Krystyna Wróblewska (graficzka)
Imię i nazwisko | Krystyna Maria Karolina Wróblewska[1] |
---|---|
Data urodzenia | 4 marca 1904 |
Data śmierci | 4 grudnia 1994 |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Krystyna Wróblewska, z domu Hirschberg[2] (ur. 4 marca 1904, zm. 4 grudnia 1994[3]) – polska graficzka, żona rektora Uniwersytetu Wileńskiego, Bronisława Wróblewskiego, matka Jerzego i Andrzeja.
Życiorys
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego, na którym kształciła się pod kierunkiem m.in. Ludomira Sleńdzińskiego i Jerzego Hoppena (dyplom w 1937 roku). Należała do „Grupy Wileńskiej”. Członek PAN[4] oraz Związku Polskich Artystów Plastyków.
Po 1945 roku związana z Krakowem, podejmując tam aktywną działalność artystyczno-pedagogiczną; m.in. jako wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej oraz przewodnicząca ugrupowania „Dziewięciu Grafików” (1947–1960)[5]. Droga twórcza artystki związana była głównie z tradycjami: klasycyzmu, realizmu i ekspresjonizmu oraz techniką drzeworytu. Zasłynęła także ekslibrisami wystawianymi na całym świecie[6].
W 1973 została uhonorowana Nagrodą Miasta Krakowa za całokształt działalności artystycznej i działalności w dziedzinie popularyzacji grafiki krakowskiej w kraju i za granicą, a w szczególności za współudział w powołaniu i kontynuowaniu akcji „Najlepsza grafika miesiąca”[7].
Przypisy
- ↑ Przemysław Marcin Żukowski. Bronisław Wróblewski – Stefan Glaser. Sprawa katedr prawa i procesu karnego na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. „Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa”. Zeszyt 3, s. 331-354, 3 września 2021. (pol.).
- ↑ Małgorzata Kozłowska, Życie dłutem wyżłobione. Twórczość Krystyny Wróblewskiej (1904–1994), [w:] Archiwum Sztuki Polskiej XX wieku, t. II, pod red. J. Malinowskiego, wyd. Neriton, Warszawa 2007. ISBN 83-7543-000-5, 9788375430004
- ↑ Strona Cmentarza Salwatorskiego. [dostęp 2022-01-19]. (pol.).
- ↑ Encyklopedia Internautica
- ↑ Małgorzata Ksenia Krzyżanowska, Twórczość grupy Dziewięciu Grafików (1947–1960), wyd. Tako, Toruń 2014. ISBN 978-83-62737-37-6 8362737379
- ↑ Salon Antykwaryczny Nautilus
- ↑ „Dziennik Polski”, s. 1, nr 109, 9 maja 1973