Krzysztof Birula-Białynicki
 | |
| Data urodzenia | 15 sierpnia 1944 |
|---|---|
| Data śmierci | 30 stycznia 2014 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 185 cm |
| Pozycja | napastnik (lewoskrzydłowy) |
Krzysztof Białynicki (ur. 15 sierpnia 1944 w Wilnie, zm. 30 stycznia 2014) – polski hokeista, reprezentant Polski, olimpijczyk.
Życiorys i kariera
ŁKS Łódź (1962–1974)
Cortina Dalia (1975–1977)- ŁKS Łódź (1977)
- Goldmarket Milano (1977–1978)
- HC Brunico (1978–1979)
Syn Witolda Biruli-Białynickiego i Ireny Skarbek-Ważyńskiej. Urodzony 15 sierpnia 1944 roku w Wilnie. Podczas II wojny światowej rodzina została wysiedlona z majątku Taboryszki należącego od XVIII wieku do rodziny Skarbek-Ważyńskich (herbu Abdank) do Ciechocinka, z którego następnie przenieśli się do Łodzi. Absolwent XX Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w 1962 i Studium Nauczycielskiego w Łodzi w 1968.
Wychowanek ŁKS Łódź, w którym grał w latach 1962–1974. W lidze polskiej wystąpił w 327 meczach, w których zdobył 287 goli. Dwukrotny król strzelców polskiej ligi (1967 i 1968). W 1975 wyjechał do Włoch, gdzie kontynuował swoją karierę do końca lat 70 w trzech klubach. W międzyczasie, w marcu 1977, pod dwóch latach gry we Włoszech powrócił do składu ŁKS w końcowej fazie sezonu 1976/1977[1].
W barwach reprezentacji Polski rozegrał 118 spotkań w latach 1965–1973, w których zdobył 50 goli. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 1965, 1966, 1967, 1969, 1970, 1971, 1973 (w latach 1966, 1970, 1973 w Grupie A) oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1972.
Założyciel, pierwszy prezes oraz trener Żeńskiego Klubu Hokejowego w Łodzi.
Był związany z Rudą Pabianicką[2][3]. Był żonaty z Izabelą Kurkul (siatkarką pierwszoligowego AZS Warszawa, CHKS Łódź, ŁKS Łódź), z którą miał dwóch synów: Sebastiana (ur. 1979) i Seweryna (ur. 1983).
Zmarł 30 stycznia 2014[4][5][6][7]. 6 lutego 2014 został pochowany na cmentarzu w Ksawerowie przy ul. Zachodniej 31[8].
Sukcesy
- Klubowe
Brązowy medal mistrzostw Polski: 1971 z ŁKS- Brązowy medal mistrzostw Włoch: 1976 z Cortiną
Brązowy medal - Indywidualne
- I liga polska w hokeju na lodzie (1966/1967):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 31 goli
- I liga polska w hokeju na lodzie (1967/1968):
- Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 33 gole
Przypisy
- ↑ Sport. ŁKS Łódź – Stal Sanok 7:0 (4:0, 0:0, 3:0). Na łódzkim lodowisku bez sensacji. „Nowiny”, s. 2, Nr 73 z 31 marca 1977.
- ↑ KSRP - Sport w Rudzie Pabianickiej, www.rudapabianicka.com.pl [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-25] (pol.).
- ↑ KSRP - Witamy w czytelni Rudy Pabianickiej, rudapabianicka.com.pl [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (pol.).
- ↑ Zmarł K. Birula-Białynicki [dostęp 2017-11-24].
- ↑ Aktualności • Polski Komitet Olimpijski, www.olimpijski.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
- ↑ Bialynicki-Birula - Olympic - International Ice Hockey Federation IIHF, sochi2014.iihf.com [dostęp 2017-11-24].
- ↑ HOME, www.nekrologi-online.pl [dostęp 2018-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] (pol.).
- ↑ Pogrzeb Krzysztofa Biruli-Białynieckiego | ŁKSFANS.PL, lksfans.pl [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-21] (pol.).
Bibliografia
- Polski Komitet Olimpijski: Krzysztof Birula-Białynicki – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-24)]. (pol.).
- Krzysztof Birula-Białynicki Biography and Olympic Results, Sports-Reference.com [dostęp 2012-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-15] (ang.).
- Zmarł Krzysztof Birula-Białynicki (hokej.net, 30 stycznia 2014)
- Biogram na stronie Klubu Sympatyków Rudy Pabianickiej. rudapabianicka.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-28)].
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy |
|
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
