Krasienin (gromada)

Krasienin
gromada
1954–1973
Państwo

 PRL

Województwo

lubelskie

Powiat

1954-55: lubartowski
1956-72: lubelski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Krasienin

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

7

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

21

brak współrzędnych
Portal Polska

Krasienin – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Krasienin z siedzibą GRN w Krasieninie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie lubartowskim w woj. lubelskim na mocy uchwały nr 11 WRN w Lublinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Krasienin wieś, Krasienin kol., Kawka, Majdan Krasieniński, Osówka, Stoczek wieś i Wola Krasienińska ze zniesionej gminy Krasienin w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1956 gromadę włączono do powiatu lubelskiego w tymże województwie[8].

31 grudnia 1959 do gromady Krasienin włączono kolonię Stoczek ze znoszonej gromady Nasutów oraz wieś Pryszczowa Góra i kolonię Maziarka ze znoszonej gromady Starościn – obu w powiecie lubartowskim w tymże województwie[9].

1 stycznia 1960 do gromady Krasienin włączono wieś i kol. Jakubowice, wieś Smugi oraz kolonie Helenów i Majdan Snopkowski ze zniesionej gromady Jakubowice w tymże powiecie[10].

1 stycznia 1962 z gromady Krasienin wyłączono wieś i kolonię Jakubowice, włączając je do gromady Ciecierzyn w tymże powiecie[11].

1 stycznia 1963 do gromady Krasienin włączono z powrotem wieś i kolonię Jakubowice z gromady Ciecierzyn w tymże powiecie[12].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[13].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 11 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu lubartowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 23 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 64)
  7. Uchwała Nr 87 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Lubartowie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 13, Poz. 54)
  8. Dz.U. z 1955 r. nr 45, poz. 296
  9. Dz.U. z 1959 r. nr 70, poz. 441
  10. Uchwała Nr 10/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 28 sierpnia 1959 r. w sprawie utworzenia i zniesienia niektórych w województwie lubelskim w ramach Obwieszczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 19 grudnia 1959 r. o ogłoszeniu jednolitego tekstu Uchwały Nr 10/59 [...] (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 23 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 63)
  11. Uchwała Nr 19/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 20 września 1961 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad województwa lubelskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 30 grudnia 1961 r., Nr. 11, Poz. 86)
  12. Uchwała Nr 21/62 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 29 września 1962 r. w sprawie 1) zmiany niektórych siedzib gromadzkich rad narodowych, 2) zmiany granic niektórych gromad w województwie lubelskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 25 lutego 1963 r., Nr. 1-2, Poz. 1)
  13. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).