Kruchy Komin

Kruchy Komin

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Skałki Siekierczyńskie, Siekierczyna
Właściciel	prywatny
Długość	15 m
Deniwelacja	10
Wysokość otworów	350 m n.p.m.
Ekspozycja otworów	ku północy
Kod	K.Pr-02.07
Położenie na mapie gminy Ciężkowice Kruchy Komin
Położenie na mapie Polski Kruchy Komin
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kruchy Komin
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego Kruchy Komin
49°45′31″N 20°52′14″E/49,758694 20,870611
Strona internetowa jaskini

Kruchy Komin – jaskinia w Skałkach Siekierczyńskich we wsi Siekierczyna w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Ciężkowice^[1]. Skały te znajdują się na porośniętych lasem północnych zboczach opadających do doliny Siekierczanki nieco powyżej szkoły^[1]. Obok skał prowadzi ścieżka edukacyjna „Przez Wieprzek” znakowana zielonym liściem klonu^[2]. Jest to obszar Pogórza Rożnowskiego będącego częścią Pogórza Środkowobeskidzkiego^[3].

Schronisko Złoty Komin znajduje się w środkowej skale w kształcie kazalnicy, która przecięta jest dwoma pionowymi kominami. Jest to Złoty Komin (lewy) i Kruchy Komin (prawy). Obok skały z kominami zamontowano tablicę ścieżki dydaktycznej z opisem i zdjęciami^[2].

Jaskinia Kruchy Komin ma jeden otwór dolny, u północnej podstawy skały, oraz dwa otwory górne. Jej zwiedzanie jest trudne i wymaga wspinaczki (V w skali krakowskiej), ponadto jej dolna część jest ciasna. Za otworem dolnym znajduje się stromo wznosząca się szczelina o szerokości od 20 do 50 cm i wysokości do 8 m. W połowie długości ostro zmienia kierunek na południowo-zachodni i po 3 m kończy się w zawalisku. W jaskini znajdują się dwa zaklinowane głazy, które tworzą dwa piętra połączone z sobą kominami. Jeden z nich, o długości 4,5 m wychodzi na górnej powierzchni skały otworem, drugi ma długość 2,8 m i kończy się ślepo. Górne piętro jaskini ma długość 6 m, szerokość do 3 m i wysokość do 0,7 m. Na górną powierzchnię wyprowadza z niego kominek o wysokości 1,5 m^[1].

Jaskinia wytworzyła się wzdłuż płaszczyzn spękań ciosowych w piaskowcu ciężkowickim wskutek grawitacyjnego osiadania jego ławic, oraz przy udziale erozji wietrzeniowej. Na jej dnie znajduje się gruz, a miejscami także gleba i liście. Częściowo oświetla ją rozproszone światło słoneczne, ale partie między górnymi otworami są ciemne. W całości poddana jest oddziaływaniom czynników środowiska zewnętrznego. W otworach i w ich pobliżu rozwijają się porosty, mchy i paprocie, w głębi grzyby^[1].

Faunę reprezentują liczne pajęczaki, chrząszcze i motyle. Jaskinię odkryli P. Baczyński i T. Mleczek ze Speleoklubu Dębickiego latem 1966 roku. We wrześniu tego roku zinwentaryzował ją T. Mleczek. On też opracował jej plan^[1].

Przypisy