Krasnodębski
Krasnodębski (albo Sławęcin[2]) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Pobóg.
Opis herbu
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu błękitnym na barku złotej podkowy półtora krzyża złotego.
Klejnot: nad hełmiem w koronie pół charta srebrnego w obróży ze smyczą[2].
Labry: błękitne, podbite złotem.
Wedł. T. Chrząńskiego istniała nieokreślona odmiana Pobóga z tym samym godłem tylko srebrnym, w klejnote pół też samego charta w lewo[3].
Wedł. T. Gajla istniał herb odosobniony Sławęcin[4]: w polu błękitnym na barku srebrnej podkowy półtora krzyża złotego; w klejnote trzy pióra strusie; labry błękitne, podbite srebrem.
Herbowni
Według Gajla:
Krasnodębski: Krasnodębski.
Sławęcin: Krasnodębski, Sikorski, Skrzypkowski, Wroczeński.
Znani herbowni
Według Bonieckiego i Uruskiego:
- Jan Krasnodębski, komornik ziemski drohicki 1580.
- Jan Krasnodębski, pisarz ziemski drohicki 1666, podkomorzy drohicki 1698, elektor 1674 z Podlaskiem.
- Kazimierz-Władysław Krasnodębski, podstoli podlaski 1701, sędzia ziemski drohicki i deputat na Trybunał koronny 1714.
- Jan Krasnodębski, łowczy podlaski 1779, poseł na Sejm Czteroletni.
- Zdzisław Krasnodębski (1904-1980), pułkownik dyplomowany pilot Wojska Polskiego, twórca i dowódca 303 Dywizjonu Myśliwskiego.
Pomyłka herbowa
Według opracowania Aleksandra Włodarskiego "Krasnodębscy herbu Krzywda" z 1927 roku wszystkie wyżej wymienione osoby pieczętowały się herbem Krzywda. Pomyłki dopuścił się Kacper Niesiecki w swoim herbarzu "Korona Polska". Na dowód przedstawił Włodarski dwa dokumenty[5]:
- wywód szlachecki z 1688 r., kiedy Maciej i Tomasz Krasnodębscy, synowie Adama, dziedzica z Krasnodębów-Rafałów, po uczynionym zarzucie gminnego pochodzenia, oczyścili się przed Trybunałem Lubelskim i dowiedli dokumentami i zeznaniami pod przysięgą świadków, że są starożytną szlachtą, pochodzącą z ziemi drohickiej, i pieczętują się herbem Krzywda
- dokument z roku 1792 o zwrocie pożyczki zastawnej na dobrach Jabłonna Lacka przez Józefa Krasnodębskiego i jego syna Jana Stanisława, posła na Sejm Czteroletni, Łukaszowi Turskiemu, gdzie obydwaj Krasnodębscy pieczętują się herbem Krzywda.
Za Niesieckim pomyłkę powtórzyli członkowie Heroldii Królestwa Polskiego, przyznając legitymacje szlacheckie członkom rodu, a następnie Uruski i Boniecki w swoich herbarzach. Herbem Pobóg odmiana Krasnodębski, przed Heroldią Królestwa Polskiego oraz w Cesarstwie Rosyjskim, w latach 1836 - 1861, zostali wylegitymowani następujący Krasnodębscy[6][7]:
- Antoni syn Stanisława, wylegitymowany w roku 1843.
- Jakub Władysław ur. W Jaźwinach około 1815 r oku, syn Antoniego i Salomei Borkowskiej, wylegitymowany w 1845 roku, 1-sza żona Eufemia Święcicką, 2-ga żona Krystyna Helena Teresa Anna Arkuszewska.
- Kajetan,Stanisław i Wojciech, synowie Antoniego wnukowie Konstantego i Marianny z Irzykowiczów, którzy w roku 1736 nabyli od Konstantego Irzykowicza dobra Tosie, Lubiesza i Noski w woj. Podlaskim, wylegitymowani w 1841 roku.
- Po Piotrze, cześniku różańskim dziedzicu dóbr Wólka Kozołubska w roku 1712, prawnukowie Stefan i Walenty synowie Franciszka, wylegitymowani w roku 1850 oraz prawnuk Antoni Marceli Józef Stanisław Wojciech syn Macieja.
- Walenty Aleksander syn Antoniego, wnuk Jana, burgrabiego drohickiego w roku 1745, wylegitymowany w roku 1849.
- Mateusz, praprawnuk Samuela, dziedzica wsi Jabłonna Lacka w roku 1670, wylegitymowany w roku 1854.
- Aleksander i Józef z Krasnodębów Kasm, synowie Józefa, wylegitymowani po zlikwidowaniu Heroldii Królestwa Polskiego w Cesarstwie Rosyjskim w roku 1861
Zobacz też
- lista herbów,
- Krasnodębscy herbu Krzywda.
Przypisy
- ↑ Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów Polskich. T. 1. Warszawa: 1897-1906, s. 276.
- ↑ a b Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów Polskich. T. 2. Warszawa: 1897-1906, s. 160.
- ↑ Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. T. 2. Warszawa: Juliusz Ostrowski, 1909.
- ↑ Tadeusz Gajl: Herbarz polski. [dostęp 2011-04-11].
- ↑ Ród Krasnodębskich Herbu Krzywda. Szkic Heraldyczno-Historyczny Ze Źródeł Archiwalnych. Autor: Aleksander Włodarski Kustosz Archiwum Głównego, strona: wstęp do opracowania , Warszawa 1927, Druk Piotra Laskauera
- ↑ Elżbiety Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2000, s. 338.
- ↑ Ród Krasnodębskich Herbu Krzywda. Szkic Heraldyczno-Historyczny Ze Źródeł Archiwalnych. Autor: Aleksander Włodarski Kustosz Archiwum Głównego, strona 5, Warszawa 1927, Druk Piotra Laskauera
Bibliografia
- Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 5. Lipsk: 1840, s. 373.
- Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 12. Warszawa: 1908, s. 219-223.
- Seweryn Uruski: Rodzina: Herbarz szlachty Polskiej. T. 8. Warszawa: 1911, s. 34-35.
Linki zewnętrzne
- Herb Krasnodębski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Sławęcin z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Krasnodębscy herbu Krzywda i Pobóg. krasnodebscy.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-14)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Pobog1524, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb szlachecki "Krasnodębski" cz. "Pobóg" odm.
Autor:
- POL_COA_Barberiusz.svg – Tadeusz Gajl, vector version: Avalokitesvara
Herb szlachecki "Pobóg"