | Stany Zjednoczone | Śmigłowiec użytkowy | 24 | |||
Bell 412 | Stany Zjednoczone | Śmigłowiec użytkowy | 412EP | 2 | ||
53 |
Do transportu rodziny królewskiej wykorzystywana jest flota kilkunastu luksusowych odrzutowców i śmigłowców m.in. Airbus A340, Boeing 737, Boeing 747, latających w barwach linii Saudi Arabian Airlines (Royal Flight).
Wojska lądowe i marynarka wykorzystują śmigłowce AH-64 Apache, UH-60 Blackhawk, Eurocopter Dauphin, Eurocopter Super Puma, także Ministerstwo spraw wewnętrznych posiada własne UH-60, czy Kawasaki-Vertol 107.
Historyczne
Bojowe
- Douglas B-26 Invader — 8× B-26B, 1 TB-26B od 1954.
- De Havilland Vampire — 4× FB-5 od 1957.
- North American F-86 Sabre — 20× F-86F od 1958.
- Hawker Hunter — 4× F.60, 2× T.70 od 1966.
- BAC Lightning — 5× F.52, 35× F.53, 2× T.54, 6× T.55 w latach 1967–1986.
- BAC Strikemaster — 37× Mk.80, 10× Mk.80A w latach 1968–1995.
- Northrop F-5 Tiger II — 83× F-5E od 1974.
- Panavia Tornado — 24× ADV w latach 1989–2006
Treningowe
- Avro Anson — 2 od 1950.
- de Havilland Tiger Moth — 2 od 1950.
- Auster Aiglet — 6 od 1952.
- Temco T-35 Buckaroo — 10 od 1952.
- North American T-6 Texan — 10 od 1952.
- de Havilland Canada DHC-1 Chipmunk — 12 od 1956.
- Beechcraft T-34 Mentor — 10 od 1957.
- Lockheed T-33 Shooting Star — 20× T-33A od 1957.
- Bücker Bü 181 — 2 od 1958.
- North American T-28 Trojan — 10× T-28A od 1959.
- Cessna 180 — 2 od 1959.
- Cessna 310 — 1× 310K od 1966.
Transportowe
- Douglas C-47 Skytrain — 3× C-47 od 1952.
- Fairchild C-123 Provider — 6× C-123B od 1957.
- Vickers Varsity — 1 (VIP) od 1959.
- Lockheed C-130 Hercules — 9× C-130E od 1965.
- Learjet 25 — 1 od 1980.
- CASA C-212 — 40× C-212-200M od 1983.
- British Aerospace Jetstream 31 — 2 (VIP) od 1987.
- Boeing 707 — 5× KE-3A w latach 1986-2015.
Śmigłowce
- Westland Whirlwind HAR-3 — 1 od 1958.
Przypisy
- ↑ Michał Gajzler, Northrop F-5 A/B Freedom Fighter Cz. 2, str. 62 Lotnictwo 4 (2016), ISSN 1732-5323
- ↑ Why the Saudis Want the F-15, "Times", 8 maja 1978.
- ↑ Iranian Air Force ,globalsecurity.org
- ↑ Service of F-15 with Saudi Arabia.
- ↑ Brimstone dla saudyjskich Tornado - Altair Agencja Lotnicza, www.altair.com.pl [dostęp 2016-11-10] .
- ↑ Possible Foreign Military Sale to the Government of Saudi Arabia, dsca.osd.mil, 7 października 2011 [dostęp 2011-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-01] (ang.).
- ↑ A 2010-11 Saudi Shopping Spree (ang.). defenseindustrydaily.com, 2011-12-29. [dostęp 2011-12-30].
- ↑ BAE Systems signs £1.6bn deal to supply Hawk aircraft to Saudi military (ang.). dailyrecord.co.uk. [dostęp 2012-05-23].
- ↑ Juliusz Sabak , Trump podpisał w Arabii Saudyjskiej umowy warte 350 mld dolarów. 110 mld na amerykańską broń, defence24.pl, 21 maja 2017 [zarchiwizowane z adresu 2017-06-17] .
- ↑ Niemcy od przyszłego roku będą szkolić oficerów saudyjskich. Broń już sprzedają.
- ↑ Grand Salaam! Eurofighter Flies Off With Saudi Contract (ang.). defenseindustrydaily.com. [dostęp 2015-06-21].
- ↑ W Jemenie rozbił się saudyjski Typhoon. Altair, 15 września 2017.
- ↑ Saudi plane crash: Fighter jet 'shot down by rebels' in Yemen.
- ↑ U.S. Rescues Two Saudi Fighter Pilots After Splashdown Near Yemen.
- ↑ Huti twierdzą, że strącili saudyjskiego F-15.
- ↑ Saudi E-3 AWACS, boeing.com [dostęp 2012-05-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-21] (ang.).
- ↑ Boeing 707 (ang.). spyflight.co.uk. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-04)].
- ↑ Saudi Arabia gets first six PC-21 trainers.
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Gordon Zammit, Licencja: GFDL 1.2
A Royal Saudi Air Force Typhoon fighter near Luqa - Malta International airport
Roundel of the Royal Saudi Air Force
A Royal Saudi Air Force F-15 Eagle fighter aircraft approaches a KC-135 Stratotanker from the 1700th Air Refueling Squadron Provisional for refueling during Operation Desert Shield.
Photo taken by me on 6 March 2007 of one an English Electric Lightning T.55 55-713 at the Midland Air Museum, Warwickshire, England. It is in Royal Saudi Air Force markings, one of two in the UK with its original Saudi markings.
An F-5F Tiger II fighter aircraft of the 3rd Squadron, Royal Saudi Air Force, takes off during Operation Desert Shield.
Autor: Guilherme Paula, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ensign of the Royal Saudi Air Force
An F-15 Eagle aircraft of the Royal Saudi Air Force takes off during Operation Desert Shield.
http://www.army.mil/cmh-pg/photos/gulf_war/GW-Aviation1.htm : Royal Saudi Air Force BAe Hawk under ready shelter; left rear view. King Abdulaziz Royal Saudi Air Base flight line and 'Half-Moon Bay' Rest and Recreation Center, 14 January 1991, XVIII Airborne Corps History Office photograph by SPC Randall R. Anderson, DS-F-114-04.
Autor: Qrmoo3, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of the Royal Saudi Air Force
Boeing F-15S Eagle, the strike fighter of the RSAF
(c) Ken Fielding/https://www.flickr.com/photos/kenfielding, CC BY-SA 3.0
1814 Boeing KC-135 RSAF MAN
A Royal Saudi Air Force C-130 Hercules aircraft participates in the airdrop competition over McChord Air Force Base, Wash., July 23, 2007, during Rodeo 2007. Rodeo 2007 is an Air Mobility Command readiness competition with U.S. and international mobility air forces, focusing on improving war fighting capabilities and support of the war on terrorism. (U.S. Air Force photo by Staff Sgt. Richard Rose/Released)
A Royal Saudi Air Force Panavia Tornado F.3 aircraft taxis on a runway as it prepares to take off on a mission during Operation "Desert Storm" on 2 February 1991.