Krzeszna
Artykuł | 54°14′2″N 18°5′5″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 54°14'2.0"N, 18°5'4.9"E |
- błąd | 14 m |
Odległość | 0 m |
wieś | |
![]() Przystanek kolejowy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) | 110[1] |
Strefa numeracyjna | 58 |
Kod pocztowy | 83-315, 83-316[2] |
Tablice rejestracyjne | GKA |
SIMC | 0174088 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Krzeszna (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Krzeszna) – wieś w północnej Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca. Krzeszna jest częścią składową sołectwa Potuły. Położona na Kaszubach.
Do 2001 r. istniały miejscowości: Stara Krzeszna, kolonia wsi Potuły; oraz Mała Krzeszna, część kolonii Stara Krzeszna. Nazwy te zlikwidowano[3].
Krzeszna 31 grudnia 2011 r. miała 85 stałych mieszkańców[4].
Ze stoków Wzgórz Szymbarskich rozpościera się panoramiczny widok na jeziora Ostrzyckie i Patulskie, będące częścią szlaku wodnego „Kółko Raduńskie”.
Obecnie Krzeszna jest przede wszystkim szybko rozwijającą się wsią letniskową, która zimą staje się ośrodkiem sportów zimowych. Znajdują się tu 4 kolejowe ośrodki rekreacyjno-wczasowe.
Krzeszna znajduje się na trasie dawnej magistrali węglowej Maksymilianowo–Kościerzyna–Gdynia (przystanek kolejowy Krzeszna – kilka połączeń dziennych z Gdynią i Kościerzyną). Prowadzi tędy również turystyczny Szlak Kaszubski.
Nazwa miejscowości
Nazwa miejscowości wywodzi się od rodziny Krusina, którzy przez kilka pokoleń prowadzili (od 1641) w tym miejscu karczmę. Alternatywne historycznie nazwy: Karczma Nadolna albo Kruzin (1664, 1672, 1724), Kruzyn, Kruzin, Kruszyn, Krusinno, niem. Kresin[5], Kruszyno (XIX), Krzeszna (XX), niem. nazwa okupacyjna Groß Kressin (1939–1945). Forma Krzeszna nawiązuje do kaszubskiego rzeczownika krzesznia (czereśnia).
Chronologia wydarzeń
Tereny Krzesznej należały:
- do 1308 – do kasztelanii w Chmielnie (Księstwo pomorskie)
- od 1308 – do państwa krzyżackiego
- 1466–1772 – do I Rzeczypospolitej
- od 1772 – zabór pruski, terytorium Prusy
- od 1793 – do Rejencji Zachodniopruskiej w Kwidzynie (Prusy Zachodnie)
- od 1815 – do Rejencji w Gdańsku (Prusy Zachodnie)
- 1818-1920 – do powiatu kartuskiego (Prusy Zachodnie)
- 1920-1939 – do powiatu kartuskiego (II Rzeczpospolita)
- 1939-1945 – do powiatu kartuskiego (III Rzesza)
- 1945-1975 – do gminy Stężyca, powiatu kartuskiego, województwa gdańskiego (PRL)
- 1975-1998 – do gminy Stężyca, województwa gdańskiego (Polska Rzeczpospolita Ludowa, Rzeczpospolita Polska)
- od 1999 – do gminy Stężyca, powiatu kartuskiego, województwa pomorskiego (Rzeczpospolita Polska)
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 635 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 sierpnia 2022
- ↑ Liczba ludności Gminy Stężyca – pobyt stały na dzień 31.12.2011r.. UG Stężyca. [dostęp 2012-02-06].
- ↑ Das Genealogische Orts-Verzeichnis
Linki zewnętrzne
- Mapa wojskowa z 1937 w skali 1:100 000. mapy.blink.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
- Mapa wojskowa z 1937 w skali 1:25 000
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Stężyca, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa powiatu kartuskiego, Polska
Czerwony szlak turystyczny.
Herb gminy Stężyca (powiat kartuski, województwo pomorskie).
Opis herbu zgodnie ze statutem gminy Stężyca: Herb Gminy stanowią dwie złote litery „S”, w tym jedna w koronie, oddzielone poziomo błękitnym pasem. Litera „S” w koronie umieszczona jest na purpurowym tle u góry tarczy, zaś litera „S” bez korony – na tle zielonym u dołu tarczy. Herb nawiązuje do faktu, że Stężyca obecnie składa się z dwóch wsi tj. Stężycy Królewskiej, stąd litera „S” z koroną na czerwonym tle ( królewskiej purpurze ) oraz Stężycy Szlacheckiej przedstawionej jako litera „S” na zielonym tle (symbol dużej ilości lasów), rozdzielonymi rzeką Radunią, którą symbolizuje błękitny pasek pomiędzy polami tarczy.
Autor: Leinad, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przystanek kolejowy Krzeszna (woj. pomorskie)