Krystyna i Marian Barscy

Krystyna Barska (ur. 1925 w Czarnocinie, zm. 1999 we Wrocławiu) i Marian Barski (ur. 1927 w Lesznie, zm. 2005 we Wrocławiu) – małżeństwo architektów wspólnie działających po II wojnie światowej we Wrocławiu^[1][2][3].

Życiorys

Krystyna Barska (z domu Postawka)

Studiowała na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie i Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Studia architektoniczne ukończyła na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej w 1952 roku. Następnie zatrudniona kolejno w biurze Miastoprojekt-Wrocław (1952-1967), w Zakładzie Studyjno-Projektowym Politechniki Wrocławskiej (1967-1990) oraz Pracowni Architektonicznej APPA II (1990-1999). Członkini wrocławskiego oddziału SARP oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich^[1][2].

Marian Barski

Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, gdzie następnie został pracownikiem naukowym. Prodziekan (1984-1987) i dziekan (1987-1990) tego wydziału. Pracę na uczelni łączył z zatrudnieniem m.in. w Zakładzie Osiedli Robotniczych (1948-1949) czy biurze Miastoprojektu Wrocław (1949-1969)^[1][3].

Charakterystyka twórczości oraz projekty architektoniczne

Charakterystyka twórczości

Zdaniem Krzysztofa Zientala, „architektura ich budynków początkowo wpisuje się, poza wczesnymi projektami socrealistycznymi, w nurt powojennego modernizmu inspirowanego m.in. twórczością Waltera Gropiusa i Le Corbusiera. W końcowym etapie ich twórczość (od lat 90. XX w.) mieści się w nurcie postmodernizmu. Większość realizacji Krystyny i Mariana Barskich to budynki uczelni wrocławskich, których budowa była poprzedzona wygranymi w konkursie”^[1].

Wspólne projekty i realizacje (wybór)

Wszystkie realizacje znajdują się we Wrocławiu.

• Wydział Weterynarii Wyższej Szkoły Rolniczej, pl. Grunwaldzki 47-51, zaprojektowany w latach 1957-1964 przy współautorstwie Adam Tyczkowskiego, Leszka Zdeka i Bolesława Rutki; realizacja otrzymała w 1964 roku Nagrodę Ministra BiPMB III stopnia^[1][2][3].
• Siedziba Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego, pl. Grunwaldzki 2, zaprojektowany w latach 1965-1969, wzniesiony w latach 1968-1970^[1][2][3].
• Instytut Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego (w tym Audytorium), powstał w latach 1968-1971^[1][2][3].
• „Ołówek” i „Kredka” – domy studenckie przy pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu (1975-1982) – nagroda II stopnia Ministra Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej (1992)^[1][2][3].
• Siedziba Wydziału Budownictwa Politechniki Wrocławskiej (C-7), pl. Grunwaldzki 11, zaprojektowana w latach 1969-1973, wzniesiona w 1981^[1][2][3].

Upamiętnienie

Od października 2016 jedna z ulic na osiedlu Żerniki we Wrocławiu nosi nazwisko Barskich^[4].

Galeria

Projekty kampusów przy pl. Grunwaldzkim

• 

  Jedna z pierwszych wersji "Kampusu Grunwaldzkiego" Uniwersytetu Wrocławskiego, początek lat 60.

• 

  Wersja kampusu Uniwersytetu Wrocławskiego z przełomu lat 60. i 70., częściowo zrealizowana.

• 

  Wersja kampusu Uniwersytetu Wrocławskiego (na pierwszym planie) i Politechniki Wrocławskiej (na dalszym planie) z przełomu lat 60. i 70., częściowo zrealizowana.

Pawilony Wyższej Szkoły Rolniczej

• 

  Fasada pawilonu

• 

  Zagrody od strony tylnej elewacji

• 

  Model zabudowy przy pl. Grunwaldzkim dla Wyższej Szkoły Rolniczej

• 

  Model zabudowy przy pl. Grunwaldzkim dla Wyższej Szkoły Rolniczej

Audytorium i wieżowiec Instytutu Chemii

• 

  Aluminiowa elewacja wieżowca

• 

  Sala wykładowa audytorium

• 

  Detal stropu

• 

  Wnętrze audytorium

Domy Akademickie Kredka i Ołówek

• 

  Domy Akademickie Kredka i Ołówek

• 

  Wieżowce w panoramie pl. Grunwaldzkiego

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia Audytorium Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego