Kruszczyk błotny

Kruszczyk błotny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządliliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rządszparagowce
Rodzinastorczykowate
Podrodzinaepidendronowe
Rodzajkruszczyk
Gatunekkruszczyk błotny
Nazwa systematyczna
Epipactis palustris (L.) Crantz
Stirp. Austr. Fasc. ed. 2, 2(6): 463 1769[3]
Synonimy
  • Amesia palustris (L.) A.Nelson & J.F.Macbr.
  • Helleborine palustris(L.) Hill
  • Limodorum palustre (L.) Kuntze
  • Serapias palustris (L.) Mill.[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]
Status iucn3.1 LC pl.svg

Kruszczyk błotny (Epipactis palustris (L.) Crantz) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Występuje w Europie, z wyjątkiem dalekiej północy, na wysokości 0–2000 m n.p.m.[6]. W Polsce, podobnie, jak i w środkowej Europie roślina dość rzadka. Rozpowszechniona jest natomiast na wschód od Polski.

Jest to najwyższy z naszych kruszczyków[7].

Morfologia

Łodyga
Wzniesiona, obła, pojedyncza i nie rozgałęziająca się, o wysokości najczęściej 30–60 cm, cała miękko i gęsto owłosiona. Dołem zielona, górą czerwonawa lub brązowa. Górne międzywęźla niewiele dłuższe od pozostałych. Wyrasta z podziemnego kłącza o długich międzywęźlach.
Liście
O kształcie podługowato-lancetowatym, ostre lub krótko zaostrzone, na brzegu owłosione, w dotyku szorstkie. Liczne liście wyrastają spiralnie na łodydze i mają czerwonawe unerwienie.
Kwiaty
Zebrane w luźne grono zawierające 8–15 kwiatów z drobnymi przysadkami na górnej części bezlistnej łodygi. Kwiaty duże, bez zapachu. Okwiat z zewnątrz brunatnozielony, wewnątrz białawy, lekko zaróżowiony. Działki okwiatu tępe, lub krótko zaostrzone, nagie, lub tylko słabo owłosione. Warżka biała z czerwonymi żyłkami. Jej przedni człon jest okrągłego kształtu i ruchomy, oddzielony dużym wcięciem. Człon nasadowy jest płaski i posiada 2 trójkątne łatki. Szypułka kwiatowa silnie owłosiona.

Biologia i ekologia

Siedlisko kruszczyka błotnego, Virngrund, Badenia-Wirtembergia

Roślina kwitnie od czerwca do lipca[6] lub od końca czerwca końca sierpnia[7]. Kwiaty nie produkują nektaru, są jednak odwiedzane przez owady, które zbierają pyłkowiny. Odbywa się to w ten sposób, że owad siadając na warżce odgina swoim ciężarem jej część szczytową, a pyłkowina przykleja mu się do głowy. W niesprzyjających warunkach (np. podczas długotrwałych opadów), gdy owady nie odwiedzają kwiatów, dochodzi do samozapylenia.

Rośnie na torfowiskach niskich i źródliskowych, wilgotnych łąkach, w dolinach wydmowych, czasami na obrzeżach lasów. Preferuje gleby wapienne. Występuje na niżu i w niższych położeniach górskich. Geofit ryzomowy. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O/All. Caricetalia davallianae.

Zmienność

Tworzy mieszańce z kruszczykiem rdzawoczerwonym (Epipactis atrorubens). Jest gatunkiem mało zmiennym morfologicznie. Niewielka zmienność dotyczy tylko ubarwienia kwiatów, które mogą mieć kolor od ciemnoczerwonego po prawie zielony.

Zagrożenia i ochrona

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Jej liczebność maleje wskutek osuszania podmokłych terenów. Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[8] w grupie gatunków narażonych na wymarcie (kategoria zagrożenia V). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię NT (bliski zagrożenia)[9].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-08-03] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2013-07-04].
  4. Catalogue of Life. [dostęp 2013-07-04].
  5. Epipactis palustris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  6. a b Peter H. Barthel: Storczyki – gatunki dziko rosnące. Warszawa: Multico, 1997, s. 74. ISBN 83-7073-145-7.
  7. a b Anna Jakubska, Michał Smoczyk, Marcin Kadej: Kruszczyk błotny "Epipactis palustris" (L.) Crantz na Ziemi Kłodzkiej, Przyroda Sudetów Zachodnich, t. 8, Jelenia Góra 2005, s. 3–12, ISSN 1508-6135
  8. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Bibliografia

  • Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  • Rutkowski Lucjan. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Epipactis palustris - Soo-neiuvaip Niitvälja.jpg
Autor: Ivar Leidus, Licencja: CC BY-SA 4.0
Marsh helleborine (Epipactis palustris). Niitvälja bog, Northwestern Estonia.
Epipactis palustris - Keila.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Marsh helleborine. Flower size (width × height) ca 18×16 mm
Epipactis palustris 100705.jpg
Autor: Bernd Haynold, Licencja: CC BY 2.5
Epipactis palustris, habitat - Virngrund, Baden-Württemberg, Germany
Epipactis palustris 230705.jpg
Autor: Bernd Haynold, Licencja: CC BY-SA 3.0
Epipactis palustris, Tannheimer Tal, Österreich