Krakowiec (gmina)
gmina wiejska | |||
1941–1944[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Dystrykt | |||
Powiat | lwowski (Lemberg) | ||
Siedziba | |||
Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1943) | |||
| |||
Portal Polska |
Gmina Krakowiec – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy był Krakowiec.
Gmina Krakowiec została utworzona przez władze hitlerowskie z terenów okupowanych przez ZSRR w latach 1939–1941, stanowiących przed wojną:
- gminę Gnojnice (Budzyń, Chotyniec, Gnojnice, Hruszowice, Młyny i Wola Gnojnicka), którą zniesiono
- część gminy Wielkie Oczy (Czaplaki, Przedbórze, Ruda Krakowiecka i Świdnica), której nie zniesiono
- część gminy Nahaczów (Kochanówka), którą zniesiono
- miasto Krakowiec, które pozbawiono praw miejskich
Tereny te należały przed wojną do powiatu jaworowskiego w woj. lwowskim.
Gmina weszła w skład powiatu lwowskiego (Kreishauptmannschaft Lemberg), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie. W skład gminy wchodziły miejscowości: Budzyń, Chałupk Chotynieckie, Chotyniec, Czaplaki, Gaje, Gnojnice, Hruszowice, Kochanówka, Krakowiec, Młyny, Przedbórze, Ruda Krakowiecka, Świdnica i Wola Gnojnicka[2].
Po wojnie, Gnojnice, Kochanówka, Przedbórze, Ruda Krakowiecka, Świdnica i Wola Gnojnicka znalazły się w ZSRR. Pozostała część obszaru gminy pozostała w Polsce, przez co utworzono z niego w 1944 roku nową gminę Młyny z siedzibą w Dunkowicach w powiecie jarosławskim w nowo utworzonym woj. rzeszowskim[3] (Czaplaki włączono do gminy Wielkie Oczy w powiecie lubaczowskim w tymże województwie).
Przypisy
- ↑ Jednostka poza administracją polską.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948, s. 161