Krzysztof Baranowski (historyk)

Krzysztof Baranowski
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1948
Łódź

Data śmierci

7 września 2018

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia Kaukazu, historia najnowsza, historia organizacji nauki, historia oświaty
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

1975
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Habilitacja

1984

Profesura

30 listopada 2001

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres zatrudn.

1973-2018

Krzysztof Leszek Baranowski (ur. 24 kwietnia 1948 w Łodzi[1], zm. 7 września 2018[2]) – polski historyk, profesor Politechniki Łódzkiej, syn Bohdana Baranowskiego.

Życiorys

W 1966 ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Gabriela Narutowicza w Łodzi, w 1971 studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego[1]. W latach 1971–1973 pracował w Muzeum Historii Ruchu Rewolucyjnego w Łodzi. Od 1973 pracował na Politechnice Łódzkiej[1], w 1975 uzyskał stopień doktora, a w 1984 stopień doktora habilitowanego na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Do 1991 był kierownikiem Katedry Nauk Humanistycznych PŁ[1]. Od 1991 pracował na Wydziale Organizacji i Zarządzania Politechniki Łódzkiej, od 1997 był zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Nauk Społecznych i Zarządzania Technologiami. W latach 1996–1999 był prodziekanem[1], w latach 1999–2005 dziekanem Wydziału. W 2001 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

Zajmował się historią szkolnictwa wyższego w Polsce w XX w., dziejami inteligencji łódzkiej oraz historią krajów Kaukazu.

13 września 2018 został pochowany na cmentarzu Doły w Łodzi[2].

Publikacje

  • Katalog zabytków budownictwa przemysłowego w Polsce, 1971 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim)
  • Oddział Wolnej Wszechnicy Polskiej w Łodzi 1928–1939, 1977
  • Materiały do studiowania podstaw nauk politycznych, 1980
  • Pierwsze lata Uniwersytetu Łódzkiego (1945–1949), 1985 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim)
  • Polaków kaukaskie drogi, 1985 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim)
  • Historia Azerbejdżanu, 1987 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim)
  • Historia Gruzji, 1987 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim)
  • Trudne lata Uniwersytetu Łódzkiego (1949–1965), 1990 (wspólnie z Bohdanem Baranowskim)
  • Początki Łodzi akademickiej, 1993
  • Inteligencja łódzka w latach II Rzeczypospolitej, 1996

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
  2. ↑ a b Krzysztof Baranowski. nekrologi.net. [dostęp 2018-09-11]. (pol.).

Bibliografia