Kristian Ghedina
Kristian Ghedina na stadionie Opel Arena (2016) | |||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | G.S. Fiamme Gialle | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 16.12 1989, Val Gardena (3. miejsce - zjazd) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kristian Ghedina (ur. 20 listopada 1969 w Pieve di Cadore) – włoski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1987 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Sälen/Hemsedal, gdzie zajął 40. miejsce w gigancie i szóste w zjeździe. Były to jego jedyne starty na imprezach tego cyklu.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 16 grudnia 1989 roku w Val Gardena, zajmując trzecie miejsce w zjeździe. Tym samym już w swoim debiucie stanął na podium i zdobył pierwsze pucharowe punkty. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Szwajcarzy: Pirmin Zurbriggen i Franz Heinzer. Łącznie 33 razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzynaście zwycięstw, jedno w supergigancie i dwanaście w zjeździe. Pierwszy triumf odniósł 3 lutego 1990 roku w Cortina d'Ampezzo, a ostatni 14 grudnia 2001 roku w Val Gardena. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1996/1997 i 1999/2000, kiedy zajmował czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, oraz drugie w klasyfikacji zjazdu. Ponadto w sezonie 1994/1995 także był drugi w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 2001/2002 zajął w niej trzecie miejsce.
Na mistrzostwach świata w Saalbach w 1991 roku wywalczył srebrny medal w kombinacji, rozdzielając Austriaków Stephana Eberhartera i Günthera Madera. Srebrny medal zdobył także w zjeździe podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 1996 roku, gdzie uplasował się między Austriakiem Patrickiem Ortliebem i Lukiem Alphandem z Francji. Ostatni medal zdobył na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Sestriere w 1997 roku, zajmując trzecie miejsce w zjeździe. Lepsi tam byli tylko Bruno Kernen ze Szwajcarii i Norweg Lasse Kjus. Na tych samych mistrzostwach był też siódmy w supergigancie.
W 1992 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując szóste miejsce w kombinacji i jedenaste w zjeździe. Podczas igrzysk w Lillehammer w 1994 roku jego najlepszym wynikiem było szesnaste miejsce w kombinacji. Następnie zajął szóste miejsce w zjeździe i szesnaste w supergigancie na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku. Wystartował też w zjeździe na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku i rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie, zajmując odpowiednio 35. i 23. miejsce.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
26. | 9 lutego | 1992 | Albertville | Zjazd | 1:50,37 min | +1,91 s | Patrick Ortlieb |
6. | 11 lutego | 1992 | Albertville | Kombinacja | 14,58 pkt | +24,38 pkt | Josef Polig |
20. | 13 lutego | 1994 | Lillehammer | Zjazd | 1:45,75 min | +1,24 s | Tommy Moe |
16. | 15 lutego | 1994 | Lillehammer | Kombinacja | 3:17,53 min | +5,64 s | Lasse Kjus |
DNF2 | 12 lutego | 1998 | Nagano | Kombinacja | 3:08,06 min | – | Mario Reiter |
6. | 13 lutego | 1998 | Nagano | Zjazd | 1:50,11 min | +0,65 s | Jean-Luc Crétier |
16. | 16 lutego | 1998 | Nagano | Supergigant | 1:34,82 min | +1,88 s | Hermann Maier |
35. | 10 lutego | 2002 | Salt Lake City | Zjazd | 1:39,13 min | +3,41 s | Fritz Strobl |
23. | 12 lutego | 2006 | Turyn | Zjazd | 1:48,80 min | +2,18 s | Antoine Dénériaz |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
9. | 23 stycznia | 1991 | Saalbach | Supergigant | 1:26,73 min | +2,66 s | Stephan Eberharter |
2. | 30 stycznia | 1991 | Saalbach | Kombinacja | 16,28 pkt | +10,13 pkt | Stephan Eberharter |
13. | 11 lutego | 1993 | Morioka | Zjazd | 1:32,06 min | +1,76 s | Urs Lehmann |
14. | 13 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Supergigant | 1:21,80 min | +1,06 s | Atle Skårdal |
2. | 17 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Zjazd | 2:00,17 min | +0,27 s | Patrick Ortlieb |
7. | 3 lutego | 1997 | Sestriere | Supergigant | 1:29,68 min | +0,64 s | Atle Skårdal |
3. | 8 lutego | 1997 | Sestriere | Zjazd | 1:51,11 min | +0,35 s | Bruno Kernen |
10. | 2 lutego | 1999 | Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:14,53 min | +1,10 s | Hermann Maier Lasse Kjus |
9. | 6 lutego | 1999 | Vail/Beaver Creek | Zjazd | 1:40,60 min | +2,19 s | Hermann Maier |
12. | 9 lutego | 1999 | Vail/Beaver Creek | Kombinacja | 2:43,09 min | +5,67 s | Kjetil André Aamodt |
23. | 31 stycznia | 2001 | St. Anton | Supergigant | 1:21,46 min | +2,23 s | Daron Rahlves |
DNS1 | 7 lutego | 2001 | St. Anton | Zjazd | 1:38,74 min | – | Hannes Trinkl |
11. | 8 lutego | 2003 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:43,54 min | +1,68 s | Michael Walchhofer |
46. | 29 stycznia | 2005 | Bormio | Supergigant | 1:27,55 min | +5,69 s | Bode Miller |
15. | 5 lutego | 2005 | Bormio | Zjazd | 1:56,22 min | +1,64 s | Bode Miller |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
40. | 22 marca | 1987 | Sälen | Gigant | 2:31,70 min | +6,27 s | Thomas Wolf |
6. | 26 marca | 1987 | Hemsedal | Zjazd | 1:25,72 min | +0,20 s | Urs Lehmann |
Puchar Świata
Klasyfikacje końcowe sezonu
- sezon 1989/1990: 15.
- sezon 1990/1991: 22.
- sezon 1991/1992: 43.
- sezon 1992/1993: 57.
- sezon 1993/1994: 40.
- sezon 1994/1995: 7.
- sezon 1995/1996: 15.
- sezon 1996/1997: 4.
- sezon 1997/1998: 11.
- sezon 1998/1999: 20.
- sezon 1999/2000: 4.
- sezon 2000/2001: 60.
- sezon 2001/2002: 10.
- sezon 2002/2003: 98.
- sezon 2003/2004: 49.
- sezon 2004/2005: 32.
- sezon 2005/2006: 35.
Miejsca na podium w zawodach
- Val Gardena – 16 grudnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
- Schladming – 11 stycznia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Cortina d'Ampezzo – 3 lutego 1990 (zjazd) – 1. miejsce
- Åre – 15 marca 1990 (zjazd) – 1. miejsce
- Kitzbühel – 13 stycznia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
- Wengen – 20 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
- Whistler – 25 lutego 1995 (zjazd) – 1. miejsce
- Kvitfjell – 10 marca 1995 (supergigant) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 11 marca 1995 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 6 marca 1996 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 20 grudnia 1996 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 21 grudnia 1996 (zjazd) – 1. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 1996 (zjazd) – 3. miejsce
- Chamonix – 11 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
- Wengen – 18 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 22 lutego 1997 (zjazd) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 23 lutego 1997 (supergigant) – 2. miejsce
- Vail – 12 marca 1997 (zjazd) – 2. miejsce
- Vail – 13 marca 1997 (supergigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 4 grudnia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
- Kitzbühel – 24 stycznia 1998 (zjazd) – 1. miejsce
- Val Gardena – 19 grudnia 1998 (zjazd) – 1. miejsce
- Beaver Creek – 27 listopada 1999 (zjazd) – 3. miejsce
- Val Gardena – 17 grudnia 1999 (zjazd) – 1. miejsce
- Val Gardena – 18 grudnia 1999 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 22 stycznia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 29 stycznia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 4 marca 2000 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 5 marca 2000 (supergigant) – 1. miejsce
- Val d’Isère – 16 grudnia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
- Val Gardena – 14 grudnia 2001 (zjazd) – 1. miejsce
- Kvitfjell – 2 marca 2002 (zjazd) – 3. miejsce
- Chamonix – 8 stycznia 2005 (zjazd) – 2. miejsce
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-20)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Sven Mandel, Licencja: CC BY-SA 4.0
during football match between Nowitzki All Stars and Nazionale Piloti in honor of Michael Schumacher at Opel Arena, Mainz, Rheinland Pfalz, Germany on 2016-07-27, Photo: Sven Mandel