Krystynopol (gmina)
gmina wiejska | |||
1934–1951[1] | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1934–39: lwowskie | ||
Powiat | 1934–39: sokalski | ||
Siedziba | |||
Populacja (1946) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1943) | |||
| |||
Portal Polska |
Krystynopol – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1951[3][4] w woj. lwowskim/lubelskim. Siedzibą gminy był Krystynopol (obecnie jest to miasto Ukrainie o nazwie Czerwonogród; Червоноград).
Gmina zbiorowa Krystynopol została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie sokalskim w woj. lwowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin (wsi): Bendiuchy, Boratyn, Dobraczyn, Głuchów, Klusów, Krystynopol, Madziarki, Nowy Dwór, Ostrów, Poturzyca, Zawisznia i Żabcze Murowane[5].
Podczas wojny gmina została włączona przez władze hitlerowskie do powiatu hrubieszowskiego w dystrykcie lubelskim (GG). Wytyczona na Bugu i Sołokii granica między GG a ZSRR (a od 1941 między dystryktami lubelskim a Galicją), sprawiła że miejscowości prawobrzeżne zostały odłączone od gminy[6]:
- Poturzycę włączono do nowo utworzonej gminy Sokal (powiat kamionecki, dystrykt Galicja)
- Bendiuchy włączono do gminy Korczyn (powiat kamionecki, dystrykt Galicja)
- prawobrzeżną, większą część Głuchowa włączono do gminy Parchacz (powiat kamionecki, dystrykt Galicja)
- wyjątkowo, lewobrzeżną, mniejszą część Głuchowa włączono do gminy Bełz w powiecie hrubieszowskim
Ponadto do gminy Krystynopol przyłączono lewobrzeżne części Sokala – Zabuże i Żwirkę[6].
Tak więc w 1943 roku gmina składała się z 11 gromad: Boratyn, Dobraczyn, Klusów, Krystynopol, Madziarki, Nowy Dwór, Ostrów, Zabuże, Zawisznia, Żabcze i Żwirka[7]
W 1944 roku nieco mniejsza niż w 1939 roku gmina została utrzymana przez administrację polską w powiecie hrubieszowskim (woj. lubelskie). Gmina została zniesiona w dniu 28 maja 1951 roku w związku z odstąpieniem jej obszaru Związkowi Radzieckiemu w ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku[8] Była to jedyna z 7 wiejskich gmin dotkniętych korektą[9], która w całości została włączona do ZSRR[10].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską; w 1951 roku włączona do ZSRR.
- ↑ Spis ludności z 14 lutego 1946 roku
- ↑ do 27 maja 1951 roku
- ↑ jako gmina jednostkowa gmina Krystynopol istniała także wcześniej
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554 - Podział powiatu sokalskiego w województwie lwowskiem na gminy wiejskie.
- ↑ a b Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Akta gminy Krystynopol - Archiwum Państwowe w Lublinie Oddział w Chełmie. [dostęp 2008-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 63
- ↑ gminy Bełz, Chorobrów, Dołhobyczów, Krystynopol, Uhnów, Tarnoszyn i Waręż
- ↑ Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku (rozdział II – Terytorium i podział administracyjny). Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania, 2005.
Media użyte na tej stronie
Autor: Poznaniak, tarcza, labry, hełm Bastian, Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Pilawa
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).