Krystyna Magdalena Radziwiłłówna
![]() Krystyna Radziwiłłówna, Józef Maria Grassi | |
Trąby Radziwiłłów | |
Rodzina | Radziwiłłowie herbu Trąby |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 lipca 1776 Warszawa |
Data i miejsce śmierci | 1 grudnia 1796 Petersburg |
Ojciec | Otto Magnus von Stackelberg (oficjalnie Michał Hieronim Radziwiłł) |
Matka | Helena Przezdziecka |
Krystyna Magdalena Radziwiłłówna (ur. 27 lipca 1776 w Warszawie, zm. 1 grudnia 1796 w Petersburgu) – księżniczka polska, nieślubna córka wojewodziny wileńskiej Heleny z Przezdzieckich Radziwiłłowej ze związku z ambasadorem rosyjskim w Warszawie, Ottonem Magnusem von Stackelbergiem[1]. Oficjalnie za ojca Krystyny uchodził wojewoda wileński Michał Hieronim Radziwiłł.
Życiorys
Krystyna Magdalena Radziwiłłówna spędziła swoje dzieciństwo i młodość założonej przez swoją matkę Helenę Arkadii. Księżniczka często przebywała w Warszawie, gdzie zaprzyjaźniła się między innymi z nieślubną córką króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego, Izabelą Grabowską oraz kasztelanką warszawską Moniką Sobolewską[2]. W 1793, podczas pobytu na dworze króla Prus Fryderyka Wilhelma II w Saksonii została zauważona przez jego syna, księcia Fryderyka Ludwika. Młody książę planował małżeństwo z Radziwiłłówną, jednak spotkał się z odmową[3].
Po powrocie do Warszawy Krystyna Magdalena żywo interesowała się sprawami państwa polskiego, wspierając powstanie narodowe, którym dowodził ukochany księżniczki Tadeusz Kościuszko[4]. Pod koniec maja 1794 w obawie przed zagrożeniem rosyjskim Krystyna i jej młodsza siostra Aniela zostały wywiezione przez matkę do Drezna. Po przybyciu na tamtejszy dwór, w Krystynie zakochał się poseł hiszpański Don Quinonez, jednak ze względu na różnice stanowe małżeństwo z księżniczką okazało się niemożliwe[5]. W 1795 Radziwiłłówna wróciła do zajętej przez Rosję Arkadii, lecz już pod koniec roku udała się do Petersburga, gdzie została mianowana frejliną cesarzowej rosyjskiej Katarzyny II[6].
Gdy 15 listopada 1796 cesarzowa Katarzyna II zmarła, Krystyna Magdalena Radziwiłłówna brała udział w jej uroczystościach pogrzebowych. Mrozy panujące wówczas w Rosji sprawiły, iż księżniczka zachorowała na zapalenie płuc, które stało się przyczyną jej przedwczesnej śmierci. Została pochowana w okazałym grobowcu pod ołtarzem w Arkadii[7].
Przypisy
- ↑ K. Zienkowska, Stanisław August Poniatowski, Wrocław 2004, s. 275.
- ↑ S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, s. 131.
- ↑ S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, s. 126.
- ↑ S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, ss. 126–128.
- ↑ S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, s. 128–129.
- ↑ S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, s. 130.
- ↑ S. Wasylewski, Twarz i kobieta, Kraków 1960, ss. 132–134.
Bibliografia
- Wasylewski S., Twarz i kobieta, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1960, ss. 123–134.
- Zienkowska K., Stanisław August Poniatowski, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 2004, ISBN 83-04-04725-X, s. 275.