Kryl antarktyczny

Kryl antarktyczny
Euphausia superba[1]
Dana, 1852
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

skorupiaki

Gromada

pancerzowce

Rząd

szczętki

Rodzina

Euphausiidae

Rodzaj

Euphausia

Gatunek

kryl antarktyczny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

Kryl antarktyczny (Euphausia superba) – gatunek skorupiaka, najbardziej znany spośród wszystkich gatunków kryla.

Cykl życia

Jaja składane są blisko powierzchni i zaczynają tonąć. Możliwe, że kryl może rozmnażać się nie tylko przy powierzchni, ale także na głębokości kilkuset metrów. Na otwartym oceanie jaja zanurzają się przez około 10 dni, naupliusy wylęgają się na głębokości ok. 3000 metrów[3].

Główny okres tarła kryla antarktycznego przypada od stycznia do marca, zarówno powyżej szelfu kontynentalnego, jak i w górnym obszarze głębinowych obszarów oceanicznych. W typowy dla każdego kryla sposób, samiec dołącza spermatofor do otworu płciowego samicy. W tym celu pierwsze plecopody (nogi przymocowane do brzucha) samca są zbudowane jak narządy płciowe. Samice składają jednocześnie 6000–10 000 jaj. Są zapłodnione, gdy wychodzą z otworu narządów płciowych[4].

Zgodnie z klasyczną hipotezą Marriosis De 'Abrtona[5], zaczerpniętą z wyników wyprawy słynnego brytyjskiego statku badawczego RRS Discovery, rozwój jaj przebiega w następujący sposób: gastrulacja (rozwój jaja w zarodek) rozpoczyna się podczas opadania 0,6 mm jaja na półkę skalną, w obszarach oceanicznych na głębokości około 2 000–3 000 metrów. Jajo wykluwa się jako larwa nauplius; kiedy przeobrazi się w metanaupliusa, młode zwierzę zacznie migrować na powierzchnię w migracji znanej jako wzrost rozwojowy[3].

Następne dwa stadia larwalne są zwane drugimi naupliusami i metanaupliusami; nadal nie jedzą, ale są odżywiane przez pozostałe żółtko. Po trzech tygodniach młody kryl zakończy wspinanie. Mogą pojawiać się w ogromnych liczbach, 2 osobników na litr na głębokości 60 m. Rosną większe w kolejnych stadiach larwalnych (drugie i trzecie calyptopis, od pierwszego do szóstego furcilia). Rozwijają się u nich dodatkowe nogi, składane oczy i szczeciny. Przy 15 mm długości młody kryl przypomina habitus dorosłych. Osiąga dojrzałość po dwóch lub trzech latach. Jak wszystkie skorupiaki, kryl musi przejść linienie, aby rosnąć. Co około 13 do 20 dni zrzuca chitynowy egzoszkielet i pozostawia wylinkę.

Opis

Długość ciała do 60-65 mm, masa do 2 gramów. Żyje od 2 do 10 lat. Żyje w olbrzymich ławicach, które rozciągają się na wiele kilometrów. Gatunek ten występuje w całym Oceanie Południowym, od strefy konwergencji antarktycznej do wybrzeży Antarktydy. Najchętniej występuje w pasie wód, które latem są wolne od stałej pokrywy lodowej, a zimą pokryte są stałym lub dryfującym lodem. W jednym metrze sześciennym wody morskiej żyją tysiące osobników. Żywi się algami i fitoplanktonem.

Znaczenie

Stanowi bardzo ważne ogniwo łańcucha pokarmowego, pożywienie morskich ptaków, fok i wielorybów. Może być także spożywany przez ludzi.

Połowy

W 1977 roku rozpoczęto komercyjne odławianie kryla antarktycznego.

Roczny połów kryla arktycznego na podstawie danych z bazy FOL.[6]
Myślnik oznacza brak połowów lub połów mniejszy od 500 ton.
KrajRoczny połów w tys. ton.
 198081828384858687888919909192939495969798992000010203
Japonia362835434740607873796969785761635960676681675160
Korea Południowa--123--222411-----30781420
Polska0-00-02358310157813221420202014169
Ukraina------------55-135910--7-143218
ZSRR/Rosja441420492186692283333443102583262491032----------
U.S.---------------------21210

Przypisy

  1. Euphausia superba, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Euphausia superba, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. a b Field observations on the developmental ascent of larval ''Euphausia superba'' (Crustacea), „Polar Biology”, 2, 6, 1986, s. 121–126, DOI10.1007/BF00258263.
  4. How productive are Antarctic krill?, „BioScience”, 4, 36, 1986, s. 264–269, DOI10.2307/1310217, JSTOR1310217.
  5. James William Slessor Marr, The natural history and geography of the Antarctic krill (''Euphausia superba'' Dana), t. 32, 1962 ("Discovery" Reports), s. 33–464.
  6. Dane pobrane z FAO Fisheries Global Capture Production Database dla arktycznego kryla w dniu 24 czerwca 2005.

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Antarctic krill (Euphausia superba).jpg
Autor: , Licencja: CC-BY-SA-3.0
Antarctic krill Euphausia superba. This is the startimage of the virtual microscope http://www.ecoscope.com/cybermic/index.htm of krill where you can click into details of the animal to get higher magnifications, like the gills, the feeding basket or the swimming legs, up to raster electron and transmission electron images, also some videos - there are many links to jumpoff sites for educators, like from the SCIENCE MAGAZINE. In natural hovering position - the red organs produce the bioluminescence - the hepatopancreas is filled with green phytoplankton, the food of krill, the strait gut in the back is filled with the empty shells of phytoplankton - in the front you see the compound eye
Krilldistribution.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Uwe kils (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
distribution of krill on NASA image composed by Uwe Kils.
Krillhatchingkils.gif
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Uwe kils (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
krill hatching drawing Uwe Kils after Marr gfdl-self