Krakowiak (taniec)
Krakowiak – żywy i popularny, polski taniec ludowy z okolic Krakowa, zaliczany do polskich tańców narodowych, w metrum 2/4 i w charakterystycznym, synkopowanym rytmie.
Nazwa tańca pochodzi z XVII wieku i odnosiła się do grupy tańców posiadających własne, lokalne nazwy: mijany, dreptany, ścigany, skalmierzak, przebiegany i in. Pod koniec XVIII wieku charakterystyczne synkopowane rytmy krakowiaka pojawiły się w muzyce symfonicznej, a na początku XIX wieku taniec ten stał się popularny w muzyce scenicznej i instrumentalnej.
Podobny taniec z identyczną melodią jest znany w Rumunii (Siedmiogród) w okolicach Braszowa, pod nazwą Brașoveanca (braszowianka). Tańczony jest w parach, głównie na weselach[1].
Utwory muzyczne oparte na ludowym krakowiaku stworzyli:
- Fryderyk Chopin – Krakowiak op.14 na fortepian i orkiestrę (1828)
- Maurycy Moszkowski – Krakowiak na fortepian
- Ignacy Paderewski – Krakowiak fantastyczny
- Karol Szymanowski – Krakowiak na fortepian
- Ludomir Różycki – w balecie Pan Twardowski (1921)
- Michaił Glinka – w operze Iwan Suszanin
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Etnografia Ţării Bârsei. enciclopediaromaniei.ro. [dostęp 2015-12-29].
Media użyte na tej stronie
Autor: Ewkaa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zespół Pieśni i Tańca "Zawiercie" prezentujący krakowiaka