Krzysztof Jóźwik
(c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl | |
Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1962 |
---|---|
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn | |
Alma Mater | |
Doktorat | 1998 – budowa i eksploatacja maszyn |
Habilitacja | 2006 – budowa i eksploatacja maszyn |
Profesura | 14 sierpnia 2014 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Stanowisko | |
Rektor | |
Okres spraw. | od 2020 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Krzysztof Stanisław Jóźwik (ur. 30 grudnia 1962 w Gałkowie Dużym[1]) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, profesor Politechniki Łódzkiej i jej rektor od 2020 roku.
Życiorys
Absolwent XXV Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Łodzi[1]. W 1987 ukończył studia z zakresu budowy i eksploatacji maszyn na Politechnice Łódzkiej. Doktoryzował się w 1998 na uczelni macierzystej na podstawie dysertacji: Badanie turbiny zespołu ładującego silnik tłokowy w warunkach stacjonarnego i niestacjonarnego zasilania, której promotorem był dr hab. Jan Ciepłucha. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2006 na PŁ w oparciu o monografię pt. Mechaniczna uchylna dyskowa zastawka serca z warstwą nanokrystalicznego diamentu. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał 14 sierpnia 2014 roku[2].
Od 1987 związany jako nauczyciel akademicki z Politechniką Łódzką, na której objął stanowisko profesora. Na PŁ pełnił funkcje organizacyjne: był prodziekanem Wydziału Mechanicznego (2002–2008), prorektorem do spraw kształcenia (2008–2012), a w 2007 został dyrektorem Instytutu Maszyn Przepływowych. 1 stycznia 2020 został powołany na prorektora PŁ do spraw kształcenia, a w marcu 2020 został kierownikiem sztabu antykryzysowego PŁ w związku z pandemią COVID-19[1]. W lipcu 2020 został wybrany na rektora Politechniki Łódzkiej w kadencji 2020–2024 (był jedynym kandydatem)[3].
W 1997 rozpoczął współpracę z Instytutem „Centrum Zdrowia Matki Polki” w Łodzi i Fundacją Rozwoju Kardiochirurgii w Zabrzu w obszarze inżynierii biomedycznej. W latach 2006–2012 był profesorem wizytującym w Coventry University, a w 2009 został egzaminatorem zewnętrznym w Cranfield University[1]. Wygłaszał wykłady w Imperial College London, Uniwersytecie w Libercu, Uniwersytecie w Gandawie i Uniwersytecie w Leeds[4].
Specjalizuje się w budowie i eksploatacji maszyn[2]. Prowadził badania nad turbinami wiatrowymi małej mocy, systemem usuwania rtęci z gazów wylotowych bloków energetycznych spalających węgiel brunatny oraz metodami i systemem utylizacji opakowań aerozolowych. Opiekował się zespołem młodych naukowców, który realizował obliczenia i napęd śmigłowy do helikoptera Eurocopter X3. W latach 2008–2012 kierował jednym z zadań w projekcie „Polskie sztuczne serce”[1].
Autor lub współautor ponad 170 prac, w tym m.in. monografii pt. Modelling of Blood Flows (2013)[4].
Odznaczony Brązowym (2003)[5] i Złotym (2012)[6] Krzyżem Zasługi, w 2022 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].
Przypisy
- ↑ a b c d e Krzysztof Jóźwik – życiorys. krzysztofjozwik.pl. [dostęp 2020-06-20].
- ↑ a b Krzysztof Jóźwik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-06-20] .
- ↑ Ewa Chojnacka: Prof. Krzysztof Jóźwik rektorem Politechniki Łódzkiej na kadencję 2020–2024. p.lodz.pl, 8 lipca 2020. [dostęp 2020-07-08].
- ↑ a b Dyrektor Instytutu Maszyn Przepływowych. imp.p.lodz.pl. [dostęp 2020-06-20].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 lipca 2003 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2003 r. nr 52, poz. 822).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 grudnia 2012 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2013 r. poz. 307).
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 303