Krwawnica pospolita
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | krwawnica |
Gatunek | krwawnica pospolita |
Nazwa systematyczna | |
Lythrum salicaria L. Sp. pl. 1:446. 1753 | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Krwawnica pospolita (Lythrum salicaria L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny krwawnicowatych, jeden z kilku występujących w Polsce. Jest pospolity na siedliskach wilgotnych. Występuje w całej Europie i w Azji w pasie od Afryki Płn. po koło podbiegunowe. Zawleczony do Peru, Tasmanii, Australii, Kanady i USA. W Stanach Zjednoczonych uważany jest za agresywną roślinę inwazyjną zawleczoną przez osadników i rozprzestrzeniającą się od XIX wieku z terenu Nowej Anglii. Obecnie występuje na całym obszarze USA z wyjątkiem Florydy[4].
Morfologia
- Łodyga
- Pojedyncza lub z nielicznymi, krótkimi odgałęzieniami, wyprostowana, owłosiona, kanciasta wysoka od 50 do 130 cm. Na każdym odgałęzieniu wyrasta wysoki smukły kwiatostan.
- Liście
- Ulistnienie naprzeciwległe lub okółkowe (po 3 listki w okółku). Dolne liście sercowate na wystających spodem nerwach owłosione, górne-łodygowe mają kształt wąskolancetowaty, zaostrzony i są ułożone naprzeciwlegle po 2 lub 4 w okółkach, górne skrętoległe. Podsadki są dużo mniejsze od pozostałych liści.
- Kwiaty
- Nieduże koloru karminowo-różowego zebrane są w gęste, długie do 30 cm, szczytowe kłosowate kwiatostany skupione w pozorne okółki. Kwiat składa się z kieliszka o działkach znacznie dłuższych od działek kielicha, 6 małych działek kielicha, 6 płatków korony, słupka ze spłaszczonym znamieniem i dwunastu pręcików (6 krótszych i 6 dłuższych). Kwiaty odznaczają się trójpostaciową różnosłupkowością: słupek może być dłuższy od wszystkich pręcików, krótszy od nich bądź jednocześnie krótszy od 6 pręcików i dłuższy od pozostałych 6 pręcików. Kielich 6-ząbkowy owłosiony; ząbki kielicha niejednakowe – wewnętrzne trójkątne, krótsze od szydlastych zewnętrznych. Kwiaty rozwijają się stopniowo od dołu łodygi ku górze.
- Owoce
- Torebki okryte zaschniętym kielichem. Torebka posiada w środku przegródkę, po dojrzeniu pęka.
- Korzeń
- Silny, drewniejący system korzeniowy.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Roślina wilgociolubna, rosnąca w skupiskach, mrozoodporna. Rośnie na mokrych łąkach, w rowach, nadbrzeżnych zaroślach, na moczarach i brzegach wód. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Filipendulion, Ass. Lythro-Filipenduletum[5]. Kwitnienie od czerwca do sierpnia. Roślina miododajna, kwiaty są chętnie odwiedzane przez motyle i pszczoły zbierające nektar z dna kwiatowego. Nasiona powstają wyłącznie w wyniku zapylenia krzyżowego[6]. Drobne nasiona rozsiewane są przez wiatr. Jest jedną z roślin żywicielskich gąsienic motyla postojka wiesiołkowca.
Zastosowanie
Roślina lecznicza
- Surowiec zielarski
- Ziele krwawnicy (Lythri herba) – wysuszone, całe lub rozdrobnione, kwitnące szczyty pędów. Surowiec powinien zawierać nie mniej niż 5,0% garbników w przeliczeniu na pirogalol[7]. Zawiera alkaloid kriogeninę i glikozyd salikarynę. Zawiera też garbniki, w związku z tym wykazuje działanie ściągające[8].
- Działanie
- Przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i rozszerzające naczynia krwionośne.
Roślina ozdobna
Uprawiana w ogródkach wodnych jako bardzo dekoracyjny element brzegów zbiornika i próchnicznych rabatach. Rozmnaża się ją przez podział korzeni i sadzonki pędowe oraz wysiew nasion. Lubi stanowiska słoneczne nad brzegami wód lub na wilgotnych rabatach.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-21] (ang.).
- ↑ Lythrum salicaria, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Plant Conservation Alliance, Alien Plant Working Group.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
- ↑ Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ Danuta Rybak , Atlas. Rośliny lecznicze, Warszawa 1993: Arkady, s. 151, ISBN 83-213-3634-5 .
- African Plant Database: 109216
- BioLib: 40120
- EoL: 583139
- EUNIS: 176038
- Flora of China: 200014658
- FloraWeb: 3572
- GBIF: 3188736
- INaturalist: 61321
- IPNI: 147990-2
- ITIS: 27079
- NCBI: 13129
- Plant Finder: 282500
- The Plant List: kew-2354139
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:147990-2
- Tela Botanica: 40631
- Tropicos: 19200254
- USDA PLANTS: LYSA2