Krelikiejmy

Artykuł

54°15′15″N 21°11′17″E

- błąd

38 m

WD

54°15'14"N, 21°11'13"E

- błąd

38 m

Odległość

83 m

Krelikiejmy
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

kętrzyński

Gmina

Barciany

Sołectwo

Krelikiejmy

Liczba ludności (2022)

111[1]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-410[2]

Tablice rejestracyjne

NKE

SIMC

0469270

Położenie na mapie gminy Barciany
Mapa konturowa gminy Barciany, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krelikiejmy”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Krelikiejmy”
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kętrzyńskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Krelikiejmy”
Ziemia54°15′15″N 21°11′17″E/54,254167 21,188056
Krelikiejmy – widok wsi

Krelikiejmy (dawna i lokalna nazwa Królikowo, niem. Kröligkeim) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Barciany. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Przez Krelikiejmy przepływa rzeka Liwna.

Wieś słynie z dużej liczby gnieżdżących się bocianów. We wsi, na rzece Liwnie, znajduje się także punkt pomiarowy WIOŚ w Olsztynie. Przy wsi znajduje się cmentarz.

We wsi znajduje się przystanek autobusowy, sklep, cmentarz, świetlica. Ludność w większości stanowią przesiedleńcy z dawnych kresów Rzeczypospolitej oraz ludność ukraińska i łemkowska, przesiedlona w ramach akcji Wisła. W rejonie miejscowości znajdują się dwie kolonie (osady) przy drodze w kierunku Garbna (potocznie nazywana przez ludność miejscowa - Garbonia) oraz Drogosz.

Historia

Nazwa wsi, zawierająca pruską końcówkę kaym (określenie rozbudowanej zagrody Prusów, można traktować jako odpowiednik polskiego dworu) wskazuje na istnienie wcześniejszego osadnictwa Prusów w tym miejscu. Pierwotnie brzmiała zapewne Krelekaimis, czyli “Wieś Leworęcznego” (krel = leworęczny, kaimis = wieś). Tereny te było kolonizowane przez Zakon już na początku XIV w., po podboju ziemi Bartów obszar ten podzielono między biskupstwo warmińskie oraz komturstwo w Bałdze i Podkarminie a część północno-wschodnią włączono do komturstwa królewieckiego. Kolonizację rozpoczęto w latach 1324-1330, w pobliskim Sątocznie powstał zameczek (prokurator tam urzędujący miał zadanie m.in. pobierać daniny). Jednakże po najeździe Litwinów w 1347 r. tereny te, łącznie z obszarem, gdzie leżą Krelikiemy, zostały spustoszone i wyludnione. Ponowna kolonizacja rozpoczęła się dopiero w latach 70. XIV w.[3] Z tego okresu pochodzi lokacja Krelikiejm.

Wieś lokowana była na prawie chełmińskim w 29 czerwca 1374 roku, przez komtura Bałgi Lindena. Nadanie otrzymali dwaj bracia Klaus i Heinrich, a jako uposażenie swego sołectwa otrzymali 5,5 łana ziemi. Osadnicy otrzymali 11 lat wolnizny. Obszar wsi wynosił 54 włóki (ok. 907 ha), czego 10 leżało na pograniczu z Sątocznem, “na pograniczu puszczy” (co wskazuje, że te tereny były jeszcze słabo zaludnione). W 1422 obszar wsi był taki sam, sześć włók sołtysa wolnych było od czynszu, a z pozostałych opłata wynosiła od włóki po pół grzywny i po dwie kury. W 1437 we wsi były dwie karczmy, od których płacono czynsz po dwie grzywny. W roku 1490 prokurator kętrzyński Jerzy Truchsess odnowił przywilej prowadzenia karczmy dla B. Resenkircha.

W czasie epidemii dżumy w 1710 r. we wsi zmarły jedynie 3 osoby. W 1785 r. były we wsi 23 domy, a w 1820 r. 25 z 287 mieszkańcami. Po pierwszej wojnie światowej przy wsi powstał niewielki majątek, liczący 213 ha, którego właścicielem był dr Bernard Hammer-Schmidt. W 1928 r. wieś liczyła 550 mieszkańców.

Wiejska szkoła została zniszczona w czasie II wojny światowej. Budynku szkoły nigdy nie odbudowano, ruiny znajdują się w rejonie mostu na Liwnie, na posiadłości obecnie p. Hirniak, niegdyś p. Drążek. W tym rejonie znajdowała się jedna z karczm (siedlisko p. Szczepura), obecnie budynki te nie istnieją. W Krelikiejmach funkcjonował również przeniesiony z pałacu w Silginach ośrodek szkoleniowy Hitlerjugend. Na jego lokalizację wskazują pozostałości ruin po lewej stronie drogi prowadzącej do miejscowości Kolwiny-Drogosze, potocznie zwane przez ludność miejscową "Baraki". Naprzeciwko tych ruin znajdowało się boisko, które funkcjonowało jeszcze w latach powojennych. Boisko to obecnie nie istnieje.

W roku 1970 wieś liczyła 234 mieszkańców. W latach 19731977 sołectwo Krelikiejmy należało do gminy Skandawa. Od 1977 sołectwo Krelikiejmy należy do Gminy Barciany.

Ludzie związani z miejscowością

  • Jan Parwicki obrońca Westerplatte, osiedlił się w Krelikiejmach po wojnie. Urodzony 6 czerwca 1917 r. we wsi Kurzy Wielkie. Syn Władysława i Bronisławy z Rodziewiczów. Ukończył pięć oddziałów szkoły powszechnej i pomagał rodzicom w gospodarstwie. Miał troje rodzeństwa. Od 1936 r. należał do Związku Młodej Wsi Ziemi Nowogródzkiej (nr legitymacji członkowskiej 576). W marcu 1939 r. powołany do odbycia służby wojskowej w 85 Pułku Strzelców Wileńskich w Nowej Wilejce. Na Westerplatte przybył 7 sierpnia 1939 r. jako strzelec. W czasie obrony był dwukrotnie ranny. Okres okupacji przeżył w obozie jenieckim Stalagu I A (nr jeńca 2469). Po wyzwoleniu osiadł na Ziemiach Odzyskanych we wsi Krelikiejmy w gminie Barciany. Pomagając krewnym w prowadzeniu gospodarstwa rolnego, podjął pracę zarobkową w Państwowej Pasiece Polskiego Związku Pszczelarskiego. W latach 60. aktem darowizny przejął gospodarkę po krewnych. Ożenił się z Janiną Branicką, krajanką z Wileńszczyzny, która w ramach repatriacji z Kazachstanu, wróciła do Polski zmienionej terytorialnie. Zmarł 13 grudnia 1980 r. Odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), pośmiertnie – Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1989).
  • Wilhelm Nieswandt (1898-1978), w latach 1956-1969 burmistrz miasta Essen, urodził się w Krelikiejmach.

Bibliografia

Przypisy

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  2. Wieś Krelikiejmy w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2019-11-19] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. [Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, Olsztyn, 1978. (Str. 38)]

Media użyte na tej stronie

Warmian-Masurian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Warmian-Masurian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.52 N
  • S: 53.07 N
  • W: 19.05 E
  • E: 22.95 E
Kętrzyn County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Kętrzyn County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 54.37 N
  • S: 53.92 N
  • W: 21.00 E
  • E: 21.62 E
2009-07 Krelikiejmy 1.jpg
Autor: Ralf Lotys (Sicherlich), Licencja: CC BY 3.0

Krelikiejmy

Pozycja fotografa54° 15′ 14″ N, 21° 11′ 13″ E Kartographer map based on OpenStreetMap.To i inne zdjęcia na: OpenStreetMapinfo
2009-07 Krelikiejmy 2.jpg
Autor: Ralf Lotys (Sicherlich), Licencja: CC BY 3.0

Krelikiejmy

Pozycja fotografa54° 15′ 14″ N, 21° 11′ 13″ E Kartographer map based on OpenStreetMap.To i inne zdjęcia na: OpenStreetMapinfo