Krasnodębski

Herb Krasnodębski wedł. Juliusza Ostrowskiego[1]

Krasnodębski (albo Sławęcin[2]) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Pobóg.

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym na barku złotej podkowy półtora krzyża złotego.

Klejnot: nad hełmiem w koronie pół charta srebrnego w obróży ze smyczą[2].

Labry: błękitne, podbite złotem.

Wedł. T. Chrząńskiego istniała nieokreślona odmiana Pobóga z tym samym godłem tylko srebrnym, w klejnote pół też samego charta w lewo[3].

Wedł. T. Gajla istniał herb odosobniony Sławęcin[4]: w polu błękitnym na barku srebrnej podkowy półtora krzyża złotego; w klejnote trzy pióra strusie; labry błękitne, podbite srebrem.

Herbowni

Według Gajla:

Krasnodębski: Krasnodębski.

Sławęcin: Krasnodębski, Sikorski, Skrzypkowski, Wroczeński.

Znani herbowni

Według Bonieckiego i Uruskiego:

Pomyłka herbowa

Według opracowania Aleksandra Włodarskiego "Krasnodębscy herbu Krzywda" z 1927 roku wszystkie wyżej wymienione osoby pieczętowały się herbem Krzywda. Pomyłki dopuścił się Kacper Niesiecki w swoim herbarzu "Korona Polska". Na dowód przedstawił Włodarski dwa dokumenty[5]:

  • wywód szlachecki z 1688 r., kiedy Maciej i Tomasz Krasnodębscy, synowie Adama, dziedzica z Krasnodębów-Rafałów, po uczynionym zarzucie gminnego pochodzenia, oczyścili się przed Trybunałem Lubelskim i dowiedli dokumentami i zeznaniami pod przysięgą świadków, że są starożytną szlachtą, pochodzącą z ziemi drohickiej, i pieczętują się herbem Krzywda
  • dokument z roku 1792 o zwrocie pożyczki zastawnej na dobrach Jabłonna Lacka przez Józefa Krasnodębskiego i jego syna Jana Stanisława, posła na Sejm Czteroletni, Łukaszowi Turskiemu, gdzie obydwaj Krasnodębscy pieczętują się herbem Krzywda.

Za Niesieckim pomyłkę powtórzyli członkowie Heroldii Królestwa Polskiego, przyznając legitymacje szlacheckie członkom rodu, a następnie Uruski i Boniecki w swoich herbarzach. Herbem Pobóg odmiana Krasnodębski, przed Heroldią Królestwa Polskiego oraz w Cesarstwie Rosyjskim, w latach 1836 - 1861, zostali wylegitymowani następujący Krasnodębscy[6][7]:

  • Antoni syn Stanisława, wylegitymowany w roku 1843.
  • Jakub Władysław ur. W Jaźwinach około 1815 r oku, syn Antoniego i Salomei Borkowskiej, wylegitymowany w 1845 roku, 1-sza żona Eufemia Święcicką, 2-ga żona Krystyna Helena Teresa Anna Arkuszewska.
  • Kajetan,Stanisław i Wojciech, synowie Antoniego wnukowie Konstantego i Marianny z Irzykowiczów, którzy w roku 1736 nabyli od Konstantego Irzykowicza dobra Tosie, Lubiesza i Noski w woj. Podlaskim, wylegitymowani w 1841 roku.
  • Po Piotrze, cześniku różańskim dziedzicu dóbr Wólka Kozołubska w roku 1712, prawnukowie Stefan i Walenty synowie Franciszka, wylegitymowani w roku 1850 oraz prawnuk Antoni Marceli Józef Stanisław Wojciech syn Macieja.
  • Walenty Aleksander syn Antoniego, wnuk Jana, burgrabiego drohickiego w roku 1745, wylegitymowany w roku 1849.
  • Mateusz, praprawnuk Samuela, dziedzica wsi Jabłonna Lacka w roku 1670, wylegitymowany w roku 1854.
  • Aleksander i Józef z Krasnodębów Kasm, synowie Józefa, wylegitymowani po zlikwidowaniu Heroldii Królestwa Polskiego w Cesarstwie Rosyjskim w roku 1861

Zobacz też

Przypisy

  1. Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów Polskich. T. 1. Warszawa: 1897-1906, s. 276.
  2. a b Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów Polskich. T. 2. Warszawa: 1897-1906, s. 160.
  3. Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. T. 2. Warszawa: Juliusz Ostrowski, 1909.
  4. Tadeusz Gajl: Herbarz polski. [dostęp 2011-04-11].
  5. Ród Krasnodębskich Herbu Krzywda. Szkic Heraldyczno-Historyczny Ze Źródeł Archiwalnych. Autor: Aleksander Włodarski Kustosz Archiwum Głównego, strona: wstęp do opracowania , Warszawa 1927, Druk Piotra Laskauera
  6. Elżbiety Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2000, s. 338.
  7. Ród Krasnodębskich Herbu Krzywda. Szkic Heraldyczno-Historyczny Ze Źródeł Archiwalnych. Autor: Aleksander Włodarski Kustosz Archiwum Głównego, strona 5, Warszawa 1927, Druk Piotra Laskauera

Bibliografia

  • Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 5. Lipsk: 1840, s. 373.
  • Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 12. Warszawa: 1908, s. 219-223.
  • Seweryn Uruski: Rodzina: Herbarz szlachty Polskiej. T. 8. Warszawa: 1911, s. 34-35.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm
Herb Krasnodebski.svg
Autor: Pobog1524, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb szlachecki "Krasnodębski" cz. "Pobóg" odm.
Herb Pobog barokowy.svg
Autor:

Pobog1524

POL_COA_Barberiusz.svgTadeusz Gajl, vector version: Avalokitesvara
, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb szlachecki "Pobóg"