Krystyna Feldman

Krystyna Feldman

Krystyna Feldman (2005)
Imię i nazwisko	Krystyna Zofia Feldman
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1916 Lwów
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 2007 Poznań
Zawód	aktorka
Lata aktywności	1937–2007
Zespół artystyczny
Teatr Miejski we Lwowie (1937–1939), Narodowy Teatr Dramatyczny im. Marii Zankowieckiej we Lwowie (1944–1945), Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1945–1946), Teatr Dramatyczny im. Jana Kochanowskiego w Opolu (1946–1947) i (1975–1976), Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze (1947–1948), Teatr Polski w Szczecinie (1948–1950), Teatr Nowy w Łodzi (1950–1952) i (1953–1963), Teatr Powszechny w Łodzi (1952–1953) i (1963–1968), Teatr Ludowy w Krakowie (1968–1972), Teatr Współczesny w Szczecinie (1972–1975), Teatr Polski w Poznaniu (1976–1983), Teatr Nowy w Poznaniu (1983–2007)
Odznaczenia

Grób Krystyny Feldman na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu od 2007 do 2021

Nowy grób od 2021

Znicze i kwiaty składane przed Teatrem Nowym w Poznaniu po śmierci aktorki

Tablica pamiątkowa poświęcona aktorce w miejscu jej zamieszkania na osiedlu Armii Krajowej w Poznaniu (2009)

Mural z podobizną aktorki, którego autorem jest Wojciech Ejsmondt, widniejący na ścianie bloku w którym mieszkała (2019)

Krystyna Zofia Feldman^[1] (ur. 1 marca 1916^[2] we Lwowie, zm. 24 stycznia 2007 w Poznaniu) – polska aktorka, dwukrotna laureatka Orła za drugoplanową rolę w filmie To ja, złodziej i pierwszoplanową w filmie Mój Nikifor.

Znana głównie z roli babki Kiepskiej w sitcomie Świat według Kiepskich, malarza Nikifora w filmie Mój Nikifor, a także bardzo wyrazistych ról epizodycznych.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie polsko-żydowskiej. Była wnuczką Hermanna Feldmanna (c. k. inspektor policji w Krakowie)^[3] oraz córką aktora specjalizującego się w rolach szekspirowskich, uchodzącego za gwiazdę początku XX wieku Ferdynanda Feldmana i aktorki teatralnej i śpiewaczki operowej Katarzyny Feldman z domu Sawickiej. Grała małe role od piątego roku życia. Po śmierci ojca (zm. 3 czerwca 1919) matka kształciła ją w prywatnym lwowskim studiu aktorskim prowadzonym przez aktora Janusza Strachockiego. W 1934 ukończyła gimnazjum im. Królowej Jadwigi we Lwowie; maturę zdała eksternistycznie, aby zdążyć na egzaminy do szkoły teatralnej. Po trzech latach nauki, w 1937, ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie. Niedługo potem debiutowała w Teatrze Miejskim we Lwowie. W 1939 została zaangażowana do teatru w Łucku, jednak po wybuchu II wojny światowej wróciła do Lwowa. W 1942 została zaprzysiężona jako żołnierz Armii Krajowej. Pełniła w niej funkcję łączniczki.

Na scenę teatru lwowskiego powróciła w 1944 po wkroczeniu do miasta Armii Czerwonej. Zagrała wówczas męską rolę Staszka w Weselu Wyspiańskiego, reżyserowanym przez Aleksandra Bardiniego. Po wojnie występowała w teatrach, między innymi Łodzi (przez kilkanaście lat była aktorką i pomocnikiem reżysera oraz reżyserem u Kazimierza Dejmka w Teatrze Nowym, występowała również w tamtejszym Teatrze Powszechnym), Katowic, Szczecina, Opola, Krakowa (w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie) i Poznania (w Teatrze Polskim oraz – od 1983 – w Teatrze Nowym).

Zagrała również kilkanaście ról w spektaklach Teatru Telewizji, między innymi u Jerzego Antczaka, Andrzeja Barańskiego, Rudolfa Zioły, Olgi Lipińskiej i trzykrotnie u Izabelli Cywińskiej.

W 1980 roku Służba Bezpieczeństwa wszczęła wobec aktorki sprawę operacyjnego rozpoznania o kryptonimie „Aranżerka”. Krystynę Feldman zaczęto nękać po tym, jak podpisała list w obronie autonomii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mimo kontroli korespondencji, częstych rewizji w mieszkaniu i wielu utrudnień w rozwoju kariery aktorka nie dała się złamać^[4].

Kilka lat po śmierci aktorki jej bratanek odkrył rękopis. Nie wiadomo, gdzie i w jakich latach powstawała powieść Feldman. Książka Światła które nie gasną została wydana w 2016 r. w 100 rocznicę jej urodzin. Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Miejskiego Poznania we współpracy z Teatrem Nowym im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu^[5][6].

Życie prywatne

Jej partnerem życiowym był starszy blisko o 26 lat od niej Stanisław Bryliński^[7] (ur. 1 maja 1890, zm. 10 października 1953)^[8].

Zmarła 24 stycznia 2007 w swoim poznańskim mieszkaniu. Pochowano ją w alei zasłużonych na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu. Zgodnie z życzeniem złożono ją do grobu w kostiumie z ostatniego spektaklu – monodramu I to mi zostało.

Kariera filmowa

Już pierwsza filmowa rola – dewotki w Celulozie (1953) Jerzego Kawalerowicza – na długo ukształtowała jej kinowe emploi. Podobną postać, wyraźnie jednak różnicowaną charakterologicznie, obdarzaną stale indywidualnym rysem, powtarzała w Kaloszach szczęścia (1958), Awanturze o Basię (1959), Dwu żebrach Adama (1963), Piekle i niebie (1966), Czerwonym i złotym (1969), czy w Głosie z tamtego świata (1962) Stanisława Różewicza, gdzie po raz pierwszy pojawiła się w roli nieepizodycznej.

Stała się jedną z najbardziej wyrazistych aktorek drugiego i trzeciego planu. Na ekranie tworzyła różne, często sprzeczne wewnętrznie typy, w których groteska mieszała się z powagą, ekscentryczność ze spokojem, fizyczna słabość z siłą i charyzmą. Grała postaci hrabin (Godzina pąsowej róży, 1963), żebraczek (Mansarda, 1963; Dwa księżyce, 1993), działaczek społecznych (Święta wojna, 1965), chłopek (Samotność we dwoje, 1968), pijaczek (Nad rzeką, której nie ma, 1991), oszustek (odcinek 4 serialu Kapitan Sowa na tropie), sędzin (Otello z M-2, 1968) czy królowych (Ubu król, 2003).

Szerokiej publiczności dała się poznać dopiero w latach osiemdziesiątych, po roli zdziwaczałej ciotki głównego bohatera w Yesterday Radosława Piwowarskiego. Często współpracowała z młodymi, debiutującymi twórcami, w tym Janem Jakubem Kolskim (Pogrzeb kartofla), Konradem Szołajskim (Człowiek z...) i Mariuszem Trelińskim (Łagodna). Masową popularność zyskała w wieku 83 lat, kiedy zagrała babcię Rozalię w popularnym serialu Świat według Kiepskich.

W 2004 roku, w wieku osiemdziesięciu ośmiu lat, wystąpiła po raz pierwszy w głównej roli. W Moim Nikiforze Krzysztofa Krauzego wcieliła się w postać malarza Nikifora Krynickiego. Jej kreacja spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności, krytyków oraz jurorów polskich i zagranicznych festiwali filmowych. Nikifor nie był jednak pierwszą męską rolą w jej dorobku. Oprócz wspomnianego wcześniej Staszka z Wesela w teatrze grała także role Kaja w Królowej Śniegu i pana Ciuciumkiewicza w Domu otwartym.

Feldman aktywnie wspierała działalność poznańskiego studenckiego Teatrzyku Towarzyskiego Jacka Kowalskiego.

Filmografia

Filmy fabularne i etiudy[9]
Rok	Tytuł	Reżyser	Rola
1953	Celuloza	Jerzy Kawalerowicz	dewotka na wykładzie księdza Woydy
1955	Godziny nadziei	Jan Rybkowski	kobieta trafiona w czoło
1956	Trzy kobiety	Stanisław Różewicz	kobieta czekająca w kolejce po chleb
1957	Selene	Halina Wirska
	Król Maciuś I	Wanda Jakubowska	nauczycielka
	Kapelusz pana Anatola	Jan Rybkowski	koleżanka z pracy – kobieta na przyjęciu
1958	Wolne miasto	Stanisław Różewicz	telefonistka Zosia
	Noc poślubna	Erik Blomberg	kobieta wiejska
	Kalosze szczęścia	Antoni Bohdziewicz	kobieta wychodząca z damskiej toalety w barze „Pod Strzelbą”
1959	Zobaczymy się w niedzielę	Stanisław Lenartowicz	służąca Frania
	Wspólny pokój	Wojciech Jerzy Has	dozorczyni
	Miejsce na ziemi	Stanisław Różewicz	oszustka w hali targowej
	Inspekcja pana Anatola	Jan Rybkowski	członkini jury konkursu piękności w Paryżewie
	Awantura o Basię	Maria Kaniewska	dewotka
1960	Walet pikowy	Tadeusz Chmielewski	kobieta goniąca „Testona”
1961	Świadectwo urodzenia	Stanisław Różewicz	chłopka z pacyfikowanej wsi
	Nafta	Stanisław Lenartowicz	swatka
	Komedianty	Maria Kaniewska	służąca kucharka
1962	Szpital	Janusz Majewski	pielęgniarka
	I ty zostaniesz Indianinem	Konrad Nałęcki	„kwaśna” sprzedawczyni wódki
	Głos z tamtego świata	Stanisław Różewicz	Hela Fabiańczykowa
1963	Mansarda	Konrad Nałęcki	nędzarka
	Kryptonim Nektar	Leon Jeannot	właścicielka kotów
	Godzina pąsowej róży	Halina Bielińska	hrabina w salonie
	Dwa żebra Adama	Janusz Morgenstern	mieszkanka Godów protestująca pod domem Wiktusów
	Yokmok	Stanisław Możdżeński	gospodyni kapitana portu
1964	Przerwany lot	Leonard Buczkowski	urzędniczka
1965	Święta wojna	Julian Dziedzina	działaczka „Naprzodu”
	Lekarstwo na miłość	Jan Batory	pracownica Związku Kynologicznego
1966	Sublokator	Janusz Majewski	pielęgniarka
	Piekło i niebo	Stanisław Różewicz	pasażerka autobusu
1967	Stajnia na Salvatorze	Paweł Komorowski	sąsiadka Teresy
	Pieczona gęś	Romuald Drobaczyński	wieśniaczka
	Długa noc	Janusz Nasfeter	kobieta z zepsutym zegarkiem
1968	Weekend z dziewczyną	Janusz Nasfeter	gospodyni Stannego
	Samotność we dwoje	Stanisław Różewicz	wiejska kobieta
	Pomnik	Marek Wortman
	Otello z M-2	Julian Dziedzina	sędzia
	Lalka	Wojciech Jerzy Has	rajfurka, „opiekunka” Magdalenki
1969	Czerwone i złote	Stanisław Lenartowicz	dewotka
1970	Dzięcioł	Jerzy Gruza	panna Klara, sekretarka dyrektora
	Abel, twój brat	Janusz Nasfeter	nauczycielka śpiewu
1971	Kłopotliwy gość	Jerzy Ziarnik	sprzątaczka w szkole
1974	Sędziowie. Tragedya	Konrad Swinarski	Feiga
1976	Przepłyniesz rzekę	Tadeusz Kijański	matka Helki
	Kradzież	Piotr Andrejew	matka Mirosława Maciejewskiego
1977	Palace Hotel	Ewa Kruk	staruszka na dworcu
1981	Kłamczucha	Anna Sokołowska	kobieta w kawiarni
1982	Wyłap	Henryk Dederko	pani magister
1984	Zabicie ciotki	Grzegorz Królikiewicz	Emilka
	Yesterday	Radosław Piwowarski	ciotka „Ringa”
1987	Pociąg do Hollywood	Radosław Piwowarski	pani Krysia, strażniczka w Fabryce Snów Nr 1
1988	Powrót do Polski	Paweł Pitera	wydająca jedzenie dla żołnierzy w tramwaju
1989	Szklany dom	Małgorzata Kopernik	dozorczyni Bogdańska
1990	Śmierć dziecioroba	Wojciech Nowak	Kopciowa
	Pogrzeb kartofla	Jan Jakub Kolski	Maryśka, matka Gorzelaka
1991	Obywatel świata	Roland Rowiński	babcia Janka
	Nad rzeką, której nie ma	Andrzej Barański	Magotka
	L'aura	Sergio Vega
	Latające machiny kontra Pan Samochodzik	Janusz Kidawa	Zofia, gosposia Lejwody-Arizony
1993	Dwa księżyce	Andrzej Barański	żebraczka Agata
	Człowiek z...	Konrad Szołajski	archiwistka MSW
1994	Wenn alle Deutschen schlafen	Frank Beyer	„jędza”
1995	Łagodna	Mariusz Treliński	ciocia żony
	Horror w Wesołych Bagniskach	Andrzej Barański	służąca Józefa
1998	Złoto dezerterów	Janusz Majewski	łuczniczka Wilhelmina Koroniecka, wicemistrzyni świata w 1932
1999	Ogniem i mieczem	Jerzy Hoffman	Ukrainka
2000	To ja, złodziej	Jacek Bromski	babcia „Jaja”
2001	Edges of the Lord	Jerzy Bogajewicz	Wanda, żona Batylina
2002	Break Point	Marek Nowicki
2003	Ubu Król	Piotr Szulkin	królowa Rozamunda
	Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem	Jerzy Hoffman	wróżka
2004	Mój Nikifor	Krzysztof Krauze	Nikifor Krynicki
2005	Przybyli ułani	Sylwester Chęciński	Janikowa
2006	Dublerzy	Marcin Ziębiński	babka Gambini
2007	Ryś	Stanisław Tym	Wizuch, sprzątaczka w komendzie policji w Suwałkach
Seriale telewizyjne
Rok	Tytuł	Reżyser	Rola
1965	Kapitan Sowa na tropie	Stanisław Bareja	Kwiecińska (odcinek 4)
1968	Stawka większa niż życie	Andrzej Konic, Janusz Morgenstern	sekretarka Reila (odcinek 3)
	Klub profesora Tutki	Andrzej Kondratiuk	kwiaciarka (odcinek 7), paniusia (odcinek 12)
1972	Chłopi	Jan Rybkowski	żebraczka (odcinek 11)
1976	Czterdziestolatek	Jerzy Gruza	dyrygent orkiestry w Pałacu Młodzieży (odcinek 16)
1981	Jan Serce	Radosław Piwowarski	sąsiadka Krukowskich (odcinki: 3, 6, 7)
1986	Na kłopoty… Bednarski	Paweł Pitera	Tzarowa, gospodyni Bednarskiego (odcinki: 1, 3–5, 7)
1987	Rzeka kłamstwa	Jan Łomnicki	Bocianicha (odcinki: 1, 5)
1988	Mistrz i Małgorzata	Maria Kuzemko, Maciej Wojtyszko	Annuszka (odcinki: 1, 2, 4)
1991	Panny i wdowy	Janusz Zaorski	dyrektorka pensji (odcinek 3)
1992	Mama – Nic	Andrzej Maleszka	asystentka fotografa (odcinek 1)
1994	Stella stellaris	Robert Sigl
1996	Maszyna zmian. Nowe przygody	Andrzej Maleszka	sprzedawczyni rybek (odcinek 1)
1997	Pokój 107	Mirosław Dębiński	sprzątaczka
	Boża podszewka	Izabella Cywińska	kobieta z okna (odcinek 10)
1998–1999	Złotopolscy	Janusz Zaorski, Radosław Piwowarski, Janusz Dymek, Ryszard Zatorski, Ireneusz Engler, Grzegorz Okrasa, Maciej Dutkiewicz, Dorota Lamparska	Piekutowa, ciotka Łukasza „Świrusa” (odcinki: 17, 37, 117)
1999–2005	Świat według Kiepskich	Okił Khamidow	Rozalia „Babka” Małolepsza, Umcia Umcia pod postacią Babki (odcinek 6), zahipnotyzowany Ferdek (głos, odcinek 45), ożywiona kukła Babki (głos, odcinek 51), stary klon Haliny #1 (odcinek 125), stary klon Haliny #2 (odcinek 125), Belzebabka (odcinek 157)
1999	Policjanci	Łukasz Wylężałek	sprzątaczka w liceum (odcinek 4)
1999–2000	Miodowe lata	Maciej Wojtyszko, Maciej Strzembosz	Obrochtowa, sąsiadka Krawczyków (odcinki: 20, 43)
2000	Ogniem i mieczem	Jerzy Hoffman	Ukrainka
2001	Garderoba damska	Andrzej Kotkowski, Adam Iwiński, Wojciech Pacyna, Janusz Kondratiuk	garderobiana Bronia (odcinki: 1–4)
2002–2007	Na dobre i na złe	Maciej Pieprzyca, Krzysztof Rogala, Teresa Kotlarczyk, Maciej Dejczer, Ryszard Zatorski, Wojciech Wójcik, Artur Urbański, Mariusz Malec, Jerzy Łukaszewicz, Waldemar Szarek, Artur Żmijewski, Piotr Wereśniak, Grzegorz Pacek	pacjentka Maria Lach (odcinek 102), pani Kazia (odcinki: 264, 280, 284)
2003	Plebania	Wojciech Solarz, Janusz Dymek, Jacek Lenczowski, Jerzy Sztwiertnia, Ryszard Brylski, Jerzy Łukaszewicz, Kazimierz Tarnas, Jan Kidawa-Błoński, Anita Anioł, Iwona Siekierzyńska, Kinga Lewińska, Maciej Migas, Anna Kazejak, Krzysztof Mazur	pani Gienia, woźna w tulczyńskiej szkole (odcinki: 265-267, 276, 281-282, 285–287, 292, 299-300, 309–311, 317, 321)
2004	Stara baśń	Jerzy Hoffman	wróżka
2006	Dublerzy	Marcin Ziębiński	babka Gambini
Polski dubbing
Rok	Tytuł	Reżyser dubbingu	Rola
1960	Wszystko o Ewie	Romuald Drobaczyński	Birdie Coonan

Teatr

Role teatralne[10]
Rok Sztuka Rola 1945 Wesele Staszek 1946 Dom kobiet Tekla Bełska 1947 Romans Zuzanna Van Tail 1948 Znak Wyszakowa Pensjonat w starym dworze Agata Niewinni winowajcy 1949 Jadzia wdowa Melania Pan Damazy Pani Tykalska Bajka Szurik 1950 Niemcy Dziecko żydowskie Zemsta Sprawa Pawła Eszteraga Zwycięstwo Fijałkowska 1951 Poemat pedagogiczny Kostek Horsztyński (Kossakowscy) 1952 Z iskry rozgorzeje płomień Paraskiewa 1953 Królowa Śniegu Kaj 1954 Domek z kart Chłopiec z drukarni Latarnia Kłoskowa Świat się kończy Kumoszka Łaźnia Petentka 1955 Wesele Figara Maturzyści 1956 Święto Winkelrida Miarka za miarkę Pani Przepieczona 1957 Gra miłości i śmierci Kram z piosenkami Gość 1958 Barbara Radziwiłłówna 1959 Cudotwórca Staruszka II Dom Bernardy Alba Prudencja Nie-Boska komedia Szatan V, Widmo, Szatan Bank Glembay Ltd 1960 Księżycowy pantofelek Śmierć komiwojażera Kuglarze Sekretarka Hamlet 1961 Opera za trzy grosze Celia, Żebraczka Pan Damazy Pani Tykalska Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim 1962 Uczciwa dziewczyna Chłopiec z kawiarni Burza Porwano Dorotkę 1963 Ten, który dotrzymuje słowa Dewotka Dyplomaci Cyrano de Bergerac Ochmistrzyni Księżniczka Turandot 1964 Ktoś nowy Niewidzialny książę 1965 Dziady Sowa Dom otwarty Munia Tango Eugenia 1966 My Fair Lady Pani Pearce Derby w pałacu Tajemnica starej wierzby Żółw 1967 Klub kawalerów Noc spowiedzi 1968 Bereziacy Baba-Dziwo Baronowa Lelika Skwaczek Rzecz listopadowa Buldog 1969 Filip z prawda w oczach Chojnowska Król Jan według Szekspira Królowa Eleonora 1970 Czajka Ballada o tamtych dniach Matka Zygmunta Fircyk w zalotach Kordian Mieszczka	Rok Sztuka Rola 1970 Krakowiacy i Górale Stara kobieta 1971 Żołnierz i królewna Czarownica Zykowowie Cełowaniewa 1972 Idiota Księżna Białokońska Romans z wodewilu Katarzyna, Pani I Lubow Jarowaja Maria Skopcewa 1973 Kotka na rozpalonym blaszanym dachu Babcia Listy zza muru Kram z piosenkami Sprzedawczyni pierników, Pani, Straganiarka, Ciotunia, Dama, Gość 1974 Człowiek znikąd Członek egzekutywy Tango Eugenia 1975 Dziesięć paradoksów prokuratora Kempnera Sprzątaczka Opera za trzy grosze Celia Beatrix Cenci Wiedźma I Doktor Faustus Gniew 1976 Derby w pałacu Pedro Luis Albornos Operetka Lokaj Władysław 1977 Poskromienie złośnicy Krawiec Biesy Wirgińska 1978 Hotel z widokiem na potwora Marion Wściekłe pieniądze Nadieżda Czeboksarowa Kordian Poszli ci, którzy powinni Kobieta z chóru 1979 Klucznik Babka Czarny romans Generałowa Symfonia domowa Felicja Zygul 1980 Baba-Dziwo Valida Vrana 1981 Kariera Alfa Omegi Szofer 1982 Listopad Łowczanka Fantazy Pastorałka Karczmarka 1983 Koniec Europy Żona człowieka ze stygmatami Dom otwarty Ciuciumkiewicz 1984 Jezioro Bodeńskie Guwernantka 1985 Matka Dorota Zając w potrzasku albo Czerwony Kapturek Lis Ich czworo Sługa 1987 Modlitwa chorego przed nocą Osioł Wesele Chochoł 1988 Opłatki polskie Baba z Makutrą 1990 Damy i huzary Zuzia Portret 1991 Ferdydurke Nauczycielka łaciny Ghetto Judyta Azra Polityka Pokojówka 1992 Piękna Lucynda Zuzanna, Terpsychora, Wawrzonek 1993 Czerwone nosy Boutros II Lot nad kukułczym gniazdem Technik 1994 Kuglarze i wisielcy Lord kanclerz 1995 Roberto Zucco Szefowa 1996 Przemiana Prokurent, Posługaczka 1997 Zimowa opowieść Błazen 1998 Crocodilia Mutter 1999 Androkles i lew Żebrak 2000 Tango Babcia Eugenia 2001 Królowa pięknosci z Leenane Mag Folan 2002 Oświadczyny Iwan Wasiliewicz Łomow Jubileusz Nastazja Mierczutkina 2003 Król Ryszard III Zakonnica 2005 Faust Weronika Częstochowska Victoria Żebraczka Konstancja 2006 I to mi zostało...
Role w Teatrze Telewizji[9]
Rok Sztuka Rola 1962 Jesienna nuda Tatiana 1971 Pigmalion pani Pearce 1973 Pułapka z mahoniu Siostra przełożona Inwazja jaszczurów Barmanka 1976 Mała przechadzka pana Lovedaya Etty 1977 Kapelusze Julcia 1979 Cathlen, córka Houlihana Bridget 1984 Wysocki Tobaczyńska 1986 Niedostępna 1987 Słoń Warwara Miłosierdzie płatne z góry 1988 Pensjonat „Paryż” Lala	Rok Sztuka Rola 1989 Gdzie diabeł nie może Pani II 1992 Lekarz bezdomny Wikcia 1993 Bajka o dobrym smoku Babcinka 1994 Tośka Cesia Siedem pięter Pielęgniarka z II piętra Baśń o tańczącej królewnie Wróżka 1995 Gwiazda Polarna i rozśpiewani piraci Służka I Ciemno Babka 1997 Czary motyla Święta Karaluszyca Bunia Bunia 1998 Inne rozkosze Oma
Role w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia[11]
Rok Słuchowisko Rola 1959 Myszy w pułapce	Rok Słuchowisko Rola 1987 Biesiada u hrabiny Kotłubaj

Nagrody i odznaczenia

Nagrody[12]
Rok	Nagroda
1949	1. Festiwal Sztuk Rosyjskich i Radzieckich w Katowicach – nagroda za rolę Szurika w sztuce Bajka
1988	28. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych – nagroda za rolę Lali w sztuce Narzeczony Beaty w Teatrze Nowym w Poznaniu
1992	Nagroda „Biały bez” czasopisma Express Poranny
1997	Złoty Wawrzyn Grzymały
	Medal „Ad perpetuam rei memoriam” wojewody poznańskiego za wybitne osiągnięcia artystyczne przez 60 lat pracy aktorskiej
2001	Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” we Wrześni – statuetka „Jańcia Wodnika” za mistrzostwo aktorskie drugiego planu oraz nagroda Telewizji Polskiej za całokształt twórczości
	Polska Nagroda Filmowa Orzeł za rok 2000 w kategorii „najlepsza drugoplanowa rola kobieca” za rolę w filmie To ja, złodziej
	Tytuł „Zasłużony dla Miasta Poznania”
2003	Nagroda marszałka województwa wielkopolskiego w Poznaniu za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej
2004	Tytuł Osobowości Wszech Czasów z Wielkopolski, przyznany przez Wielkopolan w plebiscycie widzów „Kino Polska”, czytelników „Gazety Poznańskiej” i słuchaczy Radia Merkury
	Nagroda statuetki „Rogal i Pióro”, „Naszego Klubu” w Poznaniu
	29. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – nagroda jury za pierwszoplanową rolę kobiecą (wybitna kreacja aktorska) za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	Nagroda Gazety Wyborczej „Gigant” za poznański styl pracy
2005	Super Wiktor
	VII Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Manili – nagroda za najlepszą rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Valladolid – nagroda za główną rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	V Międzynarodowy Festiwal Aktorski „Stożary” w Kijowie – Grand Prix za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	40. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Karlowych Warach – nagroda dla najlepszej aktorki za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	Złota Kaczka – nagroda dla najlepszej aktorki za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	12. Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej „Prowincjonalia” we Wrześni – statuetka „Jańcia Wodnika”, nagroda za najlepszą rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	Orzeł – Polska Nagroda Filmowa w kategorii najlepsza aktorka w roli pierwszoplanowej, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	1. miejsce (Złota Piątka) w plebiscycie czytelników TeleRzeczpospolitej
	Nagroda Wielka Pieczęć Poznania
2006	IV Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Pune – nagroda za najlepszą rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	7. Międzynarodowy Festiwal Filmów Autorskich w Rabacie – nagroda aktorska za kreację Nikifora w filmie Mój Nikifor
	Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Zimbabwe – nagroda za najlepszą rolę kobiecą, za rolę Nikifora w filmie Mój Nikifor
	III Europejski Festiwal Filmowy Integracja Ty i Ja w Koszalinie – nagroda specjalna za główną rolę w filmie Mój Nikifor
Odznaczenia[13]
Rok	Odznaczenie
1955	Srebrny Krzyż Zasługi[14]
1966	Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
	Odznaka Honorowa Miasta Łodzi
1974	Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
1979	Odznaka Honorowa Miasta Poznania
2005	Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[15]
2007	Order Uśmiechu przyznany przez Międzynarodową Kapitułę Orderu Uśmiechu w 2006 na wniosek dzieci z Poznania[a]

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Krystyna Feldman w bazie IMDb (ang.)
• Krystyna Feldman w bazie Filmweb
• Krystyna Feldman w bazie filmpolski.pl
• Krystyna Feldman, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2021-04-09] .
• Krystyna Feldman na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
• Biogram + fragmenty recenzji na stronie „Kultury polskiej”

Linki zewnętrzne

• Recenzja Mojego Nikifora i roli Feldman, wspomnienie o aktorce na stronach Polskiego Radia
• Amantki szybko się starzeją. Rozmowa Jana Błończy-Szabłowskiego z aktorką z września 2004. teatry.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-27)].
• Myśli z górnego piętra. Rozmowa Dagmary Romanowskiej z aktorką z września 2004. stopklatka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-09-02)].
• Teatr uczy pokory. Rozmowa Remigiusza Grzeli z aktorką z marca 2005
• Być Nikiforem. Zapis czatu z aktorką. rozmowy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-26)].