Kruchta

Kruchta kościoła w Stolcu
Północna kruchta toruńskiej katedry (II połowa XV w.)

Kruchta (dawniej nazywana babińcem[1]) – część kościoła, przedsionek usytuowany przed głównym wejściem, niekiedy również przed bocznym – do naw lub zakrystii[1][2][3].

Najczęściej wydzielona jest wewnątrz kościoła, choć może być w formie przybudówki wyraźnie wyodrębnionej z bryły budynku[2].

Kruchta oprócz funkcji praktycznych (zabezpieczenie wnętrza przed wiatrem i opadami) pełniła również funkcje religijne (miejsce odprawiania pokuty, chrztów, wystawiania trumny przed mszą pogrzebową) i administracyjno-sądowe (jako miejsce ogłaszania postanowień miejskich i kościelnych oraz sprawowania sądów)[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 214. ISBN 83-01-12365-6.
  2. ↑ a b c Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 356. ISBN 978-83-213-4726-4.
  3. ↑ Wojciech Skowroński: Ilustrowany leksykon architektoniczno-budowlany. Warszawa: Arkady, 2008, s. 160. ISBN 978-83-213-4515-4.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Torun kosciol ss Janow kruchta pn.jpg
Autor: Pko, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Toruń, katedra śś. Janów, kruchta północna
2019 Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Zuzanny w Stolcu 3.jpg
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Zuzanny w Stolcu