Krystyna Witkowska

Krystyna Witkowska (ur. 30 stycznia 1928^[a] w Warszawie^[1], zm. 2000^[2]) – ilustratorka i graficzka, przedstawicielka Polskiej Szkoły Ilustracji.

Wykształcenie i praca zawodowa

Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom uzyskała w 1955 r. w pracowni grafiki Henryk Tomaszewskiego. W latach 1949–1969 była zatrudniona jako redaktor graficzna w Instytucie Wydawniczym Nasza Księgarnia^[3], gdzie zilustrowała kilkadziesiąt książek dla najmłodszych. Współpracowała także z czasopismami dla dzieci „Misiem” i „Świerszczykiem”^[4].

Styl artystyczny

Dla twórczości Witkowskiej charakterystyczne jest stosowanie zdecydowanych, mocnych kolorów zestawionych w nieoczywisty sposób, choć w innych pracach sięga po stonowane, subtelne pastelowe odcienie. Uwidacznia się także tendencja do silnego zaznaczania konturów i delikatnego uproszczenia kształtów, ilustracje są często utrzymane w nostalgicznym, niekiedy onirycznym nastroju^[2].

Najbardziej znane ilustracje autorki:

• Koniczyna pana Floriana Heleny Bechlerowej,
• Przygody jeża spod miasta Zgierza Wandy Chotomskiej,
• Tęczowa parasolka Tadeusza Kubiaka,
• Zasypianki Joanny Kulmowej,
• Historia kasztanowego króla Krystyny Boglar,
• Kiedy znów będę mały Janusza Korczaka,
• Dlaczego kotka przesiaduje w kuchni Bolesława Zagały^[2],
• Maleńka Pani Flakonik Alfa Prøysena^[5].

Nagrody

Za swoją twórczość otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Wśród nich:

• Brązową Plakietę na Biennale Ilustracji Bratysława (1967; Zamki na lodzie Józefa Ratajczaka),
• Brązowe Koziołki na I Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu (1973; Historia z końca świata Marii Kral)^[1].

Uwagi

Przypisy