Krystiana Robb-Narbutt
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | polska |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | grafika, malarstwo, poezja |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Krystiana Robb-Narbutt (ur. 19 lutego 1945[1] w Warszawie, zm. w grudniu 2006 tamże[2]) – polska malarka i poetka.
Życiorys
Urodziła się jako wcześniak 19 lutego 1945 w Warszawie, była córka działacza i pisarza Ignacego Robb-Narbutta (1912–1958; nazwisko Rob pochodziło od skrótu nazwiska Rosenfarb) oraz artystki Franciszki Robb-Narbutt (1916–1979)[3] z domu Cytryn. Miała brata Jacka Robba (ur. 1949). Przed wojną jej rodzina prowadziła warszawskie wydawnictwo Księgarnia Popularna[1].
W 1964 rozpoczęła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Studiowała malarstwo u Juliusza Studnickiego i Artura Nachta-Samborskiego, grafikę u Józefa Pakulskiego, a tkaninę artystyczną u Aliny Śledziewskiej. Po Marcu 1968 odbyła karę sześciu miesięcy więzienia. W 1969 jej brat wyemigrował do Danii. W tym czasie poznała też swojego przyszłego męża działacza opozycji – Michała Wejrocha. W tym samym roku również reaktywowała studia i w 1971 uzyskała dyplom z malarstwa i litografii w pracowni Michała Byliny na warszawskiej ASP. Razem z Jerzym Kaliną, Maciejem Łubowskim i Ireneuszem Szubertem założyła grupę młodych malarzy Sejf[1]. Była też związana z ruchem „O poprawę”. Debiutowała wystawą tkaniny artystycznej[4].
W latach osiemdziesiątych była zatrudniona w pracowni terapii artystycznej w jednym z warszawskich szpitali psychiatrycznych[1].
Jej mieszkanie-pracownia znajdowała się przy ul. Królowej Aldony 9 na warszawskiej Saskiej Kępie[5]. Przyjaźniła się m.in. z Ewą Kuryluk, Andrzejem Bieńkowskim, Barbarą Sadowską i Łukaszem Korolkiewiczem, którzy często ją tam odwiedzali.
Zmarła po długiej nowotworowej chorobie w grudniu 2006[1]. Została pochowana cmentarzu Wojskowym na Powązkach obok swoich rodziców (kwatera B2-12-18)[3].
Twórczość
Krystiana Robb-Narbutt pochodziła z rodziny o tradycjach artystycznych[4]. Zajmowała się w swojej twórczości zarówno malarstwem, tkaniną artystyczną i rysunkami, jak i poezją. Tworzyła także drobne przedmioty, które przechowywała w specjalnych szklanych gablotkach tzw. objet trouvé[4].
Wystawy
1980: Szyfry niemożności, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa
2003: Nostalgia jest gdzie indziej, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
2005-2008: Projekt Próżna zainicjowany wspólnie z Krystyną Piotrowską w ramach Festiwalu Kultury Żydowskiej Warszawa Singera
2006: Oni są we mnie, ja jestem z nich, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa
Publikacje
1997: Ziemia dotyka anioła, tom wierszy[6]
2002: Jest. Jest inaczej, tom wierszy
Odznaczenia
w 2008 za wybitne zasługi za działalność na rzecz przemian demokratycznych i osiągnięcia w pracy zawodowej uhonorowana została pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- ↑ a b c d e Krystiana Robb-Narbutt, Rysunki, przedmioty, pracownia, red. Dorota Jarecka i Wanda Siedlecka, Fundacja Krystiany Robb-Narbutt, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa: 2012, ISBN 978-83-934313-0-4
- ↑ Krystiana Robb-Narbutt – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, zacheta.art.pl [dostęp 2019-10-15] (pol.).
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze, www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2021-12-28] .
- ↑ a b c Małgorzata Kitowska-Łysiak: Krystiana Robb-Narbutt. culture.pl, 2004-12. [dostęp 2013-01-06].
- ↑ Agnieszka Kowalska: Koralowa rafa Krystiany. gazeta.pl, 2010-12-21. [dostęp 2013-01-06].
- ↑ Krystiana Robb-Narbutt | Życie i twórczość | Artysta, Culture.pl [dostęp 2021-12-28] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Krystiana Robb-Narbutt w serwisie Culture.pl
- Fundacja im. Krystiany Robb – Narbutt. fundacjakrystiany.org. [dostęp 2013-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 czerwca 2013)].
Media użyte na tej stronie
Autor: project: Maciej Sikorzak, photo: Nicolas Grospierre, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Plakat promujący wystawę Adoracja słodyczy w warszawskiej Zachęcie.
- projekt graficzny: Maciej Sikorzak
- praca wykorzystana na plakacie: Nicolas Grospierre, Pracownia Krystiany Robb-Narbutt, 2010
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Ignacego Robb-Narbutta na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach