Kristian Sørum
| |||||||||||||||||||||||
Data urodzenia | 1951 | ||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | Norwegia | ||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||
|
Kristian Sørum (ur. 1951) – norweski curler, mistrz świata z 1979, dwukrotny wicemistrz świata, pięciokrotny medalista mistrzostw Europy.
Sørum 12 razy reprezentował Norwegię na arenie międzynarodowej. Zadebiutował w MŚ 1976 zajmując 6. miejsce[1]. W sezonie 1976/1977 wystąpił po raz pierwszy na ME, w fazie grupowej zawodów Norwegia była najlepsza. W półfinale pokonała 8:7 Szkocję (Jim Steele). W finale lepsi okazali się być Szwajcarzy (Peter Attinger Junior), mecz zakończył się wynikiem 9:6[2]. W MŚ 1977 Sørum ponownie uplasował się na 6. pozycji[3].
Rok później na Mistrzostwach Świata reprezentacja Norwegii z bilansem 5-4 wywalczyła mecze barażowe ze Szkocją (James Sanderson). Po wygranej 4:1 nad Szkotami, zespół z Trondheim pokonał w półfinale Kanadę (Mike Chernoff) 6:2. Ostatecznie ekipa Søruma zdobyła srebrne medale ulegając 6:4 Amerykanom (Bob Nichols)[4]. W 1979 Norwegowie także musieli grać tie-breaker, w którym pokonali Niemców (Keith Wendorf) 6:5. W półfinałach tak jak rok wcześniej wyeliminowali Kanadę (Barry Fry). Mecz finałowy był rewanżem za Mistrzostwa Europy 1976, tym razem to Sørum 5:4 zwyciężył nad zespołem Petera Attingera[5]. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Norwegii w tej konkurencji.
Drugi występ Kristiana w ME także zakończył się dobrym wynikiem. W 1979 wywalczyli brązowe medale po przegranym półfinale przeciwko Szwedom (Jan Ullsten)[6]. Kilka miesięcy później Norwegowie bronili tytułów mistrzowskich na 1980. W finale 7:6 zwyciężyli Kanadyjczycy (Rick Folk)[7], przerwali tym samym tzw. klątwę LaBote'a. Drużyna nadal utrzymywała wysoką formę, w ME 1980 również dotarła do finału i ulegając Szkotom (Barton Henderson) zdobyła srebrne medale. Taki sam rezultat osiągnęli w ME 1983 przegrywając wysoko 2:11 ze Szwajcarami (Amédéé Biner), po roku wrócili z brązowymi krążkami[8].
W MŚ 1981 Norwegia miała szanse stanąć na podium jednak w meczu play-off zwyciężyły Stany Zjednoczone (Bud nSomerville) i w rezultacie ekipa Søruma zajęła 4. lokatę[9].
Drużyna
Czwarty | Trzeci | Drugi | Otwierający | |
---|---|---|---|---|
MŚ 1985 | Kristian Sørum | Morten Søgaard | Morten Skaug | Dagfinn Loen |
1983/1985 | Dagfinn Loen | Morten Skaug | ||
1980/1981 | Eigil Ramsfjell | Gunnar Meland | Dagfinn Loen | |
1979/1980 | Harald Ramsfjell | |||
1977/1979 | Morten Sørum | Eigil Ramsfjell | Gunnar Meland | |
MŚ 1977 | Eigil Ramsfjell | Gunnar Meland | Gunnar Sigstadsø | |
ME 1976 | Morten Sørum | |||
1975/1976 | Eigil Ramsfjell |
Przypisy
- ↑ MŚ 1976 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 1976 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 1977 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 1978 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 1979 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 1979 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 1980 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 1984 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 1981 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
Linki zewnętrzne
- Kristian Sørum w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Curling