Krystyna Hajec-Wleciał
Data i miejsce urodzenia | 17 sierpnia 1930 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | 13 sierpnia 2020 | |||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Krystyna Hajec-Wleciał (ur. 17 sierpnia 1930 w Grudziądzu, zm. 13 sierpnia 2020) – polska siatkarka, reprezentantka Polski, medalistka mistrzostw świata i Europy, mistrzyni Polski.
Kariera sportowa
Była wychowanką Spójni Grudziądz, następnie występowała w AZS-AWF Warszawa. Z warszawskim klubem zdobyła dziesięć razy mistrzostwo Polski (1952, 1955, 1956, 1957, 1958, 1960, 1962, 1963, 1964, 1965), dwa razy wicemistrzostwo Polski (1959, 1961) i trzy razy brązowy medal MP (1950, 1953, 1954). Okazjonalnie występowała także w drużynie piłki ręcznej 11-osobowej, zdobywając z nią mistrzostwo Polski w 1953.
W reprezentacji Polski zadebiutowała 10 sierpnia 1951 w meczu akademickich mistrzostw świata z Czechosłowacją. W 1952 została wicemistrzynią świata, w 1956 i 1962 brązową medalistką mistrzostw świata, na mistrzostwach świata w 1960 zajęła z drużyna 4. miejsce. W 1951 została wicemistrzynią Europy, w 1955 i 1958 brązową medalistką mistrzostw Europy. Ostatni raz w reprezentacji Polski wystąpiła 26 czerwca 1963 w towarzyskim spotkaniu z Czechosłowacją. Łącznie w biało-czerwonych barwach wystąpiła 147 razy, w tym w 131 spotkaniach oficjalnych.
Po zakończeniu kariery zawodniczej pracowała jako trener i zdobyła z żeńską drużyną AZS-AWF Warszawa wicemistrzostwo Polski w 1973 i 1975, brązowy medal mistrzostw Polski w 1974.
W 2013 została wyróżniona gwiazdą w Alei Gwiazd Siatkówki w Miliczu.
Jej mężem był siatkarz Tadeusz Wleciał (1930-1993).
Zmarła 13 sierpnia 2020[1]. Spoczęła na Cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A-10-7)[2].
Przypisy
- ↑ Zmarła Krystyna Hajec-Wleciał. siatka.org, 2020-08-14. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-15)]. (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Bibliografia
- Mała encyklopedia sportu. Tom 1, wyd. Warszawa 1985.
- Krzysztof Mecner, 80 lat polskiej siatkówki, b.m. i d.w.
- Polska siatkówka w liczbach, opracowanie statystyczne Władysław Zieleśkiewicz, wyd. Warszawa 2009.
- Maria Rotkiewicz, AZS-AWF Warszawa 1949–2009, wyd. Estrella, Warszawa 2014, s. 201–202.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Volleyball (indoor). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY 4.0
Grób Tadeusza i Krystyny Wleciałów na cmentarzu Wojskowym na Powązkach