Kristina Orbakaitė
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Kristina Orbakaitė (ros. Кристина Эдмундовна Орбакайте, trl. Kristina Edmundowna Orbakajte, ur. 25 maja 1971 w Moskwie) – rosyjska piosenkarka[1] i aktorka. Córka litewskiego artysty cyrkowego Mykolasa Orbakasa oraz rosyjskiej piosenkarki Ałły Pugaczowej[2].
Życiorys
Kristina Orbakaitė urodziła się 25 maja 1971 w Moskwie. Większość swojego dzieciństwa spędziła w nadmorskiej miejscowości Święta, stanowiącej dzielnicę Połągi w domu rodziców ojca oraz w Moskwie w domu rodziców matki. W 1978 roku para rozwiodła się. Została zabrana do Moskwy przez jej matkę, słynną piosenkarkę Ałłę Pugaczową, a także mieszkała u dziadków ze strony matki.
W wieku 7 lat zadebiutowała w sowieckim programie dla dzieci Wiesiełyje Notki (Wesołe nutki) z piosenką Sołnyszko smiejotsia (Słonko się śmieje)[3]. W 1983 zagrała rolę Leny Biessołcewej w filmie Straszydło[4].
Jako młoda kobieta pojawiła w filmach Wiwat, Gardemariny!, Gardemariny 3, Błagotworitelnyj bał oraz Granice. W 1992 roku wystąpiła w wakacyjnym programie z utworem Pogoworim. Piosenka stała się hitem i rozpoczęła swoją karierę muzyczną jako piosenkarka popowa. W 1994 roku wydała swój pierwszy debiutancki album „Wiernost”.
Po sukcesie w filmach oraz w muzyce, postanowiła spróbować swoich sił w teatrze. W 1995 roku zagrała rolę Helen Keller w adaptacji Williama Gibsona Cudotwórczyni na scenie Moskiewskiego Teatru Artystycznego. Za tę rolę otrzymała nagrodę od rosyjskiego ministerstwa kultury jako najlepsza aktorka teatralna.
W 1996 roku wydała swój drugi album „Zero godzin, zero minut”, a dwa lata później trzeci solowy album „Ty”. Pojawiła się także w filmach Doroga, dorogoj, dorogaja oraz Fara.
W 2000 roku została zwyciężczynią podczas gali World Music Awards w Monte Carlo w Monako na najlepszą rosyjską piosenkarkę[5]. W tym samym roku ukazał się jej czwarty album „Maj”, a rok później zagrała w filmie Żenskoje sczastje (Szczęście kobiece).
W 2002 roku wydała swój piąty album „Wierz w cuda”, a także pojawiła się w serialu telewizyjnym Moskiewska Saga w roli Wiery. W tym samym roku podczas gali World Music Awards w Monte Carlo po raz kolejny została najlepszą rosyjską piosenkarką i tym samym zapewniła sobie drugie zwycięstwo.
W 2003 roku wydała swój szósty album „Przelotny ptak”, a dwa lata później ósmy album „My Life”. W tym samym roku została zwyciężczynią nagrody muzycznej MuzTV Music Award w kategorii na najlepszą piosenkarkę.
W latach 2007-2011 zagrała rolę Mariny Gołubiowej w trylogii filmów Miłość – zawiłość u boku Goszy Kucenko. W 2008 roku wydała kolejny ósmy album „Słyszysz, to ja”.
W kwietniu 2013 roku wydała dziewiąty album „Maski”, a także rozpoczęła trasę koncertową po krajach bałtyckich. W tym samym roku została odznaczona tytułem Honorowej Artystki Federacji Rosyjskiej przez prezydenta Rosji Władimira Putina.
Kariera
Debiut piosenkarki nastąpił w 1992, kiedy zaśpiewała piosenkę Pogoworim (Pogadajmy)[3]. Dwa lata później wydała pierwszy album „Wiernost'”. W 2002 dostała nagrodę w World Music Awards jako najlepsza rosyjska artystka[3] oraz MuzTV Music Award w latach 2005–2006 jako najlepsza piosenkarka w Rosji.
Kristina Orbakaitė jest żoną rosyjskiego biznesmena Michaiła Ziemcowa, z poprzednich związków ma dwóch synów: Nikitę i Deniego. 30 marca 2012 roku urodziła córkę Klaudię[3].
Dyskografia
- 2013 – Maski (Маски)
- 2011 – Encore Kiss (Поцелуй на бис)
- 2008 – Słyszysz, to ja... (Слышишь.. это я)
- 2005 – My Life
- 2003 – Przelotny ptak (Перелётная птица)
- 2002 – Ocean miłości (Океан Любви)
- 2002 – Wierz w cuda (Верь В Чудеса)
- 2001 – Remixes
- 2001 – The Best
- 2000 – Maj (Май)
- 1999 – Tej kobiecie, która... (Той Женщине, Которая...)
- 1998 – Ty (Ты)
- 1996 – Zero godzin, zero minut (Ноль Часов, Ноль Минут)
- 1994 – Wierność (Верность)
Filmografia
- 2011: Miłość – zawiłość 3, jako Marina Gołubiowa
- 2008: Miłość – zawiłość 2, jako Marina Gołubiowa
- 2007: Miłość – zawiłość, jako Marina Gołubiowa
- 2007: Zagowor, jako caryca
- 2004: Moskiewska Saga, jako Wiera Gordaja
- 2000: Istinnyje proiszestwija, jako dziewczyna
- 1999: Fara, jako nieznajoma
- 1997: Staryje piesni o gławnom 2, jako piosenkarka
- 1994: Granice, jako Katja
- 1993: Błagotworitelnyj bał, jako Szirli
- 1983: Straszydło, jako Lena
Przypisy
- ↑ Erkin Touzmohamed. Music Publishing Sector Slowly Emerging in Russia. „Billboard”. 108 (46), s. 58, 16 listopada 1996. Nielsen Business Media. ISSN 0006-2510. [dostęp 2010-09-23].
- ↑ Andrew Horton, Michael Brashinsky: The zero hour: glasnost and Soviet cinema in transition. Princeton University Press, 1992, s. 71. ISBN 978-0-691-01920-8. [dostęp 2010-09-23].
- ↑ a b c d Кристина Эдмундовна Орбакайте. anektodar.ru. [dostęp 2014-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ros.).
- ↑ Anna M. Lawton: The Red screen: politics, society, art in Soviet cinema. Psychology Press, 1992, s. 287–288. ISBN 978-0-415-07819-1. [dostęp 2014-02-15].
- ↑ The World Music Awards. web.archive.org. [dostęp 2014-02-15].
Bibliografia
- Kristina Orbakaitė w bazie IMDb (ang.)
- Kristina Orbakaitė w bazie Filmweb
- Орбакайте Кристина. rusradio.ru. [dostęp 2012-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)]. (ros.).
Media użyte na tej stronie