Krzysztof Gawkowski

Krzysztof Gawkowski

Krzysztof Gawkowski (2019)
Data i miejsce urodzenia	11 kwietnia 1980 Warszawa
Zawód, zajęcie	polityk, samorządowiec, wykładowca akademicki
Alma Mater	Wyższa Szkoła Komunikowania i Mediów Społecznych w Warszawie, Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku
Stanowisko	poseł na Sejm IX kadencji (od 2019), przewodniczący klubu parlamentarnego/poselskiego Lewicy (od 2019)
Partia	SLD (2000–2018) Wiosna (2019–2021) Nowa Lewica (od 2021)

Krzysztof Kamil Gawkowski (ur. 11 kwietnia 1980 w Warszawie^[1]) – polski polityk, działacz samorządowy i pisarz. Doktor nauk humanistycznych. Poseł na Sejm IX kadencji, przewodniczący klubu parlamentarnego (następnie poselskiego) Lewicy (od 2019), wiceprzewodniczący Nowej Lewicy (od 2021).

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

Wychowywał się w Wołominie. Absolwent Technikum Kolejowego w Warszawie. Pracował na warszawskim Jarmarku Europa, później prowadził firmę reklamową^[2][3].

Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim^[3], był jednocześnie działaczem samorządu studenckiego UW. Ostatecznie w 2006 uzyskał magisterium z politologii w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych w Warszawie^[4]. W latach 2007–2008 był nauczycielem akademickim prowadzącym zajęcia z prawa administracyjnego w Wyższej Szkole Bezpieczeństwa i Ochrony w Warszawie. W 2011 uzyskał na Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie rozprawy pt. Prawo wyborcze do samorządu terytorialnego w III RP na tle europejskim^[5]. Promotorem jego pracy był Leszek Moczulski^[3]. Został wykładowcą Uczelni Techniczno-Handlowej im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie^[5].

Autor powieści kryminalnych Piętno prawdy (2010), Cień przeszłości (2018) i Odnowa (2021)^[6]. Wraz z Leszkiem Millerem napisał wstęp do Niezbędnika historycznego lewicy (2013)^[3].

Działalność polityczna

Działał w Federacji Młodych Socjaldemokratów^[7]. W 2000 wstąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej^[1]. W wyborach samorządowych w 2002 i 2006 wybierany był na funkcję radnego rady miejskiej w Wołominie^[1][3]. W wyborach samorządowych w 2010 uzyskał mandat radnego Sejmiku Województwa Mazowieckiego IV kadencji, który wykonywał do 2014^[1]. W wyborach parlamentarnych w 2011 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski z pierwszego miejsca na liście SLD w okręgu wyborczym nr 16 (Płock). Był członkiem władz krajowych SLD, w 2012 został sekretarzem generalnym partii^[3]. W 2014 nie ubiegał się o reelekcję w wyborach wojewódzkich.

Ze strony SLD był odpowiedzialny za negocjacje przeprowadzone w siedzibie OPZZ przed zawarciem koalicji wyborczej Zjednoczona Lewica (zawiązanej przed wyborami parlamentarnymi w 2015 przez SLD, TR, PPS, UP oraz Partię Zieloni^[2]). W wyborach tych bezskutecznie ubiegał się o mandat w okręgu wyborczym nr 4 (Bydgoszcz)^[1]. W grudniu 2015 podczas krajowej konwencji SLD został ogłoszony jednym z dziesięciu kandydatów ubiegających się o funkcję przewodniczącego SLD^[8]. W wyborach powszechnych w partii zajął trzecie miejsce z poparciem 22%^[9]. 23 stycznia 2016 przestał piastować funkcję sekretarza generalnego SLD, został natomiast wybrany na wiceprzewodniczącego partii^[10].

W wyborach samorządowych w 2018 bez powodzenia kandydował ponownie do Sejmiku Województwa Mazowieckiego^[1]. 6 listopada tegoż roku złożył rezygnację z członkostwa w SLD^[11]. Dziesięć dni później ogłosił rozpoczęcie współpracy z Robertem Biedroniem w celu tworzenia struktur jego nowej partii^[12]. W 2019 zaangażował się w działalność partii Wiosna, zostając sekretarzem jej zarządu^[13] oraz kandydatem do Parlamentu Europejskiego (nie uzyskał mandatu).

W wyborach parlamentarnych w 2019 został wybrany do Sejmu IX kadencji z ramienia SLD (w ramach porozumienia partii lewicowych), otrzymując w okręgu bydgoskim 30 859 głosów^[14]. W Sejmie został członkiem Komisji Cyfryzacji, Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii^[4]. W listopadzie 2019 powołany na przewodniczącego klubu parlamentarnego Lewicy^[15] (od grudnia 2021 funkcjonującego jako klub poselski). W czerwcu 2021, po rozwiązaniu Wiosny, został członkiem Nowej Lewicy; w październiku tegoż roku objął funkcję wiceprzewodniczącego tej partii^[16].

Życie prywatne

Deklaruje, że jest katolikiem^[17][18]. Żonaty, ma dwie córki i syna^[19].

Wyniki wyborcze

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2002		KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy	Rada Miejska w Wołominie	nr 2	197 (3,04%) [20]
2006		KKW Lewica i Demokraci SLD+SDPL+PD+UP	Rada Miejska w Wołominie	nr 2	259 (6,07%) [21]
2010		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejmik Województwa Mazowieckiego III kadencji	nr 4	10 957 (3,60%)[22]
2011		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm VII kadencji	nr 16	5503 (1,99%)[23]
2015		KKW Zjednoczona Lewica SLD+TR+PPS+UP+Zieloni	Sejm VIII kadencji	nr 4	12 956 (3,46%)[24]
2018		KKW SLD Lewica Razem	Sejmik Województwa Mazowieckiego V kadencji	nr 7	12 609 (2,64%)[25]
2019		Wiosna Roberta Biedronia	Parlament Europejski IX kadencji	nr 4	1845 (0,13%)[26]
2019		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm IX kadencji	nr 4	30 859 (6,59%)[14]

Publikacje

Naukowe i publicystyczne

• Administracja samorządowa w teorii i praktyce, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2017, ISBN 978-83-8019-757-2^[27]
• Cyberkolonializm, Helion, Gliwice 2018, ISBN 978-83-283-4801-1^[28][29]
• Obudzić państwo, Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2015, ISBN 978-83-7805-339-2^[30]

Powieści

• Cień przeszłości, Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2018, ISBN 978-83-7805-359-0
• Piętno prawdy, Warszawska Firma Wydawnicza, Warszawa 2010, ISBN 978-83-61748-44-1^[31]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Krzysztof Gawkowski – strona prywatna. [dostęp 2019-08-15].