Krytyczna szybkość chłodzenia
Krytyczna szybkość chłodzenia (górna krytyczna szybkość chłodzenia) – najmniejsza szybkość chłodzenia stali, przy której jest możliwa przemiana martenzytyczna, czyli bezdyfuzyjna przemiana przesyconego węglem roztworu stałego węgla w γ–Fe (austenit) w martenzyt (hartowanie). Po hartowaniu w strukturze występuje martenzyt i austenit szczątkowy[1].
W wyniku chłodzenia z szybkością mniejszą od krytycznej powstaje struktura stali, zawierająca sorbit, troostyt lub bainit. Krytyczna szybkość hartowania stali zależy od zawartości węgla i dodatków stopowych (różne położenie „krzywych C” na wykresach CTP).
Przypisy
- ↑ Obróbka cieplna stopów żelaza. W: Skrypt Politechniki Gdańskiej [on-line]. www.pg.gda.pl. [dostęp 2011-05-04].
Zobacz też
- Stop żelaza z węglem
- Obróbka cieplna stopów żelaza
Media użyte na tej stronie
Zasady wykresów czas-temperatura-przemiana