Krwiobieg

Krwiobieg, krążenie krwi – zachodzący w ciele zwierząt proces mający na celu rozprowadzenie po organizmie krwi lub hemolimfy, dostarczając do tkanek wody i substancji odżywczych, zabierając z nich produkty przemiany materii, a także przenosząc hormony, komórki odpornościowe i naprawcze oraz biorąc udział w termoregulacji. W przypadku występowania barwnika oddechowego ponadto dostarczany jest tlen, a zabierany dwutlenek węgla[1].

Wprawienie krwi w obieg jest realizowane różnie. Większość gatunków zwierząt ma mniej lub bardziej rozwinięty, otwarty lub zamknięty układ krwionośny, który zawiera przynajmniej jedno naczynie tętniące i w ten sposób pompujące krew[1]. U głowonogów i czworonogów doszło do zróżnicowania się dwóch obiegów krwi: dużego i małego, co zapobiega mieszaniu się krwi odtlenowanej z natlenowaną[2][3]. U gatunków nieposiadających układu krwionośnego za krążenie krwi odpowiadają skurcze mięśni w ścianach jam ciała lub ruchy całego organizmu[4][5].

Przypisy

  1. ↑ a b Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalne, systematyki i filogenezy. Wyd. 3. Warszawa: PWN, 2005, s. 38-39, 241-242, 338-365, 418-419, 499, 521, 528, 710, 727, 736, 764, 787, 791, 800, 805, 822-823.
  2. ↑ Marek R. Lipiński: Gromada: głowonogi – Cephalopoda. W: Zoologia. Tom 1, część 2. Bezkręgowce. Wtórojamowce (bez stawonogów). Czesław Błaszak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, 2013, s. 567-568. ISBN 978-83-01-17336-4.
  3. ↑ Zygmunt Grodziński: Układ krążenia. W: Anatomia porównawcza kręgowców. Henryk Szarski (red.). Warszawa: PWN, 1976, s. 586-616.
  4. ↑ Krzysztof Jażdżewski: Podtyp: skorupiaki – Crustacea. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16568-0.
  5. ↑ Czesław Błaszak: Rząd: roztocze – Acari. W: Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-17447-7.