Kryterium Nyquista
Kryterium Nyquista pozwala na określenie stabilności układu zamkniętego na podstawie badania charakterystyki amplitudowo-fazowej układu otwartego.
Rozważany jest zamknięty układ regulacji:
- Zakłada się, że sprzężenie zwrotne w układzie zostaje rozłączone.
- Wyznacza się transmitancję operatorową otrzymanego układu otwartego:
- Zakłada się, że układ ma biegunów (miejsc zerowych mianownika transmitancji) w prawej półpłaszczyźnie zespolonej i biegunów w lewej (nie ma biegunów na osi urojonej).
- Transmitancję widmową układu otwartego oznacza się przez
Jeżeli spełnione są powyższe założenia, to układ zamknięty jest stabilny wtedy i tylko wtedy, gdy przyrost argumentu wyrażenia przy zmianie w zakresie od do jest równy co zapisuje się następująco:
Interpretacja geometryczna
- Jeżeli układ otwarty jest stabilny:
- Układ zamknięty będzie stabilny wtedy i tylko wtedy, gdy charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego nie obejmuje punktu na płaszczyźnie zespolonej. Gdy charakterystyka ta przechodzi przez punkt to układ jest na granicy stabilności.
- Jeżeli układ otwarty jest niestabilny i ma pierwiastków w prawej półpłaszczyźnie zespolonej:
- Układ zamknięty będzie stabilny wtedy i tylko wtedy, gdy charakterystyka amplitudowo-fazowa układu otwartego obejmuje razy punkt na płaszczyźnie zespolonej. Inaczej: promień wodzący wychodzący od punktu i skierowany w stronę charakterystyki zakreśla kąt przy zmieniającej się od do Kierunkiem dodatnim jest kierunek przeciwny do ruchu wskazówek zegara.
Zobacz też
- Harry Nyquist
- częstotliwość Nyquista
- kryterium sterowania
- stabilność układu automatycznej regulacji
- twierdzenie o próbkowaniu
- twierdzenie o małym wzmocnieniu
Linki zewnętrzne
- Kryterium Nyquista – AGH
- Kryterium Nyquista – Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania, Badanie stabilności, Kryterium Nyquista, Mirosław Tomera. atol.am.gdynia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-14)].