Kraj Sudetów (1918)
Kraj Sudetów (niem. Sudetenland, czes. Sudetsko, Sudetská země albo Sudety) – historyczny region na zachodzie Śląska Austriackiego (Śląsk Sudecki), na Morawach północnych i w Czechach wschodnich (Hřebečsko i Ziemia Kralicka), który istniał krótko po I wojnie światowej na obszarach zamieszkałych przez mniejszość niemiecką.
28 października 1918 r. w Pradze proklamowano powstanie niepodległej Czechosłowacji. 11 listopada cesarz austriacki Karol I Habsburg zrzekł się udziału w rządach, dzień później w Wiedniu została proklamowana Republika Niemieckiej Austrii, która obejmowała zamieszkałe przez ludność niemiecką terytoria dawnych Austro-Węgier. Jedną z prowincji miały być Kraj Sudetów (niem. Provinz Sudetenland), ze stolicą w Opawie (niem. Troppau). Tutejsi Niemcy obawiali się utraty uprzywilejowanej pozycji, jaką cieszyli się w monarchii austro-węgierskiej, i nie chcieli należeć do powstającego państwa czechosłowackiego. „Wojewodą” (niem. Landeshauptmann, czes. zemský hejtman) już 30 października został austriacki polityk Robert Freissler. W herbie Kraju Sudetów znajdowały się głowy lwa czeskiego, orlicy morawskiej i orlicy śląskiej[1][2].
W listopadzie 1918 r. wojska czechosłowackie zaczęły wkraczać na obszar zbuntowanej prowincji. W listopadzie zajęły Hřebečsko (Schönhengstgau) i Lanškroun, 14 listopada miasto Moravská Třebová, 1 grudnia Bílovec, 13 grudnia Fulnek, 15 grudnia Šumperk, 16 grudnia Uničov i 18 grudnia zajęły Šternberk i Opawę.
Robert Freissler jeszcze w 1919 r. brał udział w pertraktacjach przed podpisaniem traktatu pokojowego.
Kraj Sudetów formalnie przestał istnieć 10 września 1919 roku, po zawarciu traktatu wersalskiego i traktatu w Saint-Germain-en-Laye, które potwierdziły przynależność Kraju Sudetów do Czechosłowacji.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Evropa v proměnách staletí, praca zespołowa. Libri Praha 2001, ISBN 80-7277-025-X