Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii

Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii

Siedziba Biura przy ul. Dereniowej 52/54 w Warszawie
Państwo	Polska
Data utworzenia	lipiec 1993
Data likwidacji	1 stycznia 2022
Siedziba	Warszawa
Dyrektor	Piotr Jabłoński
Adres
ul. Dereniowa 52/54
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii
52°08′58,960″N 21°02′22,758″E/52,149711 21,039655
Strona internetowa

Krajowe Biuro ds. Narkomanii – dawna jednostka organizacyjna utworzona przez Ministra Zdrowia Andrzeja Wojtyłę^[1] w lipcu 1993. Biuro było realizatorem polityki Ministra Zdrowia w zakresie zapobiegania narkomanii. Zasady przeciwdziałania narkomanii były określone w Ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii a podstawowe kierunki i formy działań zostały wytyczone w Krajowym Programie Przeciwdziałania Narkomanii. Siedziba Biura znajdowała się przy ul. Dereniowej 52/54 w Warszawie. Od 1 stycznia 2022 w wyniku połączenia z Państwową Agencją Rozwiązywania Problemów Alkocholowych zostało zmienione w Krajowe Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom jednocześnie proces certyfikacji nowych terapeutow przejęło Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego^[2]

Historia

Biuro powstało w 1993, w okresie znaczących przemian na polskim rynku zażywania substancji uzależniających – odchodzenia od nielegalnie pozyskiwanych leków w kierunku wyrabianej metodami domowymi ze słomy makowej substancji nazywanej makiwarą (polska heroina). Narkotyk ten był substancją silnie uzależniającą i wzbudzał duże obawy w środowisku lekarzy. W 1983 zarejestrowano Towarzystwo Zapobiegania Narkomanii, a w 1986 Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych "Powrót z U". W 1985 uchwalono pierwszą w Polsce ustawę o zapobieganiu narkomanii, na której podstawie utworzona została Komisja ds. Zapobiegania Narkomanii. Doświadczenia w walce z uzależnieniami wskazywały na potrzebę stworzenia odrębnej instytucji z własnym budżetem i kompetencjami decyzyjnymi, zatrudniającej profesjonalistów, błyskawicznie reagującej na potrzeby osób uzależnionych i pomagających im środowisk^[1].

W początkowym okresie funkcjonowania (do 2000) instytucja nosiła nazwę Biura do spraw Narkomanii i głównie wspomagała organizacje pozarządowe działające na rzecz osób uzależnionych i ich leczenia. Zajmowała się finansowaniem takiego leczenia i zakupem metadonu. Aktywnie na tych polach działał w ramach biura m.in. ksiądz Arkadiusz Nowak. Pierwszym dyrektorem była Grażyna Miros, drugim Olaf Meyer-Zahorowski, a od 1999 do dziś Piotr Jabłoński. W 2011 minister zdrowia powierzył instytucji zarządzanie Funduszem Rozwiązywania Problemów Hazardowych. W 2018 biuro zatrudniało trzydziestu pracowników zajmujących się problematyką narkomanii oraz uzależnień behawioralnych. W 2017 na realizację zadań biura minister zdrowia przeznaczył 33 miliony złotych^[1]. 1 stycznia 2022 roku Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii zostało połączone z Państwową Agencją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Krajowe Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom^[3].

Działalność Biura po rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie funkcjonowania podmiotów leczniczych sprawujących opiekę nad uzależnionymi od alkoholu

Jako pierwsza instytucja szkoleniem Terapeutów uzależnień w Polsce zajęła się Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Dyplom dawał uprawnienia do wykonywania zawodu terapeuty uzależnień od alkoholu. W 2000 roku Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii podjęło pracę nad własnym systemem szkolenia terapeutów uzależnień od narkotyków. Ostatecznie usankcjonowano go w Ustawie z dnia 1 kwietnia 2011 o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2011 r. nr 117, poz. 678). W skład zespołu przygotowującego projekt zasad i certyfikacji programu szkoleniowego wchodzili: Piotr Adamiak, Karina Chmielewska, Jolanta Koczurowska, Marek Liciński, Elżbieta Rachowska, Marek Zygadło, Piotr Jabłoński i Bogusława Bukowska. Honorowy certyfikat opatrzony numerem S/0001/2002 otrzymał Marek Kotański^[4]. Szkolenie to niewiele różniło się od szkolenia PARPy pierwszym jego etapem było szkolenie teoretyczno-warsztatowe realizowane przez podmioty szkolące posiadające rekomendacje Dyrektora Krajowego Biura, następnie drugim etapem był staż kliniczny realizowany przez podmioty lecznicze posiadające rekomendacje Dyrektora Krajowego Biura a na końcu superwizja kliniczna realizowana przez superwizorów posiadających rekomendacje Dyrektora Krajowego Biura do prowadzenia superwizji klinicznych^[5]. Sytuacja dwóch ścieżek i nieuznawania wzajemnie certyfikatów "konkurencji" spowodowała duży kłopot i zamieszanie w środowisku. W 2017 roku ówczesny minister zdrowia Konstanty Radziwiłł podjął dyskusję odnośnie do ujednolicenia certyfikacji terapeutów uzależnień w Polsce^[6]. Dnia 27 grudnia 2018 sekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Józefa Szczurek Żelazko ogłosiła rozporządzenie nowego Ministra Zdrowia Łukasza Szumowskiego. Według powyższego dokumentu organem szkolącym wszystkich terapeutów uzależnień od stycznia 2019 zostało Krajowe Biuro ds Przeciwdziałania Narkomanii^[7][8][9]. Ostro sprzeciwiało się temu rozwiązaniu towarzystwo Terapeutów Uzależnień od Alkoholu oraz ówczesny prezes Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. 14 maja 2019 roku Rada Superwizorów Psychoterapii Uzależnień wydała oświadczenie, w którym nie popiera legislacyjnych zmian wprowadzonych przez Ministerstwo Zdrowia w okresie lipiec 2018- maj 2019, które obniżają jakość przygotowania do zawodu specjalisty psychoterapii uzależnień oraz instruktora, a w szczególności narażają nasz system na ograniczenie oferty leczenia osób współuzależnionych i z syndromem DDA. Dokument podpisali między innymi: Agnieszka Litwa- Janowska, Dorota Reguła, Jacek Telesfor Kasprzak, Iwona Kołodziejczyk, Grażyna Rychlicka- Schirmer, Bożena Maciek-Haściło, Zofia Sobolewska- Mellibruda, Rajmund Janowski, Sławomir Grab, a komentarz wygłosił między innymi prezes PARPA – Krzysztof Brzózka. Wzywano podczas tego zebrania aby szkoły terapii uzależnień w najbliższym czasie nie przystępowały do konkursu dot certyfikacji terapeutów. W czerwcu minister Szumowski odwołał Krzysztofa Brzózkę z funkcji prezesa PARPA^[10], a w listopadzie tego samego, czyli 2019 roku Krajowe Biuro do spraw Przeciwdziałania Narkomanii ogłosiło wyniki konkursu odnośnie do akredytacji na szkolenie terapeutów uzależnień^[11].

Opis

Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii realizowało postanowienia ustawy poprzez:

• współuczestniczenie w tworzeniu aktów wykonawczych do Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,
• prowadzenie badań naukowych nad problematyką narkomanii,
• współpracę z jednostkami administracji publicznej oraz przedstawicielami samorządów lokalnych w rozwiązywaniu problemów w zakresie narkomanii,
• wspieranie działań ogólnokrajowych i lokalnych organizacji w tym stowarzyszeń, fundacji, związków wyznaniowych, kościołów oraz innych inicjatyw społecznych,
• współpracę z Ministerstwem Edukacji Narodowej we wprowadzaniu problematyki zapobiegania narkomanii do programów szkół i innych placówek systemu oświaty,
• wspieranie i inicjowanie programów przygotowania zawodowego osób zajmujących się działaniami w zakresie profilaktyki i rehabilitacji,
• działalność informacyjno-oświatową mającą na celu informowanie społeczeństwa o szkodliwości narkomanii,
• tworzenie placówek prowadzących działalność zapobiegawczą, zwłaszcza w środowiskach zagrożonych uzależnieniem,
• udział w pracach organizacji międzynarodowych w celu wypracowania jednolitych form i metod przeciwdziałania zjawisku, jak również ograniczania szkód wyrządzanych przez narkomanię.

Biuro zlecało do realizacji programy prowadzące do podnoszenia skuteczności i efektywności realizowanych zadań profilaktycznych, rehabilitacyjnych i postrehabilitacyjnych. Preferowane były programy posiadające wsparcie lokalne, których zakres merytoryczny zgodny był z kierunkami działań wytyczonymi przez Ministra Zdrowia.

Nagrody i wyróżnienia

• Czerwona Kokardka (2013)^[12]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona Krajowego Biura do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii