Krystyna Miłobędzka

Krystyna Miłobędzka
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1932
Margonin

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Dom, pokarmy
  • Wykaz treści
  • Po krzyku
  • jest / jestem
Nagrody

Nagroda im. Barbary Sadowskiej (1992)
Nagroda Fundacji Kultury (1993)
Nagroda Ministra Kultury (2001)
Nagroda Literacka Czterech Kolumn (2003)
nagroda Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych (2004)
Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius” (2009)
Nagroda Artystyczna Miasta Poznania (2009)
Wrocławska Nagroda Poetycka Silesius (2013)
Poznańska Nagroda Literacka – Nagroda im. Adama Mickiewicza (2020)

Krystyna Miłobędzka (ur. 8 czerwca 1932 w Margoninie) – polska poetka, dramaturg, doktor nauk humanistycznych, żona Andrzeja Falkiewicza.

Życiorys

Jako poetka debiutowała w roku 1960 cyklem Anaglify, opublikowanym w „Twórczości”[1]. Laureatka wielu nagród poetyckich, w tym: nagrody im. Barbary Sadowskiej (1992), Fundacji Kultury (1993), nagrody Ministra Kultury (2001) oraz Nagrody Literackiej Czterech Kolumn za całokształt twórczości (2003), nagrody Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych (2004) oraz Prezydenta Wrocławia (2004). W roku 2009 uhonorowana Nagrodą Artystyczną Miasta Poznania za całokształt twórczości poetyckiej i dramaturgicznej. Tom Po krzyku został uznany przez Przekrój książką roku 2004 i nominowany do Nagrody Literackiej Nike w 2005. W 2013 za całokształt twórczości otrzymała Wrocławską Nagrodę Poetycką „Silesius”[2]. Laureatka Poznańskiej Nagrody Literackiej – Nagrody im. Adama Mickiewicza 2020[3][4][5].

Autorka scenariuszy przedstawień teatralnych dla dzieci i prac teoretycznych poświęconych teatrowi dziecięcemu. Najwięcej z jej scenariuszy zrealizował Teatr Lalki i Aktora Marcinek w Poznaniu. Pracowała m.in. w Instytucie Technologii Drewna w Poznaniu oraz w Teatrach Lalek w Słupsku, Wrocławiu i Wałbrzychu. Mieszka w Puszczykowie.

Twórczość

Poezja

Dramat

  • Siała baba mak (1995)

Prace teoretyczne

  • Teatr Jana Dormana (1990)

Rozmowy

  • Jarosław Borowiec, Szare światło. Rozmowy z Krystyną Miłobędzką i Andrzejem Falkiewiczem (2009)

Opracowania

  • Miłobędzka wielokrotnie, red. Piotr Śliwiński, Poznań 2008.
  • Wielogłos. Krystyna Miłobędzka w recenzjach, szkicach, rozmowach, wyb., oprac., red. Jarosław Borowiec, Wrocław 2012.

Przypisy

  1. ↑ Jacek Hnidiuk. Językowi dać nowy język. „Wyspa”, s. 181, 2010. ISSN 2083-7720. 
  2. ↑ Wrocławska Nagroda Poetycka Silesius: Krystyna Miłobędzka nagrodzona za całokształt twórczości. www.ksiazka.net.pl. [dostęp 2015-07-15].
  3. ↑ Poznańska Nagroda Literacka 2020 dla Krystyny Miłobędzkiej! | Poznańska Nagroda Literacka [dostęp 2020-10-09].
  4. ↑ Krystyna Miłobędzka – trzy nowe wiersze, ZamekCzyta.pl, 9 października 2020 [dostęp 2020-10-10].
  5. ↑ Administrator strony UAM, Krystyna Miłobędzka laureatką Nagrody im. Adama Mickiewicza - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, amu.edu.pl [dostęp 2020-11-22] (pol.).
  6. ↑ Nagroda Nike 2005. www.nike.org.pl. [dostęp 2015-07-15].
  7. ↑ Laureaci | Silesius. silesius.wroclaw.pl. [dostęp 2015-07-15].
  8. ↑ Krystyna Miłobędzka, Iwona Chmielewska: Na wysokiej górze, Wydawnictwo Wolno [dostęp 2020-06-08] (pol.).
  9. ↑ Krystyna Miłobędzka Spis z natury, Wydawnictwo Wolno [dostęp 2020-10-09] (pol.).
  10. ↑ Krystyna Miłobędzka: jest / jestem, Wydawnictwo Wolno [dostęp 2020-11-22] (pol.).

Linki zewnętrzne