Krążowniki lekkie typu De Zeven Provinciën

Krążowniki lekkie typu De Zeven Provinciën
Ilustracja
Śmigłowce SH-3A Sea King, krążownik „De Zeven Provinciën” oraz lotniskowiec USS „Essex” (CVS-9), 1967
Kraj budowy

 Holandia

Użytkownicy

 Koninklijke Marine
 Peru

Stocznia

Rotterdamsche Droogdok Maatschappij,
Wilton-Fijenoord

Wejście do służby

1953

Wycofanie

1973–1976 (Holandia)
1999-2017 (Peru)

Zbudowane okręty

2

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

9529 t (standardowa)
11 850 t (pełna)

Długość

187,3 m

Szerokość

17,3 m

Zanurzenie

6,7 m

Napęd

2 turbiny parowe z przekładniami, 2 śruby

Prędkość

32 węzły

Załoga

926

Uzbrojenie

4×2 armaty kalibru 152 mm,
8 armat przeciwlotniczych kalibru 57 mm,
8 armat przeciwlotniczych kalibru 40 mm

Krążowniki lekkie typu De Zeven Provinciën – typ dwóch holenderskich krążowników lekkich, służących w Królewskiej Holenderskiej Marynarce Wojennej w latach 1953–1973. Budowa okrętów, będących powiększoną wersją wcześniejszego typu De Ruyter rozpoczęła się w 1939 roku, lecz rok później została przerwana w wyniku niemieckiej inwazji na Holandię. Po II wojnie światowej prace nad krążownikami zostały wznowione, a jednostki ukończono w 1952 roku.

Obie jednostki pełniły funkcję okrętów flagowych grup zadaniowych holenderskiej marynarki wojennej w ramach działań NATO. W latach 1962–1964 jeden z okrętów – „De Zeven Provinciën” poddano przebudowie na krążownik przeciwlotniczy, która obejmowała m.in. instalację wyrzutni przeciwlotniczych pocisków rakietowych RIM-2 Terrier. W latach 1973–1976 okręty wycofano ze służby i sprzedano Marynarce Wojennej Peru. „Aguirre” (dawny „De Zeven Provinciën”) został zezłomowany w 1999 roku.

Drugi okręt typu, „Almirante Grau” (dawny „De Ruyter”), który przeszedł gruntowną modernizację w latach 1985–1988, a następnie otrzymał nowy zestaw uzbrojenia (w tym rakietowego) w latach 90., pływał pod banderą peruwiańską do 26 września 2017 roku jako ostatni krążownik z uzbrojeniem artyleryjskim w czynnej służbie na świecie[1][2].

Okręty

  • „De Ruyter” (C801; do 1950 roku budowany jako „De Zeven Provinciën”; w 1973 roku sprzedany Peru jako „Almirante Grau”)[3]
  • „De Zeven Provinciën” (C802; początek budowy jako „Kijkduin”, w trakcie budowy nazwa zmieniana na „Eendracht” (1940), „De Ruyter” (1945) i „De Zeven Provinciën” (1950); w 1976 roku sprzedany Peru jako „Aguirre”)[4]

Przypisy

  1. Łukasz Golowanow: „Ostatni prawdziwy krążownik” Almirante Grau zakończył służbę. konflikty.pl, 29 września 2017. [dostęp 2017-09-29].
  2. Peter Watson: La Marina de Guerra de Perú desactiva su buque insignia (hiszp.). infodefensa.com, 29 września 2017. [dostęp 2017-09-29].
  3. Hr. Ms. De Ruyter – Geschiedenis (niderl.). Koninklijke Marine. [dostęp 2011-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-04)].
  4. Hr. Ms. De Zeven Provinciën – Geschiedenis (niderl.). Koninklijke Marine. [dostęp 2011-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-07)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Peru (war).svg
Peru - National banner (war flag)
SH-3As USS Essex De Zeven Provincien 1967.jpg
Two U.S. Navy Sikorsky SH-3A Sea King helicopters (BuNo 151552, 152107) from helicopter anti-submarine squadron HS-5 Night Dippers in 1967. HS-5 was assigned to Carrier Anti-Submarine Air Group 54 (CVSG-54) aboard the aircraft carrier USS Essex (CVS-9), visible in the distance. Essex operated in the North Atlantic and the Mediterranean Sea from January to August 1967 and visited Norway, Germany, the Netherlands, Great Britain, Italy, Malta, and Spain. The photo was probably taken off the Netherlands, as the cruiser visible is Hr.Ms. De Zeven Provinciën (C802).