Kraniometria
 | Ten artykuł od 2009-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Kraniometria (gr. kranion ‘czaszka’)[1] – w antropologii fizycznej technika pomiaru czaszki, mająca zastosowanie w antropometrii[2], również w ortodoncji.
W badaniach kraniometrycznych wykonuje się pomiary określonych odcinków między zdefiniowanymi punktami, pomiary kątów i łuków czaszki w celu określenia przeciętnych charakterystycznych wymiarów (wyrażonych w wartościach bezwzględnych), służących np. do obliczania tzw. wskaźników antropologicznych.
Dawniej większość badań koncentrowała się na określeniu średniej pojemności puszki mózgowej, szerokości twarzoczaszki (oraz całej czaszki), wysokości, długości oraz obwodu.
Podczas II wojny światowej metoda ta była stosowana przez pseudonaukowców nazistowskich do tzw. selekcji rasowej lub badań, w celu zaszeregowania do jednego z kilkunastu typów rasowych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Mały słownik biologiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972.
- ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 73, ISBN 978-83-01-16530-7.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.Boczny widok na powierzchnię czaszki. Zaznaczono główne punkty kraniometryczne. Rys. 1193 - Gray's Anatomy translation
Skull and cliometrician measurement apparatus, from 1902.