Krystobalit

Krystobalit

(c) Rob Lavinsky, iRocks.com – CC-BY-SA-3.0 Sferyczne kryształki Krystobalitu (biało-szarawe)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	dwutlenek krzemu[1] (SiO2)
Twardość w skali Mohsa	7
Przełam	muszlowy
Łupliwość	brak
Pokrój kryształu	tabliczowy
Układ krystalograficzny	tetragonalny (α) lub regularny (β)
Gęstość minerału	2,27 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	żółtobiała do brązowej, mlecznobiała, szara
Rysa	biała
Połysk	szklisty

Krystobalit (cristobalit) – stosunkowo rzadki minerał należący do gromady krzemianów; ceniony w kręgach jubilerskich. Nazwa pochodzi od Cerro San Cristobal w Meksyku, gdzie minerał ten został znaleziony (1884 r.).

Właściwości

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, niekiedy mające postać ośmiościanu lub sześcianu. Występuje w skupieniach zbitych, drobnoziarnistych, sferolitowych, kulistych, groniastych, włóknistych. Często wykształca zbliźniaczenia. Krystobalit jest przeświecający lub przezroczysty; raczej kruchy i stosunkowo lekki. Zawsze występuje w postaci niewielkich kryształów osiągających wielkość najwyżej kilku milimetrów.

Występowanie

W różnych skałach magmowych, z których najważniejsze to: andezyt, liparyt, trachit, obsydian, gdzie tworzy się w wysokich temperaturach, rzadziej z opalem, w skale księżycowej, w meteorytach.

Miejsca występowania: Niemcy (Góry Eifel), Francja (Masyw Centralny), Indie, USA (Yellowstone i Kalifornia), Meksyk, Czechy, Słowacja, Włochy.

Zastosowanie

• interesuje naukowców – służy do określenia warunków tworzenia się skał.
• jest poszukiwany przez kolekcjonerów.

Zobacz też

• kwarc
• geologia

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Cristobalite webmineral.com
• Cristobalite mindat.org